به جای تبریک به جناب آقای رئیسی
محمد مهاجری، فعال رسانهای اصولگرا در یادداشتی تلگرامی با عنوان “به جای تبریک به جناب آقای رئیسی” نوشت:
قبلالتحریر: نویسنده این مطلب،چون اطلاعات حقوقی و سواد قضایی ندارد، در این نوشته حرفی از آن به میان نمی آورد.
۱- در یکی از روزهای بهار سال ۱۳۸۳ در سرمقاله روزنامهکیهان انتقادی کردم به نحوه اطلاعرسانی سازمان بازرسی کل کشور. این سازمان در اطلاعیهای اعلام کرده بود فردی (نامعلوم) در سازمانی (نامشخص) مبلغی (اعلام نشده) اختلاس کرده و به مجازاتی (نامعلوم) محکوم شده. در سرمقاله آن روز نوشتم که این اطلاعیه و اطلاعرسانی به چه دردی میخورد؟
ساعتی بعد از انتشار روزنامه، اطلاع دادند از سازمان بازرسی می خواهند تلفنی صحبت کنند. راستش با اینکه کیهان از حاشیه نسبتاً امن! برخوردار بود، اما نگران شدم. سلام و علیکی کردم و منتظر شنیدن سخنان تماسگیرنده شدم. با لحن ملایمی گفت: من رئیسی هستم، رئیس سازمان بازرسی و سپس تشکر کرد از انتقادی که نوشته بودم و…
همان زمان رفتار متواضعانه آقای رئیسی به دلم نشست .
۲- اصحاب دستگاه قضا از سابقه و مهارت آقای رئیسی میگویند.شهادت آنان و پذیرفتنی است و حُسن خلقی که قصهاش را ذکر کردم، به صلاحیتهای رئیس جدید قوه قضاییه میافزاید.
۳- اگر یک بار دیگر هم آقای رئیسی با وجود همه ویژگیهای مثبتی که دارد نامزد ریاست جمهوری شود، به او رأی نمیدهم. دلیلش این است که او را دارای کاراکتر سیاسی نمیدانم. بلافاصله باید اشاره کنم که سیاسی نبودن یک نفر، اصلاً منفی به حساب نمیآید،کما اینکه سیاسی بودن هم ذاتاً پرستیژ مثبت نیست. خلاصه اینکه دوست دارم آقای رئیسی در سمت فعلی اش، غیرسیاسی باشد و جز لباس قضا و عدالت،لباس دیگری نپوشد.
4- ضمن احترام به آیتالله آملی لاریجانی، یکی از دلایلی که ویترین قوه قضائیه را از جنبه واقعیاش (حقوق مردم) جدا کرده بود،ورود آشکار به مسائل سیاسی بود. اگر رئیس قوه قضائیه در جلسات هفتگی مدیران قوه، بخواهد همه مشکلات جهان و کشور را حل کند و به موضوعات جناحی و سیاسی ورود کند، نه تنها ارزش افزودهای برای دستگاه قضایی کشور ایجاد نمیکند که در نگاه افکار عمومی، تنزل می یابد. امیدوارم جناب آقای رئیسی در این زمینه، روش آقای لاریجانی را ادامه ندهد.
ورود رئیس قوه قضاییه به موضوعاتی که جنس شان بازی سیاسی است،راه را برای بقیه مدیران میانی هم باز خواهد کرد و نتیجه اش همین می شود که در چندسال اخیر دیده ایم.
۴- اگر از اصحاب رسانه بخواهید که میزان آزادی شان را در انتقاد از قوه قضائیه با قوه مقننه و مجریه مقایسه کنند، پاسخها حتماً ناراحتکننده است. اینکه هر انتقادی را توهین به رئیس یا فلان مسئول دستگاه قضائی تلقی کنند، تنها سودش ضایع کردن حیثیت قوه قضائیه است. تساهل و تسامح آقای رئیسی در این مورد نه تنها شأن شخص ایشان را بالا میبرد که قوه قضائیه را دستگاهی تحملپذیر معرفی میکند. ضمن اینکه رسانه های کشور – حتی جناحی ترین شان – می دانند چگونه بگویند و بنویسند که هم اقتدار و شان قوه قضاییه حفظ شود، هم رسالت رسانه ای محفوظ بماند.
۵- لابد جناب آقای رئیسی در حوزه های مختلف مشاورانی خواهد داشت.اگر مشاوران ایشان در حوزه رسانه و سیاست، با نگاه قبیله ای برگزیده شوند. نتیجهاش «تتلو» خواهد شد.
اگر رئیس قوه قضائیه گریزی نداشته باشد که از مشاوران جناحی استفاده کند، بهرهگیری از افرادی با سلیقههای مختلف سیاسی ،آفتهای احتمالی را از بین میبرد.
بعدالتحریر: امیدوارم که همکاران رسانهای من قلمشان در نقد ریاست جدید قوه قضائیه، پر از مرکب آزادی و حریت باشد.
رئیسی در قوه قضائیه کامرواست که آزادی بیان را روی یک تابلوی بزرگ روبروی میز کارش نصب کند. امید که آقای رئیسی، چنین رئیسی باشد.من که امیدوارم.
انتهای پیام