وقتی پناهیان تخریب روحانی را رها نمی‌کند
روزنامه‌ی آرمان به بهانه‌ی اظهارات علیرضا پناهیان در یک برنامه‌ی تلویزیونی نوشت: گویی شایعه پراکنی برایشان از نان شب واجب‌تر است و شاید هم بزرگان اتاق فکر تخریب دولت، هزینه ساکنان این ساختمان را از ساخت و پخش همین شایعات تامین می‌کنند! نکته قابل تامل آنجاست که برای سران اتاق تخریب تفاوتی ندارد که به چه حوزه‌ای وارد می‌شوند. روزی دولتمردان سیبل شایعه و هجمه آنها می‌شوند و روز دیگر برنامه اختلاف افکنی میان اصلاح‌طلبان و اعتدالیون را در دستور کار دارند، اما جالب آنجاست که صداوسیما به عنوان یار دوازدهم تیم تخریب به ایفای نقش می‌پردازد. این روزها پرونده‌های مفتوح در اتاق تخریب مهر دولت دارد و تکلیف ساکنان این ساختمان ساخت شایعه برای تضعیف پاستور و اظهارنظرهایی است که ضعف عملکرد دولتمردان را القا می‌کند. ظاهرا صداوسیما هم تمایل به همکاری با آنانی دارد که بارها ثابت کردند هجمه به دولت برای آنها با اهمیت‌تر از منافع ملی است چنانکه از این افراد دعوت می‌کند تا درباره موضوعاتی در برنامه زنده به ایراد دیدگاه درباره برخی اتفاقات بپردازند که نتیجه آن ناتوان نشان دادن دولت باشد. بسیاری از آنانی که تلاششان در راستای تضعیف دولت است ادعاهایی مانند انقلابی بودن و مذهبی‌تر بودن از سایرین را دارند، اما عملکردشان نافی این ادعاست که نمونه بارز آن ادعاهای دوباره علیرضا پناهیان علیه دولت است.
تخریب دولت با موضوع اربعین
مجری برنامه زنده مخاطب خاص که زنده از کربلا پخش می‌شود در یک پاسکاری عجیب به مهمان برنامه، از کارشکنی در مرز مهران گفت و خواستار توضیح علیرضا پناهیان شد. پناهیان نیز ۲۰ دقیقه از آنتن زنده را به حمله به دولت و مسئولان دولتی اختصاص داد و در بخشی از سخنانش گفت: دولت مثل انگلیسی‌ها عمل می‌کند و مردم را می‌پیچاند! در مرز مهران اجازه موکب ساختن نمی‌دهند و مردم را اذیت می‌کنند و ان‌شاءا… خداوند جوابشان را بدهد!
از تریبون اخلاق تا تریبون تهمت
البته این نخستین بار نیست که پناهیان هجمه‌هایی را به دولت وارد می‌کند و میزان تخریب او به حدی شده که برخی او را همسطح و حتی فعال‌تر از قاسم روانبخش (شاگرد مصباح یزدی و مخالف دولت) می‌دانند. پناهیان تلاش زیادی داشت که روحانی پیروز رقابت ۹۲ نباشد و در این راستا از هیچ تلاشی فروگذار نبود، اما نتیجه بر خلاف خواست او شد و کلید روحانی قفل پاستور را گشود. در سال ۹۱ بود که حجت‌الاسلام رسول جعفریان، پژوهشگر تاریخ اسلام و ایران اظهار کرد: «چطور آقای ابطحی در این حکومت زندانی و محدود می‌شود، اما افرادی مثل پناهیان که همان حرف‌ها را، اما در قالب انقلابی می‌زنند و بعد از ظهور صغری، حرف از قواعد ظهور به میان می‌آورند و آماده باش می‌دهند، به راحتی فرصت می‌یابند که مدام در سیما مطالب و افکار و اندیشه‌های بی‌اساس‌شان منتشر شود. این شخص در کجا درس خوانده؟ چه قدر فقه می‌داند؟ چه قدر با مبانی فلسفی اسلام آشناست؟» هجمه‌ها و کنایه‌های پناهیان چنان بود که «ایران» در سال ۹۲ نوشت: «مرور رفتار پناهیان در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که افول پناهیان یک حادثه دفعی نبوده است، پناهیان در حقیقت یک روند نزولی را طی کرده است. روندی که او را از یک روحانی تراز اول تا سرحد یک چهره سیاسی دم دستی فروکاست.» برخی معتقد بودند که مستند حاشیه‌ساز و چالشی «ظهور نزدیک است» دستاورد فکری پناهیان است ک پس از آغاز فضاسازی گسترده رسانه‌ای علیه دولت و آنچه جریان انحرافی نامیده می‌شد، پناهیان همه چیز را تکذیب کرد و سازندگان مستند را به مسئولان مربوطه تنها گذاشت. او گفت:«اخیرا دوستان خیلی از بنده درباره سی دی ظهور بسیار نزدیک است سوال می‌کنند. بنده دخالتی در تولید سی دی نداشته‌ام و نمی‌دانم از کدام سخنرانی بنده استفاده شده است.»
پناهیان در دوراهی قالیباف و جلیلی
این تناقض‌ها خاتمه نداشت و در روزهای منتهی به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم پناهیان به صف یاران قالیباف پیوست و در جمع حامیان شهردار تهران گفته بود: «ما از قالیباف موضع غلط ندیدیم ولی از آقای ولایتی موضع صریحا غلط دیدیم» پس از آن رجانیوز نوشت: «به دنبال انتشار یک فیلم قدیمی از حجت الاسلام پناهیان مبنی بر لزوم کناره‌گیری جلیلی به نفع قالیباف وی ضمن انتقاد از انتشار فایل این جلسه خصوصی اعلام کرد رأی من آقای جلیلی است. حجت‌الاسلام پناهیان در گفت‌وگو با رجانیوز در واکنش به انتشار این فیلم و توزیع پیامک آن در سطح کشور اعلام کرد: بنده برای آقای قالیباف احترام قائلم و امتیازات وی را انکار نمی‌کنم. اما رأی من آقای جلیلی است و معتقدم گفتمان انقلاب را باید تقویت کرد.»
مشکل پناهیان با روحانی چیست؟
طبیعی است که باید پناهیان را بازنده بزرگ دانست؛ او که پیش از سال ۹۱ تریبون‌هایش با استقبال جوانان اصولگرا مواجه می‌شد نتوانست ارزش آن تریبون را حفظ کند. شاید برای مطرح شدن در عرصه‌ای وسیع‌تر بود که وارد فاز طرفداری سیاسی شد که در این محمل هم اقبالی نداشت. یعنی به هر سمت چرخید با ناکامی مواجه شد، بنابراین تغییر فاز داد و تصمیم گرفت با هجمه به مسئولان، فضایی برای مطرح کردن خودش ایجاد کند و مسئولان دولت و در راس آنها حسن روحانی گزینه‌های خوبی برای تحقق اهداف پناهیان شدند. او روزی در واکنش به سخنان روحانی که گفته بود در زمان جنگ با صدام مذاکرات مخفی داشتیم در صفحه توئیترش نوشت: «آن ذهن بیماری که مذاکره با صدام را با مذاکره با آمریکا مقایسه می‌کند، همان کسی است که از مقاومت عزتمندانه امام حسین(ع) درس مذاکره می‌گیرد. نمی‌دانم مردم را نادان تصور می‌کند یا خودش عقلش را از دست داده است. شورای نگهبان بیدار باشد، مجلس که خواب است.» یا روز دیگر در سخنرانی با طعنه نسبت به همسر رئیس‌جمهور گفت: آیا همسر روحانی این تعداد کتاب که همسر رئیسی نوشته را تاکنون خوانده؟
انتهای پیام
