نامه انتقادی زیباکلام به ستاد حقوق بشر
صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران، طی نامه ای به محمد جواد لاریجانی نسبت به بیانیه ستاد حقوق بشر درباره حادثه جده اعتراض کرد.
متن نامه زیباکلام به نقل از فرارو به این شرح است:
بسمه تعالی
ستادحقوق بشر قوه محترم قضاییه
با سلام و تحیات، اظهارات آن ستاد در مورد حادثه فرودگاه جده مبنی بر اینکه آن رویداد “یک برنامه سیستماتیک خطرناک بوده که از پشتوانه مذهبی یکی از علماء وهابی جده برخوردار می باشد”، شگفت آور بود.
بعبارت دیگر، حسب آنچه می فرمایید آن اتفاق امری تصادفی و صرفا عمل خلاف دو مامور خاطی نبوده بلکه اقدامی سازمان یافته و با قصد و غرض قبلی صورت گرفته مطابق با فتوای یکی از روحانیون جده. روایت آن کمسیون پرسشها و ابهامات زیادی بوجود می آورد.
نخست آنکه چرا ستاد حقوق بشر این معلومات مهم را در اختیار سایر مسئولین و دستگاه های اجرایی قرار نداده بوده؟
ثانیا، مسئولین و دستگاه های اجرایی به کنار، چرا ستاد قبلا به مردم هشدار و آگاهی نمی دهد که سعودی ها بدنبال اجرای چنین نقشه پلیدی هستند و زائرین یا به حج عمره نروند یا بسیار مراغب باشند؟
ثالثا، چگونه بوده که ستاد حقوق بشر قوه قضاییه که هیچ ارتباط و حضوری در عربستان ندارد این “طرح سیستماتیک خطرناک” را توانسته کشف نماید اما نه سفارت ایران در ریاض، نه کنسولگری ما در جده، نه بعثه مقام معظم رهبری، نه کارکنان سازمان حج و زیارت و نه نمایندگی فرهنگی ایران در عربستان هیچکدام نتوانسته بوده اند این “برنامه سیستماتیک خطرناک” را کشف کنند؟
بنظر می رسد که وجود چنین “طرح سیستماتیکی” بیش از آنکه در عالم واقعیت وجود داشته باشد، معلول تصورات و خیالپردازی های مسئولین ستاد حقوق بشر است.
احتمال دیگر آنست که مسئولین محترم آن ستاد برای آنکه از امواج نژاد پرستانه و تعصبات کور برخی ایرانیان علیه اعراب عقب نیفتاند یک چنین تئوری توطئه و فرضیه دایی جان ناپلئونی بی سر و ته ایی را سرهم کرده باشند.
مشاهده امواج نژادپرستی برخی ایرانیان علیه اعراب به بهانه تعرض به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه جده توسط بسیاری از هم وطنانمان فی نفسه تکان دهنده است. اما آنچه که تاسف آور و غیر قابل قبول است همنوایی و همراهی برخی از مسئولین و رهبران سیاسی و مذهبی کشور با این امواج نژاد پرستی و نفرت از اعراب و دامن زدن به شونیزم کور پارسی گرایی و ایران گرایی است.
ایام بکام باد
صادق زیباکلام
بیست و هشتم فروردین یکهزاروسیصدونود و چهار
انتهای پیام
