رمزگشایی از “اتاق عملیات” ضد مذاکره هسته ای

به گزارش انصاف نیوز، روز سه شنبه افکار عمومی منتظر بود؛ منتظر واکنش دولت نسبت به بازتاب های سخنان رییس جمهور در جمع سفرا که اینچنین بود: «یک عده به ظاهر شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی هستند و تا حرف مذاکره پیش می‌آید می‌گویند ما می‌لرزیم. به جهنم؛ بروید یک جای گرم برای خود پیدا کنید. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده است». و ظهر سه شنبه این انتظار با توضیحات رییس جمهور در جلسه هیات دولت به نقطه پایان رسید:

حسن روحانی در این روز مخاطبان روز دوشنبه خود را نه منتقدین و مخالفین بلکه افرادی خواند که از اتاق فکر به اتاق عملیات رفته اند. بیان چنین نکته ای از سوی روحانی قابل تامل است چرا که تشکیل اتاق فکر برای سنگ اندازی در مسیر فعالیت دولت امری مسبوق به سابقه است و تقریبا در تمام دولت های ایران و حتی کشورهای پیشرفته اتاق فکر مخالفان دولت به صورت غیررسمی فعال است. اما خروج از اتاق فکر و حضور در اتاق عملیات نکته ی جدیدی است و تاکنون روسای جمهور کشور به این صراحت نقل مکان را بر زبان نیاورده بودند.

در این بخش لازم است به واکاوی هویت اعضای اتاق عملیات پرداخته شود. روحانی اشاره داشت که مخاطبش منتقدانش نبودند پس باید خط قرمزی بر روی نام گروهها و طیف هایی کشید که در جریان اصولگرایی حضور دارند چرا که عمده ترین منتقدان رییس جمهور و دولت از نیمه ی سال 92 ریشه در جریان اصولگرایی داشتند؛ آنها  همواره با اقداماتی سعی می کردند مخالفت خود را با تصمیمات دولت نشان دهند، چه آن زمان که همایش های رنگارنگ دلواپسی برگزار می کردند و چه زمانی که پوستر علیه وزیر ارشاد در مراسم نماز عید فطر پخش کردند.

حالا رییس جمهور می گوید مخاطب انتقاداتش در روز دوشنبه این گروه نیستند و دلیلش را شاید بتوان اینگونه عنوان کرد که مخالفت اصولگرایان با دولت علنی است و اگر تصمیماتی در نهان دارند بلافاصله اجرا می کنند که البته آن تصمیمات هم سطحی و کمرنگ است و نمی تواند موجبات دلخوری اینچنینی دولت را فراهم کند. با تبرئه ی اصولگرایان از کارشکنی های مدنظر رییس جمهور، اکنون دو گروه باقی می مانند که رییس جمهور و اعضای دولت بارها به آنها اشاره داشته اند.

اولین و متحمل ترین گروهی که می تواند مخاطب اظهارات روز دوشنبه رییس جمهور باشد طیفی است که به عنوان کاسبان تحریم از آنها یاد می شود؛ در این راستا یحیی آل اسحاق رییس اتاق بازرگانی تهران چندی پیش گفته بود: «عده ای مخالف به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته ای ایران به شمار می آیند چراکه منافع کاسبان تحریم با خطر مواجه می شود».

روحانی روز دوشنبه زمانی آن اظهارات را داشت که پیش از آن در مورد مذاکرات هسته ای سخن می گفت و ناگهان آن گونه لب به انتقاد گشود، پس مخاطب او حتما ارتباط زیادی با موضوع مذاکرات دارد. با کمی تامل می توان فهمید اتاق عملیاتی که رییس جمهور بدان اشاره داشت همان اتاق کاسبان تحریم است که منافع خود را با به نتیجه رسیدن مذاکرات در خطر جدی می بینند، لذا از هر شیوه ای برای ایجاد بحران در این مسیر استفاده می کنند.

جدا از کاسبان تحریم، طیف دیگری هم می تواند به اتاق عملیات رفت و آمد داشته باشد، البته سران این طیف جایگاه خود را با حضور در اتاق عملیات متزلزل نمی کنند بلکه خود در اتاق فرمان می نشینند و به رده ی میانی دستور آغاز عملیات می دهند؛ آنها افراد دارای نقش در مذاکرات قبلی هستند و می دانند با موفقیت دولت یازدهم در به سرانجام رساندن پرونده ی هسته ای، افکار عمومی این سوال را از آنها خواهند داشت که چرا 8 سال نتوانستند به موفقیتی دست پیدا کنند؟!

برای رهایی از پاسخ به این سوال بهترین راه ایجاد مانع بر سر راه تیم مذاکره دولت یازدهم است و یا حداقل اگر توان سدسازی در برابر آنها را ندارند، افکار عمومی را با تبلیغات خود مانند غلط بودن مذاکره و … مسموم کنند.

در نگاهی بدبینانه شاید منظور رییس جمهور از این که در جمع سفرا گفته اتاق عملیاتی ها «به دنبال تخریب و کارشکنی» هستند، این باشد که برخی از هر دو گروه گمان زده ی بالا برای پیشبرد اهداف خود، به مذاکرات یا معاملاتی پنهانی با کشورهای 5+1 کرده اند؛ رفتاری موازی با تیم اصلی کشور که می تواند پیامی روشن در ادامه ی وضع کنونی باشد.

در شرایطی که دو طیف غیر منتقد بلکه هدف دار در مسیر دولت در قالب اتاق عملیاتی سنگ اندازی می کنند انتظار این است که دولت هویت آنها را برای ملت افشا کند و به قولی دولت و دشمن مشخص شود که این کار در درجه ی اول سبب افزایش اعتماد بیش از پیش به دولتی خواهد شد که قول داده حقایق را به مردم می گوید و سپس تخریب گران به جای ادامه ی سنگ اندازی های خود باید وقت و انرژیشان را صرف بازگرداندن اعتمادها کنند که  چه آسان فروختند!

انتهای پیام