فرشاد مومنی: کشور به شعار «دروغ ممنوع» نیاز دارد
یک اقتصاددان میگوید: در سال ۸۸ یک شعار به صورت یک تابلو درآمد و آن دروغ ممنوع بود و کشور به شدت به آن نیاز دارد. مناسبات رانتی باعث شده به اسم مبارزه با بحران سیستم نابرابر مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش ایلنا، فرشاد مومنی در کنگره حزب مردمسالاری اظهار داشت: بسط امید واقعبینانه در بالاترین سطح به اصلاح رابطه مردم و حکومت برمیگردد. اگر جنبههای مختلف حیات جمعی را تفکیک میکنیم، باید بدانیم قراردادی است. همه این تفکیکها یک چیز است به همین دلیل امکان ندارد اوضاع اقتصاد خراب باشد و در فرهنگ شرایط خوب باشد. رابطه حکومت و مردم باید اصلاح شود.
وی افزود: برای اینکه چنین اصلاحی صورت بگیرد، مبنا باید شفافیت و علم باشد، نه فریب و دروغ. اوضاع فعلی ایران نشان میدهد کارهایی که باید انجام شود، در دستور کار نیست. اساس بقا، مناسبات رانتی، عدم شفافیت و دستکاری واقعیت امروز وجود دارد. اوضاع پیچیده صحیح نیست. منافع و برداشتهایی وجود دارد که وارونهنمایی واقعیت و ترویج دروغ ما را از استفاده از ظرفیتها محروم میکند.
مومنی تصریح کرد: در کلیترین حالت، غفلت نابخشودنی از افزایش نظاموار نابرابری ناموجه، از اساسیترین مشکلات ایران امروز است. در سال ۲۰۰۶ که قرار بود پدیده بحران آب مورد بررسی قرار گیرد، معلوم شد هیچ عنصری به اندازه نابرابری ناموجه قدرت توضیح ندارد. نابرابری در ایران باید خیلی بیشتر مورد توجه باشد؛ چه از نظر عقیدتی و چه شعارهای مردم در جریان مبارزات که اعتراض به نابرابری است.
این فعال اقتصادی گفت: اساس نابرابری در ایران به تولید مربوط نیست، به رانت مربوط است. بنابراین نابرابری شدت میگیرد. نابرابری در یک اقتصاد رانتی مهمترین نیروی تشدید وابستگیهای ذلتآور به دنیای خارج است که باید مورد توجه باشد. چرا آنهایی که در ساخت قدرت نیستند هم سهلانگاری نابخشودنی دارند؟ نابرابریهای ناموجه به گسترش و فساد گره خورده است. امیدوارم همه کسانی که دل در گرو ایران و اسلام دارند، کلید اصلی را فراموش نکنند. چون در ساخت سیاست رانتی قرار داریم، هرقدر مناسبات مبتنی بر حذف افزایش یابد، به جای همکاری، بحرانها شدت میگیرد. راهکارهای ما امروز را به فردا منتهی میکند. به اعتبار شرایط ویژه منطقهای اگر به دنبال چاره باشیم، باید به رابطه بین نابرابری و گسترش بین وابستگی ذلتآور توجه کنیم. چگونه توزیع نابرابر قدرت با نابرابری ناموجه ارتباط دارد؟
وی تصریح کرد: شدت وابستگی ذلتآور به دنیای خارج در دورهای است که عدهای فکر کردند میتوانند از طریق توزیع نامناسب قدرت یکپارچه، مناسبات خود را پیش ببرند. کلید اصلی ماجرا برای مواجهه با این قضیه این است که وقتی مناسبات رانتی با دروغ در دستور کار است و مسائل منفعتی برای گروههای خاص است احزاب و دانشگاه و رسانه باید تلاش کنند به نظام دیدهبانی در کشور دست پیدا کنیم. در سال ۸۸ یک شعار به صورت یک تابلو درآمد و آن دروغ ممنوع بود و کشور به شدت به آن نیاز دارد. مناسبات رانتی باعث شده به اسم مبارزه با بحران سیستم نابرابر مورد توجه قرار گیرد.
مومنی افزود: وقتی کارگران ۱۸ ماه است حقوق نمیگیرند تصمیم میگیرند پراکنده شوند و در قوا تصمیم میگیریم برای آنهایی که در موسسات غیرمجاز سرمایهگذاری کردند منابع آماده کنیم و به آنها بدهیم. قوا صلاحیت اقتصادی ندارند. وزارت کار گزارش داد یک میلیون و صدهزار فرصت شغلی نابود شده است. چه کسی نمیداند این یعنی چی؟
وی اضافه کرد: در تمام دنیا حتی در کشورهای پیشرفته در مواجهه با بحران، پدیده ملیسازی برای امنیت شرایط مورد توجه قرار میگیرد. جنبش واگذاری در اوج بحران که برخی مسئولان از آن میگویند هیچ نسبتی با منافع ملی ندارد. اگر شرایط بحرانی باشد به نفع آنهاست چون این واگذاری به شکل ارزانتری برای آنها تمام میشود. در شرایط بحرانی و تحریم اعلام شد تعدادی از کالاها ممنوعالورود هستند که بررسی کردیم از کل انقلاب برخی از آنها ممنوع بوده، مثل مشروبات و گوشت خوک.
