به بهانه ی عید سعید قربان
تا سال 1360 قربانی کردن احشام؛ شامل گوسفند، بز، گاو و شتر با روش های کاملا سنتی انجام می شد و حاجی ها یا نمایندگان آنها گروه گروه در منا، دشتی در میان مکه و طائف، افسار قربانی را به دست گرفته و صف می ایستادند تا نوبتشان شود و قربانی را به قصاب های حرفه ای یا موقتی که خود حاجی بودند، تحویل دهند.
در روز عید، دهمین روز مناسک حج، جای جای این دشت تبدیل به منظره عجیبی می شد و از کامیون داران هندی و پاکستانی گرفته تا قبیله های یمنی، فقط بخش کوچکی از قربانی ها را به سرزمین خود می بردند.
از سال 1360 طرح احداث کشتارگاه های صنعتی آغاز شد و سرانجام از سال 1377 کشتارگاه “معیصم” در چهار فاز، زیر نظر یک شرکت وابسته به بانک توسعه اسلامی به بهره برداری رسید.
در این کشتارگاههای مدرن از پیشرفتهترین دستگاهها جهت ذبح قربانی با نظارت شرعی و دامپزشکی استفاده میشود، اما هنوز هم حاجیان می توانند در قسمت روباز کشتارگاه، شخصا دام خود را ذبح کنند.
این کشتارگاه از نظر وسعت و قابلیت، هیچ نظیری در جهان ندارد و بزرگترین نمونه در جهان شمار می رود. چهار فاز این مجموعه، می توانند به طور همزمان 67 هزار قربانی را ذبح و سلاخی کنند و سال گذشته، در عرض چهار روز نزدیک به یک میلیون دام در این محل ذبح شد.
هر فاز از این مجموعه، مخصوص یک یا دو نوع دام است و تمام مراحل نگهداری، معاینه و نظافت، فروش، ذبح، سلاخی، انجماد یا بسته بندی و بارگیری در هر یک از آنها انجام می شود.
این کشتارگاه ها مجهز به مخزن جمع آوری و نگهداری خون قربانی و نیز واحد فرآوری شیمیایی آن جهت جلوگیری از انتشار میکروبها و باکتریها است.
برای هر 30 راس دام، یک قصاب در نظر گرفته شده و عده دیگری نیز وظیفه سلاخی و مراحل بعدی را بر عهده دارند.
قربانی های حاجیان ایرانی با هماهنگی بعثه، در کشتارگاه انجام می شود و هزینه آن نیز از پیش، پرداخت شده است. به همین علت ایرانی ها کمتر اسیر بازار سیاه یا غیر رسمی دام می شوند.
با این حال، شلوغی کشتارگاه در روز عید و موکول شدن قربانی به روز یازدهم، یکی از مشکلاتی است که برای برخی حاجیان ایرانی پیش می آید.
ضمن این که ایرانی هایی که اصرار دارند بخشی از گوشت قربانی خود را دریافت کنند، در مواقع شلوغی، دچار مشکل می شوند.
بر اساس توافق کمیته امداد، همه ساله 20 هزار راس از دام های قربانی از طریق بندر جده به ایران ارسال می شود.
کار توزیع از همان روز نخست عید و پس از معاینه گوشت ها آغاز می شود و حاجیان حاضر در منا و فقیران از گوشت های قربانیدریافت می کنند. سپس گوشت ها به 27 کشور اسلامی فرستاده می شود که اغلب آن از طریق راه های دریایی و زمینی به اردن ، سوریه ، لبنان و فلسطین، در صورتی که رژیم صهیونیستی اجازه دهد، ارسال می شود.
از روز دوم نیز، به افغانستان، پاکستان و کشورهای آفریقایی که راه دریایی دارند برده می شود. از جمله، مالی، نیجر، سودان، سنگال، جیبوتی، سومالی، کنیا، دارالسلام، تانزانیا، کومور و موزامبیک. همچنین، بنگلادش، موریتانی، گینه، سیرالئون، آلبانی و بوسنی نیز از مقاصد گوشت های قربانی هستند.
انتهای پیام