بیمه خبرنگاران ؛ یک بام و دو هوا!
شبنم کرمی، روزنامه‌نگار، در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز درباره‌ی بیمه خبرنگاران نوشت:
بیش از 15 سال پیش در سفری که رییس‌جمهوری وقت، به منظور افتتاح فرودگاه تازه‌تاسیس سبزوار به مشهد داشتند، همراه تعدادی از خبرنگاران خراسانی حاضر، با ایشان سخنی کوتاه از مشکلات خبرنگاران در شهرستان‌ها داشتیم که یکی از آن مشکلات، بیمه‌ی خبرنگاران بود. درد و دل دوستانه‌ی خبرنگاران با رییس‌جمهور به گوش معاون وقت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید و با پیگیری‌های مجدانه‌ی خبرنگاران و مسوولان، سرانجام صندوق بیمه‌ی نویسندگان و خبرنگاران راه‌اندازی شد تا رفع موانع و مشکلات پیش رو برای ثبت سنوات و بیمه شدن خبرنگارانی چون ما -که در شهرستان‌ها و از طریق سرپرستی‌ها و نمایندگی‌های رسانه‌ها فعالیت کرده و ناممان پای اثر چاپ نمی‌شد- سه سال دیگر هم گذشت و در نهایت با ارائه‌ی سه سال متناوب نمونه‌اثر منتشر شده در جراید و معرفی‌نامه‌ای از مدیرکل وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان که آثار و سنوات ما را تأیید می‌کرد، بیمه‌ی صندوق نویسندگان بدون محاسبه‌ی سنوات گذشته و از زمان ثبت معرفی، شامل حالمان شد.
البته از ابتدای کار هم با قوت اعلام شد که این بیمه، شامل سختی کار خبرنگاران هم می‌شود، از همین رو در نزد جامعه‌ی رسانه‌ای بسیار گرانقدر آمد و بیشتر خبرنگاران سعی خود را بر حفظ و ادامه‌ی آن معطوف کردند، تا آنجا که در برخی موارد، حتی از تبدیل این بیمه به بیمه‌ی محل خدمت خود که کارگری یا کارمندی پنداشته می‌شد، حذر می‌کردند.
اکنون پس از گذشت سال‌ها و در شرایطی که به حساب خود به زمان بازنشستگی، با احتساب سختی کار در بیمه نزدیک شده‌ایم، طبق روال به اداره‌ی تأمین اجتماعی مراجعه کردم تا از زمان دقیق بازنشستگی و چند و چون کار، آگاه شوم که آه از نهادم برخاست.
مسوولان راهنمایی و مشاوره دو شعبه‌ی تأمین اجتماعی با قوّت تأکید کردند که بیمه‌ی خبرنگاران و نویسندگان مانند بیمه‌ی خویش‌فرماست و با توجه به اینکه حق بیمه، شخصی پرداخت شده و کد کارگاهی هم برای آن درج نشده است به هیچ شکلی شامل سختی کار نمی‌شود و سنوات هم به صورت عادی محاسبه خواهند شد!
برای من که فقط 9 سال از سنوات کاری‌ام بدون بیمه طی شده است و حتما بسیاری از همکاران قدیمی خبری بسیار ناامید کننده بود، زیرا به گمانم در کل کشور، کم نیستند خبرنگاران و روزنامه‌نگارانی با سابقه که سال‌های زیادی از خدمتشان اینچنین نادیده گرفته شده و این در حالی است که طبق ماده 11 آیین‌نامه‌ی اجرایی تبصره 2 الحاقی ماده 76 قانون تأمین اجتماعی از خبرنگاری به عنوان شغلی سخت و زیان‌آور یاد شده است و اکنون با استناد به اظهارات مسوولان مربوطه انگار باید چند سال دیگر این شغل پراسترس و کاهنده را ادامه دهیم تا به رؤیای بازنشستگی دست پیدا کنیم؟! قطعا با این روش، سنواتی بسیار بیشتر از یک کارمند عادی!
به هر روی، در دیداری که با آقای دربندی، مدیرکل مطبوعاتی وزارت ارشاد داشتم، موضوع را مطرح کردم که ایشان راه‌حل مشاوره با مشاور حقوقی معاونت مطبوعاتی وزارتخانه را پیش رویم قرار داد، در گفت‌وگوی تلفنی با مشاور معرفی شده، متأسفانه تمامی گفته‌های مشاوران شعبات تأمین اجتماعی استان تأیید شد. حال جای تأمل دارد که چگونه در اساسنامه‌ی این نوع بیمه، از اقشار تحت پوشش با عنوان خبرنگار و روزنامه‌نگار یاد شده است اما بیمه‌ی مربوط به این قشر، شامل قانون مرتبط با خودش که محاسبه‌ی سختی کار در سنوات آن است، نمی‌شود! به راستی این تناقض قانونی چگونه توجیه‌پذیر است!؟
چند هفته پیش در مراسم گرامی‌داشت 10 سالگی تأسیس روزنامه‌ی شهری شهرآرا در مشهد، آقای ربیعی، سخنگوی دولت تدبیر و امید از ما خبرنگاران خواست تا صدای گروه‌های خاموش باشیم، در حالی که به نظر می‌رسد سال‌هاست صدای ما به عنوان قشری که داد همه را می‌ستاند برای کسب نخستین و ساده‌ترین حقوق حقه‌مان به جایی نرسیده است. امید که این زمزمه‌ها فریاد شده و داد این بخش خاموش جامعه نیز به همت کارگزاران حوزه‌ی فرهنگ ستانده شود.
انتهای پیام
