ثروتمند ایرانی: لغو تحریم حق ایران است، امتیاز نیست
امیرحسین جهانشاهی، یکی از ایرانیان ثروتمند مقیم اروپا که پیشتر به مواضعی برای براندازی جمهوری اسلامی به ویژه پس از انتخابات 88 شناخته می‌شد، در چند روز گذشته مواضعی متفاوت گرفته که به ادعای خودش ناشی از تغییرات دولت است.
در روزهای گذشته او در کنفرانسی خبری گفته بود که هر گونه تلاش برای براندازی جمهوری اسلامی، خیانت است و حالا در گفتگویی با روزنامه‌ى فیگارو، لغو تحریم‌ها علیه ایران را نه امتیاز غرب، بلکه حق ایرانیان می داند.
متن ترجمه‌ی فارسی این گفتگو به همراه مقدمه ی آن که به انصاف نیوز ایمیل شده، در پی می‌آید:
فیگارو: متولد تهران در سال ۱۹۶۰، پناهنده در پاریس در سال ۱۹۷۹ و سرمایه‌دار؛ امیرحسین جهانشاهی، که در ابتدا مواضع سفت و سختی بر علیه جمهوری اسلامی داشت و پس از آن و امروز ظاهرا به نوعی توبه کرده و حتی عنوان داشته که می خواهد به ایران بازگردد. وی بنیانگذار تلویزیون رها است که امروزمی گوید برای آشتی ملی در کشورش تلاش می‌کند.
جهانشاهی در گفت گو با روزنامه فیگارو می گوید کشور من، ۳۵ سال است که زیر فشار تحقیرهای سیاسی و اقتصادی دنیای غرب و کشورهای همسایه بوده است. باید هر دو این تحقیرها جبران شود چون از هم جدا نشدنی هستند.
س: در یک کنفرانس مطبوعاتی در پاریس، در ۲۰ نوامبر (٢٩ آبان) شما اعلام کردید که تاریخ ۲۴ نوامبر (٣ آذر) بدون عقد قرارداد نهائی هسته ای میان ایران و کشورهای ۵+۱ سپری خواهد شد و نیاز به چند ماه اضافی برای رسیدن به توافق نهائی خواهد بود. آیا تا تاریخ اول ژوئیه ۲۰۱۵ به این توافق خواهیم رسید؟
ج: قبل از هر چیز می خواهم به وضوح بگویم که کشورم کوچکترین احتیاجی به ساختن سلاح های هسته ای ندارد. اینگونه سلاح ها علیه منافع ملت و مسئولین کشور است؛ زیرا که نتیجه‌ى دستیابی به آنها بلافاصله منجر به هسته ای شدن عربستان سعودی، مصر و ترکیه خواهد شد. ضمنا من می‌دانم در راس حاکمیت ایران، افراد زیادى هستند که به این نتیجه رسیده اند کشور ما چاره ای جز خارج شدن هر چه زودتر از این وضعیت ندارد؛ اما رسیدن به این هدف، فقط در صورتی امکان پذیر خواهد بود که از این مذاکرات با سربلندی خارج شویم در حالى که امروز ما بسیار این ماجرا دور هستیم. به هر صورت، تاریخ ۲۴ نوامبر، برای دستیابی به یک توافق کامل و نهائى، غیر واقعی بود، چون این پرونده در یک قالب منطقه ای فوق العاده پیچیده قرار گرفته است.
س: چه مانعی ایران و غرب را در این مذاکرات، از هم جدا نگاه مى‌دارد؟
ج: غربی ها تصور می‌کنند که برداشتن تحریم هاى شان امتیازی است در مقابل انصراف ایران از دستیابی به سلاح های هسته ای. اما برای ایران، برداشتن این تحریم ها صرفا یک حق طبیعی محسوب می‌شود. کشور من، ۳۵ سال است که زیر فشار تحقیرهای سیاسی و اقتصادی دنیای غرب و کشورهای همسایه بوده است. باید هر دو این تحقیرها جبران شود چون از هم جدا نشدنی هستند.
س: منظورتان از این [کشورهاى همسایه] چیست؟
ج: باید بطور روشن بگویم: کشورم دارای اختلاف مرزی با هیچیک از همسایگانش نیست. اما ما ایرانیان یک مشکل اساسی با آنهایی داریم که در جهان عرب و مسلمان، به طور فعال تمام تروریست ها را در مرزهای ما تغذیه می‌کنند. این گروه ها یک خطر واقعی برای موجودیت و تمامیت ارضی ایران هستند. بنابراین برای اینکه به زعم آنها ایران از سلاح هسته‌اى صرف نظر کند لازمه اش از بین بردن خطرى است که با پول و حمایت این ممالک امکان پذیر شده. تا وقتى کشورهایی باشند که از گروه های تروریست در مرزهای ما حمایت کنند، شما باید بفهمید که ما نمی توانیم «گارد خود را پائین بیاوریم».
