دلیل بیاعتمادی به رسانه های داخلی
/ یادداشت علی متقیان، مدیرعامل ایسنا /
«عی متقیان» مدیرعامل خبرگزاری ایسنا در پاسخ به خبرنگار انصاف نیوز دربارهی وضعیت اعتماد به رسانه های داخلی در یادداشتی نوشت:
رییس جمهور محترم در روزهای پایانی رمضان و در مراسم افطاری رسانهها بر لزوم ارجاع افکار عمومی مردم به رسانه های داخلی و نه رسانههایی که با القاء و تخریب، باعث انحراف مسیر افکار عمومی میشوند، تاکید کرد. دکتر روحانی در این نشست پرسشی را مطرح کرد که چرا مردم به رسانههای بیگانه توجه دارند؛ پاسخ روشن است و مشخص. سرعت عمل رسانههای جمعی و حضور همهی مردم در وادی خبر، هر دارندهی موبایل مجهز به سیستم عامل را به یک شهروندخبرنگار تبدیل کرده که هر لحظه تعداد قابل توجهی عکس، خبر و فیلم را در فضای مجازی مخابره میکند.
کثرت و تسهیل در استفاده از شبکههای اجتماعی که بعضاً رسانههای رسمی از دنبالهروی چشمبسته از آن منع شدهاند و منتشرکنندگان خبرهای کوتاه، نسنجیده و در دسترس عموم، موجب شده که هر مطلب ناپخته به نام خبر بدون توجه به عواقب آن در میان مردم دست به دست بچرخد.
سرعت انتقال خبر به قدری زیاد است که رسانههای رسمی داخلی تا به خبر نگاهی داشته باشند و برای صحت و سقم آن اندیشه کنند، خبر را هزاران نفر دیدهاند و رسانههای خارجی هم با استفاده از سرنخ داده شده، بعضاً بدون بررسی و یا از روی عناد بدون محدودیت همان خبر را از رسانهی خود منتشر میکنند.
در چنین شرایطی مخاطب که شایعه و خبری نسنجیده را در شبکههای بی در و پیکر اجتماعی دیده است، با مشاهدهی آن در یکی از رسانههای فارسی زبان بیگانه، به خبر اعتماد کرده و گاه برای اطمینان از صحت آن سراغ رسانههای داخلی میرود که از روی مصلحتی تعریف شده یا نشده از انتشار آن خبر خودداری کردهاند. همین نگاه ساده به این سیر خبری کافی است که مخاطب ارتباط و اعتماد خود را به سوی خبری سوق دهد که در شبکهی اجتماعی و رسانهی خارجی دیده و هیچگاه رسانهی داخلی بدان برخورد نکرده است.
نکتهی دیگر خط مشی و سیاست انتشار خبر در رسانههای داخلی است که بعضاً مدیران و دستاندرکاران خبر خود از روی محافظهکاری محدودیتی برای رسانه در نظر میگیرند. خود این محدودیت در بعضی مواقع شرط عقل است، چرا که هر چه به ذهن میآید نه تنها نباید قلمی کرد، بلکه باید اندیشید و آثار و عواقب آن را سنجید و بر صحت و سقم آن اطمینان حاصل کرد. چه بسا خبری در گرماگرم اتفاق از روی احساسات با نسبت دادن موردی اخلاقی یا اختلاس در جامعه به سرعت پخش شده و هر کس با شنیدن آن به دیگری منتقل میکند اما با کمی تأمل و بررسی جوانب امر به کلی ساختگی و کذب بودن آن ثابت میشود و دیگر آب ریختهای است که جمعآوری آن غیرممکن است. هم آبروی جمعیت یا شهری به بازی گرفته شده و هم هرگونه تکذیب و توضیح دربارهی آن بیفایده است.
آن چه مسلم است اطلاعرسانی دقیق و صحیح و آگاهسازی جامعه به وقایع اتفاقیه حق مردم است و بر رسانههای جمعی است که با حفظ امانت و صداقت و درستی برای تأمین اخبار مورد نیاز جامعه بکوشند و چنان اعتماد مخاطب را به دست آورند که نیازی به رسانهی بیگانه دیده نشود و در واقع لازم است ایرانیان از ایران برای ایرانیان سراسر جهان روایت کنند.
انتهای پیام