حیات «چندهمسری»!
مریم لطفی در «سازندگی» نوشت:
یکم: صلات ظهر است، کوچه باریک است و زمین خاکی است. یکی از زنها چادر مشکی مخملش را به سبک زیبای بلوچی رها کرده روی شانهاش. در حیاط درمانگاه نشسته روی صندلی و چشمهای سرخش نم دارد. پسربچهی پابرهنهای دورش میچرخد و بازیگوشی میکند. میرود زیر چادر مادر و درمیآید و باکی از پابرهنگی ندارد، مادرش هم. اسمش را که میپرسم، دفترچه را میآورد جلوی دهانش. صدای خفهای از پشت دفترچه میگوید «گل بانو». ۳۰ ساله است. چهار بچه دارد و چند سالی است که دیگر بچهدار نمیشود. ناراحت است، نگران است و شوهرش زن دیگری گرفته است. آمده دوا و دکتر کند تا به قول خودش برکت برگردد به خانه و زندگیاش؛ دوباره دفترچه را میگیرد جلوی دهانش: «اینجا عیبه اگه زن نتونه بچهدار بشه. چهارتا آوردم اما شوهرم بازم میخواد. اگه به خودم بود که دیگه بچه نمیخواستم. الله خودش کمک کنه، خوب نشم یا طلاقم میده یا بازم میره زن میگیره. نمیخوام زندگیم خراب بشه. به شوهرم هم که نمیتونم بگم دیگه زن نگیره. دکترای اینجارو میشناسی؟»
اینجا روستای ریگ ملک در شهرستان میرجاوه است، در سیستان و بلوچستان. کاروان سلامت هلالاحمر رسیده و زنها هجوم آوردهاند. دکترها را نمیشناسم و صدای زن را به زور میشنوم. چشمهایش نم دارد هنوز. لبخند میزنم، لبخند میزند و دفترچه را از کنار دهانش میکشد کنار. ردیف دندانهای افتاده در صورت جوانش نغمهی ناجوری است.
دوم: زنِ روبهرویی کمسن و سال به نظر میرسد. دستش را گرفته به دیوار و سرک میکشد در اتاق روانشناس. روبندهی مشکی زده و بچهی یکی دو سالهای را بغل کرده است. سلام که میدهم روبنده را باز میکند. لپهایش گل انداخته و با چشمهایش میخندد. اسمش سمیراست. اولینبار است که آمده پیش روانشناس. میگوید ۱۵ سالگی ازدواج کرده و حالا ۱۹ ساله است. دو بچه دارد و دائم مضطرب است؛ «شوهرم ۴۰ سالهست. یه هوو دارم که ۱۸ سال از خودم بزرگتره. من زن دوم شوهرم هستم و دو بچه براش آوردم. اما یکی دو هفتهای هست که فهمیدم میخواد یه زن دیگه هم بگیره. از وقتی فهمیدم سردرد گرفتم. همش دلشوره دارم. اینجا عادیه مردا چند تا زن بگیرن اما تو خودت زنی دیگه. میفهی من چی میگم…». سمیرا حرف که میزند گوشهی ناخنهایش را میجود و دلشورهی توی جانش تا چشمهایش بالا آمده است انگار.
سوم؛ مغازه شلوغ است و پسر جوانی پشت دخل ایستاده. لوازم بهداشتی و آرایشی میفروشد در چهار راه رسولی زاهدان. خودش میگوید ۲۸ ساله است، گرچه کمسن و سالتر به نظر میرسد. حسابی سر و زبان دارد و کارش را خوب بلد است. حرف از زندگی و اهل و عیالش که میشود اولش میخندد؛ «چهار زن دارم و هشت تا بچه». میپرسم «با این سن و سال واقعا چهارتا زن داری؟!» خنده را جمع میکند و گره میاندازد به ابروهایش: «آره، پول داشتم بازم میگرفتم. مردی یعنی همین!»
