«مزدوری و محبوبی»!

«حسین جنتی»، شاعر، به طور غیر مستقیم به ورود اشعار فاضل نظری به المپیاد «خواندن» واکنش نشان داد.

حسین جنتی در کانال تلگرام خود نوشت:

سلام، متن زیر تنها دو خبر است و نگارنده مقصودی جز اعلان ندارد، گو اینکه این اعلان بوی گلایه و شکوی هم داشته باشد:

یک) اشعار فاضل نظری (پس از مدیریت وی بر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان) بعنوان مواد درسی (المپیادِ خواندن) وارد کتاب های درسی و آزمون‌های فرزندان من شد…
دو) مجوز کتاب‌های حسین جنتی (ن و ی) باطل شد و از ناشر خواسته شد دوباره پس از سانسور درخواست مجوز کند…

هنر نمی‌خرد ایّام و بیش ازینم نیست…

#حسین_جنتی
#مزدوری_و_محبوبی

.

.

.

.

.

.

«مهدی شعبانی»، شاعر نیز در کانال تلگرام خود نوشت:

بی‌مقدمه به دکتر ابوالفضل فاضل نظری

با سلام.
زمانی که شما به مدیرعاملی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منصوب شدید مطمئن شدم که امضای بالادستی‌ها از امضای امضاکنندگان طومار مخالفت با این انتصاب، مؤثرتر است و نیز دانستم در این مملکت هیچ فعالی در حوزهٔ کودک و نوجوان به ‌قدر شما که مدیریت صنعتی با گرایش تولید و عملیات خوانده‌اید و بیش از هر صفتی به غزل‌سرایی متصفید، شایستهٔ مدیریت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نبوده‌است. لابد مسئولان دلیل موجهی دارند که شما را به فعالانی که برخی‌شان شاید نیم‌قرن است در زمینهٔ هنر و ادبیات کودک و نوجوان قلم رانده‌اند و عمر فرسوده‌اند، ترجیح داده‌اند و رایشان برایمان محترم است. امید که در این عرصه، خدمتگزار موفقی باشید.

باری
اخیراً منابع آزمون المپیاد ادبیِ «خواندن» _ که هر سال برگزار می‌شود _ در دورهٔ متوسطهٔ دوم اعلام شده‌است و نام کتاب «گریه‌های امپراتور» اثر «فاضل نظری» در کنار سایر منابع آزمون یعنی منتخب اشعار سهراب سپهری و منتخب قابوس‌نامه دیده‌می‌شود.

آیا ارتباطی میان این قضیه و مدیرعاملی شما وجود دارد؟
اگر شما از این مورد باخبرید که نشان از علاقهٔ شما برای شهرت بیشتر دارد و اگر بی‌خبرید، این اتفاق نشان می‌دهد مسئولان مربوطه در ادارهٔ تکنولوژی و گروه‌های آموزشی که کتاب شما را جزء منابع مطالعهٔ المپیاد استانی قرارداده‌اند شما را مطلع نکرده‌اند. رایشان برایمان محترم است.

ما نمی‌گوییم دانش‌آموزان باید در کتاب‌های درسی با نام نیما و اخوان و شاملو و فروغ و منزوی و دیگر شاعران نوگرا و مردهٔ معاصر آشنا شوند یا نامی از چوبک و هدایت و ساعدی و بهرنگی و گلشیری و نجدی و… بدانند، حرفمان این است که دست‌کم در المپیادِ «خواندن» که سالی یک‌بار است، بگذاریم این طفلان معصوم با نام‌های بزرگ‌تر ادبیات فارسی آشنا شوند.
سؤال اصلی این است:
چرا شعر #فاضل جزء منابع المپیاد ادبی «خواندن» باشد اما آثار سعدی و حافظ و فردوسی و نظامی و مولوی و جامی و عطار و ناصر خسرو و خیام و باباطاهر و بیهقی و بلعمی و خواجه‌ نصیر توسی و خاقانی و صائب و بیدل و خواجو و سلمان و عبید و عارف و ایرج و عشقی و کمال و جمال و رودکی و کسایی و منوچهری و سیف فرغانی و نیما و اخوان و نصرت و فروغ و صدها شاعر و نویسندهٔ دیگر… نه؟
در طول بیش از هزار سال ادبیات فارسی‌ آن‌قدر آثار مهم برای مطالعهٔ نوجوانان هست که حتی ده‌ اثر برجستهٔ نظم و نثر کلاسیک و معاصر نوبت به آثار دیگر نمی‌دهد.
اگر دلیل کارشناسان ادارهٔ تکنولوژی و گروه‌های آموزشی برای گنجاندن نام شما بین منابع این است که شما شاعر معاصرید خب چرا از بین ده‌ها شاعر و نویسندهٔ معاصر کسی را برنگزینند؟

بامهر
مهدی شعبانی

انتهای پیام