س: آیا شما فکر می کنید که زمان مناسب برای رسیدن به تفاهم میان ایران و عربستان سعودی و ایجاد یک همکاری استراتژیک میان این دو قدرت اصلی منطقه خلیج فارس فرا رسیده؟
ج: اعتقاد جدى دارم که عربستان سعودی و کشور ما به این درک رسیده‌اند که ادامه تحریکات مذهبی میان شیعیان و سنی‌ها به ضرر منافع خودشان خواهد بود. به همین دلیل است که اوضاع اسف انگیز عراق، زمینه‌ساز تفاهم جدیدی میان دو کشور شده و در نهایت، آینده‌ى صلح و ثبات در خاورمیانه در گرو چنین تفاهمی قرار دارد.
س: میان این دو کشور (ایران، عربستان) رقابت اقتصادى هم هست؟ [با این رقابت چه خواهید کرد؟]
ج: کشورم ۳۵ سال پیش رقمی نزدیک به ۷ میلیون بشکه نفت در روز تولید می کرد؛ اما امروز فقط 2 و شش دهم میلیون بشکه در روز تولید می شود. به محض برداشتن تحریم ها، ما باید تولید را به ٧ میلیون بشکه در روز برسانیم؛ اما زمانى که ما به ۷ میلیون بشکه در روز برسیم، یک تنگنا برای عربستان به وجود خواهیم آورد.
نمى‌توانم از یک طرف بگویم که باید برویم بسوی همکاری با عربستان و از سوی دیگر با این کار، اقتصاد عربستان سعودی را در تنگنا قرار دهیم. [باید به دنبال تعادل بین این دو باشیم]
س: آیا شما فکر می کنید که عضویت «جی ۲۰» در سرنوشت ایران است؟
ج: خواست و حق کشورم با در نظر گرفتن منابع انسانی و طبیعی اش این نیست که عضو «جى ۲۰» باشد. بلکه آنچه مى خواهد این است که یکی از ده قدرت برتر اقتصادی جهان، در کمتر از یک دهه بعد از برداشتن تحریم ها شود. بازسازی اقتصادی ایران تنها خط قرمز کشور ماست [که قابل مذاکره نیست]. بنابراین، براى اینکه به این هدف برسیم اما به سرعت تولید نفت مان را به ۷ میلیون بشکه در روز نرسانیم و تنگناى عربستان را هم در نظر بگیریم باید نیازمان را در تولید گاز جبران کنیم. امروز کشور ما صاحب بزرگترین منابع گاز دنیاست. بخشی از این منابع، در دریا و به طور مشترک با یکی از همسایگان عرب ماست. انقلاب، جنگ ایران و عراق در سال های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸٨ و تحریم های اقتصادی جاری، باعث جلوگیری از استخراج این منابع شده. این وضعیت ما را در شرایط غیر قابل قبولی قرار داده و باید در وقت مقتضی کاملا تغییر یابد.
س: [با آنچه درباره‌ى ضرورت تغییر شرایط در قطر مى‌گویید] عکس العمل غرب چه خواهد بود؟
ج: در یک دوره‌ى خاص، اولویت های اساسی و استراتژیک، خود را بر اوضاع تحمیل می‌کنند. امروز اولویت اولیه‌ی دنیای غرب، جهان عرب و [رژیم صهیونیستی] اسرائیل در این است که ایران سلاح های اتمی نداشته باشد و ایران هم بارها اعلام کرده برنامه هسته ای اش صرفا صلح آمیز بوده است.
س: آیا شما به ایران سفر کرده و این نظریات را مطرح کرده‌اید؟
ج: در طول ۱۴ ماه گذشته در ارتباط پیوسته با مسوولین و شخصیت‌های مختلف حاکمیت بوده ام و همان طور که گفته بودم تا قبل از بهار ۲۰۱۵ به کشورم بازخواهم گشت.
آیا به این روند خوشبین هستید؟
جامعه‌ی بین المللی و ایران چاره ای جز حل مساله‌ى اتمی ندارد. ما به یک توافق کامل و نهایی خواهیم رسید زیرا که بدون رسیدن به چنین توافقی تمام منطقه منفجر خواهد شد.
انتهای پیام