چهارم: سمیه جعفری یکی از پزشکهای کاروان سلامت تهران است که به روستاهای سیستان و بلوچستان آمده؛ پزشک زنان. از مشکلات شایع زنان اینجا به «سازندگی» میگوید: «خیلی از زنهای اینجا مشکل نازایی دارند که یکی از دلایل آن رقابت چند همسری است. متاسفانه در واقع تعداد فرزندان یک زن، برنده بودن او را مشخص میکند! مثلا دو مراجعه در همین چند روز داشتم، یک دختر ۱۵ ساله و یکی هم دختر ۱۸ ساله. هر کدام چهار بچه داشتند و هردویشان دچار بیرونزدگی رحم بودند. در این سن و سال کاندیدای جراحی بودند، به خاطر تعدد زایمان و کار زیاد. وقتی در سن زیر ۱۸ سال بارداری اتفاق میافتد بین مادر و فرزند رقابت ایجاد میشود، چون هر دو در سن رشدند. با این حال کودکهمسری و چندهمسری در اینجا بسیار شایع است، خیلی از مشکلات اینجا فرهنگی است».
ترویج چندهمسری در تهران
بعضیها فکر میکنند چندهمسری مختص سیستان و بلوچستان و استانهای جنوبی ایران است. درحالیکه این ماجرا در بیخ گوش پایتخت هم جریان دارد و حتی برای آن تبلیغ میشود. نمونهاش همین بلوایی که این دوسه روز اخیر با انتشار یک پوستر تبلیغاتی برای ترویج چندهمسری بهپا شده؛ ظاهرا آموزشها و کارگاههایی در این مورد توسط یک موسسه خصوصی با عنوان «حیات حسنی» برگزار میشود؛ موسسهای در قم که مدتی است این کارگاهها را در شهرهای دیگر هم برگزار میکند و آموزشهایی در حوزهی «ضرورت احیای فرهنگ چند همسری، الزامات تشکیل خانوادههای چند همسری، احکام فقهی خانوادههای چندهمسری و مهارتهای ارتباطاتی خانوادههای چندهمسری» ارائه میدهد. حالا قرار است این کارگاه در تهران هم برگزار شود. جالب اینکه پوستر این کارگاه، همان پوستر ترویج فرزندآوری بوده که دستکاری شده و حالا برای ترویج چند همسری منتشر شده است.
محمد عسگری، مسئول واحد مشاوره موسسه حیات حسنی در شهر قم است و دربارهی چند و چون برگزاری این کارگاه در تهران به ایرنا گفته است: «ما در کشور حدود ۱۰۰ هزار خانواده داریم که تعددی هستند، یعنی یک آقا چند همسر دارد. آیا اینها نیاز ندارند مرکزی باشد که به صورت علمی و مشاورهای به آنها خدمت کند؟ این کار خلاف عرف است و اشتباه همینجاست. خدای متعال مرد را به طور تکوینی تعددی خلق کرده و متناسب با آن، قانون تشریح کرده، کسی میتواند منکر این واقعیت شود؟».
او در مورد ضرورت این کار در جامعهی امروز میگوید: «ما سوپر میلیاردرهایی را داریم که بندگان خدا، دوست دارند که زندگی دوم تشکیل بدهند، سفرهی دیگری را پهن بکنند اما، جریان فرهنگی غربزده، فمنیستهای غربگرا و البته فمنیستهای مذهبی و حتی مسجدی به همراه قانون ظالمانهای که ایجاد شده، مانع از این واقعیت مهم در جامعه ما شدهاند. ما قصد نسخه پیچیدن نداریم و چندهمسری شرایط خاص خود را دارد، اما برخی هستند که میتوانند خانوادهی دیگری تشکیل دهند. ما در ایران بین ۳۰ تا ۴۹ سال، اعم از باکره تا مطلقه حدود ۴ تا ۵ میلیون زن داریم که اینها همسر ندارند. آیا اینها حق تاهل ندارد؟ نظام خانواده شامل بخشهای مختلفی است و چندهمسری هم یکی از ضلعهای این مجموعه است. اگر راه حلال ببندیم و سگ را ببندیم و سنگ را باز بگذاریم، فحشا جامعه را در بر میگیرد. همانطور که میبینیم برخی در جامعه گرفتار هستند. اگر راه حلال را باز بگذاریم و آنها عدالت داشته باشند این مشکلات دیگر پیش میآید».
