هر “سین” به چه معنایی است

فرادید نوشت: سفره‌ای که هرسال ما در روز عید می‌چینیم و کنار آن سال را تحویل می‌کنیم در ابتدا از هفت نماد با حرف “شین” درست شده بود. در بسیارى از منابع آمده است که”هفت سین” نخست “هفت شین” بوده و بعد‌ها به “سین” تغییر یافته است.

شمع، شیرینى، شهد (عسل)، شمشاد، شربت و شقایق یا شاخه نبات، اجزاى تشکیل دهنده سفره هفت شین بودند. برخى دیگر به وجود “هفت چین” در ایران پیش از اسلام اعتقاد دارند. در زمان هخامنشیان در نوروز به روى هفت ظرف چینى غذا می‌گذاشتند که به آن هفت چین یا هفت چیدنى می‌گفتند.

اما آنچه امروز به ما رسیده در نهایت شاملهفت‌سین می‌شود که سمبلی از هفت عنصر طبیعت است و هر کدام معنا و مفهوم خاصی دارد. البته در سفره‌های نشانه‌های بدون “سین” هم وجود دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم. در این گزارش ابتدا معنی “سین”‌ها را بررسی می‌کنیم.

سبزه: نماد شادابى و سرسبزى و نشانگر زندگى بشر و پیوند او با طبیعت است. سبزه معمولاً پس از سنجد و سیب بر سر سفره گذاشته می‌شود که نشانه خرّمی و شادابی و خوش‌اخلاقی است. سبزه با خود شادابی، نیکویی و سرزندگی را به همراه می‌آورد. رنگ سبز ارتعاش افکار ما را موزون نگه می‌دارد و به ما آرامش می‌دهد.

سیب:معمولاً در ترتیب چیدمان دومین سینی که برسفره می‌نهند سیب است که نماد سلامتی و عشق است.

سماق: نماد صبر و بردباری و تحمل دیگران است.

سیر: سیر به نشانه رعایت حدود و مرزهاست. آمدنش به سفره هفت‌سین یعنی پای را از گلیم خویش بیرون نگذاریم. سیر نماد مناعت طبع است یعنی انسان باید همواره با قناعت بر جهان بنگرد؛ بنابراین سیر را که نشانه قناعت است را بر سر سفره می‌گذاریم تا انسانی عاقل، سالم، شاداب، قوی و قانع باشیم.

سرکه: نماد پذیرش ناملایمات و نماد رضا و تسلیم است. همچنین می‌گویند نماد چاشنى و محرک شادى و سلامتی در زندگى هم هست.

سکه: به نیت برکت و درآمد زیاد بر سفره هفت‌سین می‌گذارند.

سمنو: مظهر صبر و مقاومت و عضو عدالت و قدرت است. همچنین نماد زایش و بارورى گیاهان است و از جوانه‌های تازه رسیده گندم تهیه می‌شود.

سنجد: سنجد نماد سنجیده عمل کردن است. سنجد را به این نیت بر سفره می‌گذارند که هرکس با خویشتن عهد کند درآغازسال هر کاری را سنجیده انجام دهد. سنجد نشانه گرایش به عقل است؛ احترام به تفکر و ترویج خردمندی است.

تخم‌مرغ:به نیت رشد و نمو روی سفره می‌گذارند.

ماهی:تن‌ها نماد زنده روی سفره است که معنای زنده‌بودن را با خود دارد.

اسپند: از آن دست نماد‌هایی است که برخی به آن اعتقادی ندارند، ولی خیلی‌ها روی سفره خود می‌گذارند. در بعضی موارد تکه‌ای نان سنگک هم به نشانه برکت و روزی روی سفره قرار می‌گیرد.

نارنج در آب:نماد روشنی و طراوت و سرزندگی است. البته برخی تنها آب را روی سفره قرا می‌دهند، اما در بعضی سنت‌ها نارنج در آب هم باز به نشانه تازگی می‌گذارند.

آینه: نماد روشنایى است و حتماً باید در بالاى سفره جاى بگیرد. به طوری که تصویر وسایل هفت‌سین در آن باشد و معمولاً قرآن را جلوی آینه می‌گذارند.

شاخه‌های سرو، گل بیدمشک، شمعدان. سنبل و… را هم می‌توان جزو اجزاى دیگر سفرههفت‌سین نام برد.

انتهای پیام