احمد مسجد جامعی در مقام یک خبرنگار در کربلا!
احمد مسجد جامعی که برای اربعین به کربلا رفته بود، گزارشی نوشته که در سایت جماران به این شرح منتشر شده است:
در اربعین کربلا، موارد دیدنی و شنیدنی و بسیار تامل برانگیز است؛ جمعیتی واقعاً میلیونی که بنا به سنت کهن هر ساله از سراسر عراق و جهان اسلام، صرفنظر از هر نوع گروهبندی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در سالگرد چهلمین روز حسین سید الشهدا علیه السلام گرد هم میآیند و همه فضای شهری، عمومی و حتی خصوصی از قبیل خیابانها، بوستانها و حتی مدارس قدیم و جدید، تکایا و حتی خانههای شهروندان آن سامان را در اختیار میگیرند و البته مردمی در عین نیاز مهماننواز که با گشادهدستی تمامی آنچه دارند و یا در طول سال ذخیره کردهاند، پای این زائران گرانقدر نثار میکنند و در پذیرایی از آنان بر یکدیگر سبقت میگیرند و تقریباً تمام شهر یکپارچه تعطیل و در خدمترسانی به انبوه زائران کربلاست.
در چنین وضعی در روز جمعهای که فردای آن اربعین 1436 قمری است، چراغ روشن کتابخانه عتبه حسینی آن هم در کنار روضه نورانی امام علیه السلام که مرکز اصلی و کانون توجه مشتاقان اباعبدالله است توجهم را جلب کرد. و هنگامی که با طی مسیری کوتاه خود را در آنجا یافتم و مدیر(جناب شیخ علی الفتلاوی) و مجموعه کارکنان را آماده ارائه خدمات دیدم بر تعجبم افزود.
نکته جالبتر در باره این کتابخانه این است که به رغم سابقهای طولانی در ارائه خدمات به طلاب و محصلین علوم و معارف اسلامی دارد، لکن بخش مهمی برای استفاده دانشجویان و علاقه مندان به علوم و فنون جدید در حوزههای طبیعی، مهندسی و علوم پایه به زبانهای مختلف اختصاص داده که این بخش نیز در همین جمعه فعال و پذیرای مراجعهکنندگان بود.
کتابخانه در بخش اصلی بیش از 180 هزار کتاب را در خود جای داده است. در طرح جدید چشم انداز بیش از یک میلیون جلد کتاب پیش بینی شده است.
تعداد نسخ خطی هزار عنوان است که به نظر میرسد که با توجه به موقعیت کتابخانه حرم به مرور زمان بسیاری از نسخ موجود از بین رفته است اما همین مجموعه فهرست برداری نشده ولی تفاهمی با سید حسن موسوی بروجردی برای انجام شده است. آنان پیش از این مجموعه نفائس عتبه عباسیه را فهرست و منتشر کردهاند.
به مجموعه نسخ خطی آستانه در دهههای اخیر دوبار آسیب زدهاند. یک بار به بهانه تکمیل نسخ خطی کتابخانهای در بغداد در زمان صدام حسین، نسخهای نفیسی از این مجموعه را بیرون بردهاند که سرانجام بسیاری از آنها معلوم نیست.
بار دیگر پس از انتفاضه 1991کربلا، که بسیاری از نسخ خطی این کتابخانه را در آتش سوزاندند.
400 قرآن خطی نیز از یادگارهای کهن این کتابخانه است که قدیمیترین آنها به خط کوفی نخستین و منسوب به ائمه اطهار و فرزندان ایشان است و بسیاری از آنها از آثار خوشنویسان، مذهبان و صحافان مکتبهای ایرانی است.
کتابخانه تفاهم نامههایی با برخی از مراکز مشابه ایرانی از قبیل کتابخانه ملی، کتابخانه مجلس، کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی در قم برای برخی همکاریها مبادله منابع دارد که هنوز جا برای اقدامات گستردهتر و همکاریهای متقابل وجود دارد.
در همین کتابخانه به نمونه جدیدی از وقف برخورد کردم که ذکر آن به ویژه در این ایام که نام «هفته وقف» بر آن نهادهایم خالی از لطف و تأمل نیست.
در یکی از میزهای کنار درب ورودی مجموعهای از عینکهای مختلف در اندازه و با شمارههای مختلف قرار داده و در کنار آن شمارههای آن را ثبت کردهاند و بالای آن در روی تابلویی نوشته اند«وقف». اینها برای کسانی است که برای مطالعه نیاز به عینک دارند.
به هر حال باز بودن کتابخانه در روز جمعه که تعطیل است به ویژه جمعه قبل از اربعین حسینی نیز نشان از نگاهی ریزبینانه و شیعی به جایگاه علمآموزی و معرفت طلبی دارد و بیان عملی آن چیزی است که در کتابهای حدیث ما، ذیل باب علم، عقل، تعلیم و تعلم را مقدم بر سایر ابواب آوردهاند.
همان که حکیم ابوالقاسم فردوسی نیز در شاهنامه، سخن خود را با ستایش آن آغاز میکند به نحوی که در نخستین بیت این اثر سترگ در دو جا از عقل نام میبرد و در وصف ذات باری تعالی از بیان اسماء و صفات بسیار تنها به صفت حیات و خرد میپردازد.
به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد
یاد یکی- دو روز پیشتر افتادم که کتابخانه موسسه آل البیت نجف تحت مدیریت شیخ احسان جواهری و همچنین موسسه معظم دیگری در کربلا با مدیریت سید عباس شهرستانی به رغم آن که همه امکانات شخصی و جمعی خود را برای خدمت رسانی به زوار بسیج کرده بودند اما بخشهای پژوهشی آماده هر گونه خدمت رسانی به مراجعان بود.
چه خوب است که این سنت حسنه عتبات عالیات الگویی برای کتابخانه های اماکن متبرکه کشور عزیزمان باشد. همچنین به جاست که برای معرفی و اشاعه کتاب و فکر و اندیشه ایرانی نسخهای از آثار منتشره کشورمان بویژه نسخ عربی برای آن کتابخانه ها ارسال شود.
در سال گذشته درباره چاپ و فروش آثار با همکاری برخی ناشران ایرانی صحبتی داشتم که خوشبختانه امسال به نتیجه رسید و تعدادی کتاب با سرمایهگذاری مشترک چاپ شده است که به نظر میرسد تداوم این حرکت نیازمند تدوین ساختار و نظامنامه اجرایی مشخصی است که از مدیریتهای فرهنگی خواستار انجام این مهم برای نشر و اشاعه کتاب ایران و راهاندازی کتابفروشیهای ایرانی در عراق هستیم.
انتهای پیام