نظر رهبر انقلاب در باره چندهمسری
البته این اولینبار نیست که چندهمسری به صورت رسمی در جامعه ترویج میشود. چند وقت پیش هم تعدد زوجات در تلویزیون تبلیغ شد و مردی با سه زن در یک برنامهی تلویزیونی حاضر شد. هفتهی پیش هم علیرضا قاسمیان که معمم است در برنامهی «بدون توقف» در مورد چندهمسری صحبت کرد. جالب اینکه چند وقت پیش رهبر انقلاب هم درباره این مسئله واکنش نشان دادند. خبرگزاری مهر در این باره گزارش داده: «سال گذشته فتوایی منتسب به رهبری در کانالها منتشرشد که مدعی بود ایشان تعدد زوجات را در شرایط فعلی جامعه مستحب میدانند. اما چند وقت پیش در جمعی یکی از حضار ماجرا را از رهبری جویا شد و ایشان هم متعجبانه گفتهاند: «اصلا بنده همچین فتوایی ندارم و اصلا همچین چیزی را قبول ندارم؛ چه کسی این را گفته است؟ آقایان حتی به شوخی هم نباید درباره تعدد زوجات حرف بزنند، که باعث دلسردی خانمها میشود». حتی ایشان هشدار دادهاند که افراد شاغل در بیت رهبری اگر همسر دوم اختیار کنند، اخراج میشوند.»
از دیگر منتقدان این پدیده، معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده ریاستجمهوری است که چند وقت پیش گفته بود: «معتقدم زنان باید با حقوق خود در این موضوعات آشنا بوده و از آن دفاع کنند و معتقدم فراگیری مهارتهای حقوقی برای زنان در این موضوع میتواند کمککننده باشد، چرا که کسانی که از این نوع روابط آسیب میبینند، زنان و خانواده هستند».نگرانی مروجان چندهمسری از تعداد مجردان قطعی و همچنین زنان مطلقه در ایران است. عباس عسکری ندوشن، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد و پژوهشگر امور خانواده در رابطه با آمار تجرد قطعی زنان و مردان به ایرنا گفته است: «بر اساس آخرین سرشماری کشور که در سال ۱۳۹۵ انجام شد، شاخص تجرد قطعی در کل کشور برای مردان ۳.۶ درصد و برای زنان ۲.۸ درصد بوده که اندک افزایشی را نسبت به سرشماری سال ۱۳۹۰ نشان میدهد». برخی از متخصصان و مسئولان هم در اینباره معتقدند: «ایران کشوری نیست که از لحاظ ساختار جنسیتی دچار مشکل باشد و نیاز داشته باشیم تا موضوع ازدواج دختران یا زنان دچار تجرد قطعی را مطرح کنیم». این را محمدمهدی تندگویان، معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان در انتقاد از ترویج چند همسری به ایسنا گفته است. او همچنین گفته: «ما هنوز نتوانستهایم برای موضوع ازدواج ساماندهی مناسبی داشته باشیم که حالا بخواهیم روی مدلهای مختلف ازدواج بحث کنیم. از کسانی که میخواهند در خصوص ترویج ازدواج دوم فرهنگسازی یا کمک کنند، خواهش میکنم که این هزینه را به خیرین ازدواج بدهند تا جوانان کشور که دچار موانع اساسی در امر ازدواج هستند، مشکلاتشان حل شود. باید در مورد این موضوعات مدیریت منابع فرهنگی داشته باشیم و بر این اساس اولویت ما فرهنگسازی برای ازدواج جوانان است. این هزینهها باید روی این موضوع متمرکز شود تا آمار ازدواج جوانان افزایش یابد».
ادعا میکنند کرامت زن مهم است!
تبلیغ پدیدهی چند همسری با واکنشهای بسیاری همراه بوده است. از جمله فعالان حوزهی زنان که سردمداران مخالفت با این مسئله هستند . برخی از آنها معتقدند این پدیده شیوع چندانی در جامعه ندارد و بیشتر به تبلیغات رسانهای مربوط میشود.
شیما قوشه، وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان در رابطه با پدیده چندهمسری به «سازندگی» میگوید: «خوب است نگاه تاریخی به این مسئله داشته باشیم. تا اواسط دورهی قاجار چند همسری باب بوده است؛ هم برای مردم عادی و هم برای درباریان و افراد متمول بازاری. میشود گفت از زمان ناصری به بعد چندهمسری در میان افراد عادی بسیار کمتر شده و بیشتر محدود به شاهان و بازاریها بوده است. البته این مسئله دلایل متعددی داشت که یکی از آنها به سرپرستی گرفتن زنهایی بود که شرایط معیشتی مناسبی نداشتند و به این موضوع به چشم یک کار خیر نگاه میشد.