مومنی گفت: اینها کی آزاد بودهاند؟ این دروغسازیها به نفع چه کسی است؟ چیزی که هوشیاری ملی میطلبد این است که دستکاری واقعیت و وارونهنمایی اولویت و دروغگویی برای کسب رانت، نیاز به چاره دارد. گزارشهای رسمی میگوید از ۸۴ تا ۹۲ کسری بودجه چهار و نیم برابر شده است. چگونه میخواهید ناهنجاری اجتماعی را رفع کنید وقتی از این موضوع حرف نمیزنید؟ وقتی میخواهند به فقرا رسیدگی کنند به صورت صدقهای اقلام میدهند. از جمعیتی که داریم طی ۱۵ سال گذشته نزدیک به دو سوم هیچ نقشی در تولید ملی ندارند. در سرشماری قشر تحصیلکرده به ۱۳ میلیون رسیده و میانگین بیکاران دو برابر افزایش یافته است این یعنی در کشور هرچه داناتر باشی فرصت شغلی کمتر است.
وی با تاکید بر اینکه ما برای خروج از این شرایط نباید لکنت زبان برای بیان واقعیت داشته باشیم، گفت: نباید همه از بیان واقعیت بترسند. نباید خودسانسوری در گزارشهای رسمی باشد. تمام مشکلات ایران در تسخیر علم است و هنوز ظرفیتهای دانایی فراتر از دشواریهاست. چرا کسی نمیگوید به واسطه میدان دادن به مناسبات رانتی بی سر و صدا از بازار ارز و پول در ایران حاکمیتزدایی شده و دولت دنبال مطامع رانتی است؟
استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: بازار سرمایه اعتبار بهره گرفتن از مناسبات رانتی نسبتی با واقعیتها در اقتصاد ملی را ندارد. چرا روحانی اینها را نمیداند و میگوید اوضاع خراب است؟ به بازار سرمایه نگاه کنید. چرا هر مقام اقتصادی که حرف میزند از دانشجویان اقتصادی خجالت میکشیم؟ چرا انقدر بی مایه؟ چه کسی این خوراک را تامین میکند؟ چرا یکدفعه با عمده کردن نقدینگی میخواهند نقش اصلی شوکهای ارزی را ناپیدا کنند؟ این اقدامات منافع چه کسی است؟ چرا راجع به منشاءهای جهش نقدینگی صحبت نمیکنند؟ چه کسی به روحانی گزارش کارشناسی داد و وقتی گرم بود گفت کنترل نقل و انتقالات بانکی از مسائل شخصی مردم است.
مومنی خاطرنشان کرد: در فرآیند تصمیمگیری علم اولویت نیست و مناسبات رانتی و فاسد اولویت است. این افتخار برای ما بس که دانایی را در متن قرار میدهیم و نمیدانیم چه ارادهای در کار است که در مجلس و دولت اصرار به حل و فصل جزیرهای دارند. بارها من به روحانی گفتم اول باید از این توهم در بیایید که برنامه دارید.
وی خاطرنشان کرد: این چیزی که مجلس و دولت پختهاند بی کیفیتترین برنامهای است که در تاریخ وجود دارد. در بیبرنامگی، کارگران کتک میخورند و رانتبگیران پاداش میگیرند. باید به سمت برنامه برویم. ساختار نهادی الان به گونهای است که علیه تولیدکنندگان و مردم است و خدمتگذار رانتخوارها. باید برای مبارزه با فساد هم برنامه داشته باشیم.
این فعال اقتصادی گفت: برخورد غیربرنامهای با فساد اثر بازدارندگی ندارد. به خاطر آدرسهای غلط بحران ارزی نامه دوم اقتصاددانها را به زودی منتشر میکنیم. کام آنهایی که مناسبات رانتی دارند، به خاطر نامههای ما تلخ شده است. دیروز از نهادی حکومتی با من تماس گرفته میگویند در جلسات جزیرهای که به عنوان اقتصادی شکل میگیرد شرکت نکنید. گفتیم چرا؟ گفتند چون به عنوان برنامه دولت و مجلس حرفهای شما را اعلام میکنند و برهمین اساس از آبروی شما خرج میکنند. با من تماس گرفتند گفتم چه دستهایی در کار است که میخواهید روحانی با ما روبهرو نشود. میدانیم در دورهای دولتها روی دنده خلاص میگذارند اما دنده این دولت غیرعادی است.
وی افزود: مهمترین چالش توسعه، ضعف ظرفیتهای سازمانی است. جامعهای که ظرفیت سازمانی ضعیف دارد، انباشت ذرهای دارد. در جامعه با تقدم مناسبات سیاسی روبهرو هستیم. به یقین در ایران شکلگیری احزاب پایدار و توانمند راه نجات کشور است. دانشمندان سیاسی به کمک نظام بیایند و دستهای پشت پرده را تشخیص دهند که به شفافیت آلرژی دارند. تذکر میدهم از امواج فسادزا خودرا مصون بدارید.
انتهای پیام