آقای مصباح! امام را این گونه به نسل جوان معرفی نفرمایید

حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «امام را اینگونه به نسل جوان معرفی نفرمایید» نوشت:

«به نام خدا

استاد معظم آیت الله مصباح ، شخصیتی دانشمند و مودب و بزرگوار است .

اما در وادی سیاست اطواری به شدت متلاطم و متفاوت و بسیار شگفت آور دارد؛

روزگاری استاد روشنفکر حوزه است ،

روزگاری در مقابل با همان تفکر ، با شهید آیت الله بهشتی در تضاد است ،

روزگاری یک مبارز چریکی است ،

روزگاری در مبارزه ، یک سکوت محض ۱۰ ساله دارد ،

روزگاری در مقابل دکتر شریعتی که شمع جمع دانشجویان مبارز و انقلابی بوده ، علَم مبارزه به دوش میکشد ،

روزگاری یعنی زمان حیات امام خمینی که زمان مقابله جریان ها و گروهای مختلفِ مخالف با خط امام بود – مانند جریان مرحوم آیت الله آقای منتظری ، جریان جبهه ملی و نهضت آزادی و نیز جریانی که خود را در پوشش راست سنتی نشان میداد و .. – ، در حمایت از امام ، سنگ تمام نمیگذارد ،

روزگاری بعد از رحلت امام ، مردانه از امام میگوید ،

روزگاری اطاعت از رئیس جمهور وقت “احمدی نژاد” را اطاعت از خدا معرفی میکند و ….

در ادامه همین روند ؛

جدیدا فرموده اند :

《امام در همان اوایل نهضت حتی همکاری چپی‌های منکر خدا را هم رد نکردند!
حزب توده از جمله گروه‌هایی بود که به طور فعال برای مبارزه با شاه تلاش می‌کرد…اما وقتی کار به جائی رسید …، امام(ره) صراحتا هشدار دادند که مراقب باشید گروه‌های دیگر در شما نفوذ نکنند.》!

مشکل علمی بنده با این سخن جناب استاد بزرگوار این است که ؛

از ظاهر کلام ایشان فهمیده میشود که امام بر اساس بینش خوبی که داشت ، ماهیت گروهگ های انحرافی را شناخت و از آنان استفاده کرد ، ولی بعدها که زمان اقتضا نمود آنها را دفع نمود. .

خوب ؛

آیا این شناخت از امام خمینی و این شکل معرفی او به جامعه و خصوصا نسل جوانی که او را ندیده اند ، غیر این است که بگویند :

“آقای خمینی هم مانند خیلی از سیاستمداران ؛ در رفتار از روش ماکیاولی که هدف وسیله را توجیه میکند ، بهره گرفته ؟!! ”

ای کاش استاد عزیز آیت الله مصباح ، قبل معرفی ناقص و بلکه غیر واقعی از حضرت امام (ره) ، یک بار دیگر وصیت نامه امام را ملاحظه می نمود که تصریح فرمودند [ نقل مضمون] :

“که برخی از حمایت های اولیه از بعضی افراد و یا گروه ها براساس سالوس نمایی و نیرنگ بازی آنان بوده”.

آنچه من از امام خمینی – که سلام خدا بر او باد – بعد از چهار دهه اُنس با او و مبانی و سخنانش و کتابهایش و موضع گیری هایش فهمیدم سه کلمه است ؛

۱) “معصوم” نبود ،
۲) بسیار “بینش تیزی” داشت ،
۳) همه عمر با سرمایه “صداقت” با دوست و دشمن مواجه شد.

خداوند عواقب اموررا ختم به خیر فرماید.

انتهای پیام