حتی ممکن بود زنهایی که همسر اول بودند هم به واسطهی خیر بودن این کار، این موضوع را میپذیرفتند. به همین دلیل قانون مدنی که در سال ۱۳۰۹ تصویب شده، اصلا به مسئلهی چند همسری ورود نکرده است. تنها خیلی گذرا در قواعد ارث به این موضوع پرداخته شده و در بخش حقوق خانواده هم به این موضوع چندان اشارهای نشده است. بنابراین از لحاظ تاریخی هم از چند همسر بودن مردان عادی جامعه، گذر کرده بودیم».
او مطرح شدن مسئلهی چند همسری را بازگشت به چندین نسل قبل میداند؛ «از لحاظ فرهنگی، اجتماعی و از نظر وجههی بینالمللی و جنبههای مختلف زندگی زن و مرد ایرانی، این مسئله در قرن ۲۱ کمی عجیب به نظر میرسد. در قانون حمایت از خانواده، چه قانون سابق و چه فعلی تنها موردی که مطرح شده، این مسئله است که اگر مردی بدون اجازهی همسر اولش همسر دوم یا چندم اختیار کند، از موارد حق زن برای طلاق محسوب میشود. در واقع قانونگذار اجازهی همسر اول را شرط داشتن همسر دوم دانسته است. در بقیهی قوانین به این مسئله اشاره نشده است». قوشه معتقد است: «قانون باید با توجه به مقتضیات زمانی و مکانی جامعه تدوین شود. با توجه به اینکه خیلی وقت بود که جامعهی ما از مرز چند همسری عبور کرده بود، قانونگذار هم نیازی نمیدید که وارد جزئیات این روابط شود. اما اینکه امروزه دوباره چنین مسئلهای مطرح میشود، بازگشت عجیبی به دورهی قاجار است! البته من ترجیح میدهم به این مسئله توجهی نکرده و آن را بزرگنمایی نکنیم. چون قطعا این افراد تعداد کمی را میتوانند جذب کنند».
او در واکنش به آمار منتشر شدهی ۱۰۰ هزار نفری خانوادههای چندهمسری که از سوی موسسه حیات حسنی مطرح شده، میگوید: «در ایران به آمار دقیق دسترسی نداریم. هر کسی میتواند ادعایی کند و به قول ما حقوقیها هر کسی هر ادعایی میکند باید بتواند آن را اثبات کند. اینها بیشتر بحث تبلیغاتی است و نمیشود به این آمارها استناد کرد».
این وکیل دادگستری در مورد حمایت از زنانی که در معرض چند همسری قرار دارند، میگوید: «قوانینی در حمایت از آنها وجود ندارد و باید بگویم خوشبختانه یا متاسفانه جامعه از این مقوله رد شده است. چندهمسری چندان در جامعه رواج ندارد و آن هم احتمالا بیشتر مربوط به کسانی است که تمکن مالی بالایی دارند. به هر حال در فضای اقتصادی امروزی جامعه با مشارکت زن و مرد هم باز زندگی سخت میگذرد، چه رسد به داشتن چندین همسر».
او به نکتهی دیگری هم اشاره میکند: «اجرای عدالت در میان زوجین ریشهی حقی است که در شرع برای مردان در نظر گرفته شده و طبعا اجرای این مسئله تقریبا ناممکن است. حتی به نظر میرسد این مسئله برای زمان و مکان خاصی در نظر گرفته شده که امروزه نشدنی است. مانند برخی قوانینی که در فقه ما مطرح شده و امروز بعضا جزو قوانین متروک هستند. بسیاری از افراد به دنبال توجه و یا حتی ایجاد گسست در خانوادهاند. آنها فقط ادعا میکنند که نهاد خانواده و کرامت زن برایشان مهم است، درحالیکه مردی که همسر دوم اختیار کند، آسیب روانی زیادی به همسر اولش وارد میکند. خانه باید جای امنی برای افراد باشد و یک زن باید بداند که خانه قلمروی اختصاصی اوست و نمیتواند این را با کس دیگری شریک شود. این کار آسیب زیادی به نهاد و اخلاق خانواده وارد میکند».
انتهای پیام