سرا با کدام بدنه اجتماعی؟

سید محسن امامی فر در یادداشتی تلگرامی با عنوان «سرا با کدام بدنه اجتماعی؟» نوشت:

✅ دعوا بر سر سامانه رای سنجی اصلاح طلبان (سرا) میان احزاب و فعالان جبهه اصلاحات بالا گرفته است.

✅ این که طراحان سرا می خواهند تصمیم گیری را از حلقه ای اندک در شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان (شعسا) به بدنه اجتماعی منتقل کنند، امری قابل ستایش است و در راستای بسط دموکراسی خواهد بود.

✅ اما کدام بدنه اجتماعی؟ بدنه اجتماعی که از بالا به پایین و توسط اعضای شعسا مستقیم یا با واسطه انتخاب خواهند شد؟

✅ این بدنه اجتماعی است که به سران یک جبهه سیاسی هویت و منزلت می دهد. اگر قرار باشد «سرِ» جبهه سیاسی به بدنه اجتماعی منزلت ببخشد که نقض غرض بوده و یک بدنه فاقد هویت شکل خواهد گرفت و اطلاق نام بدنه اجتماعی بر آن از اساس اشتباه خواهد بود.

✅ اشکال دیگر آن که افرادی که قرار است مستقیماً یا با واسطه با تایید اعضای شعسا عضو سرا شوند، چگونه می توانند خلاف نظر آنان رای دهند وقتی که هویت و عضویت خود در سرا را مدیون آن ها هستند؟

✅ این در حالی است که از سوی دیگر نقدهای بسیار جدی به مشروعیت شعسا از سوی احزاب اصلاح طلب حتی اتحاد ملت که طراح سرا می باشد، مطرح است.

✅ محمدرضا جلایی پور طراح اصلی سرا معتقد است با  سامانه رای سنجی اصلاح طلبان، اندک سالاری در شعسا از بین رفته و تصمیم گیران اصلی در جبهه اصلاحات، حلقه ای محدود نخواهد بود چرا که بدنه اجتماعی را وارد امر مشارکت سیاسی و انتخاباتی و در نهایت تصمیم گیری می کنیم.

✅ اما با این فرض، نقد عبدالله مومنی موضوعیت پیدا می‌کند که آیا این اقدام، معنایی غیر از وجهه سازی دموکراتیک برای نهاد غیر دموکراتیک شعسا دارد؟

✅ چرا که این بدنه اجتماعیِ مورد تاکید طراحان سرا قرار است مستقیماً یا با واسطه توسط اعضای شعسا با مکانیزم بالا به پایین انتخاب شوند. بنابراین این همان اندک سالاری است با ظاهری روتوش شده.

✅ این که حزب اتحاد ملت پیش قدم شده و برای مقابله با شیوه های اندک سالاری در شعسا راهکار ایجابی پیشنهاد داده جای تقدیر و تشکر فراوان دارد اما به تعبیر محمد قوچانی، «سرا» همچون نوزادی نارس است که به علت زایمان زودرس ممکن است مرده به دنیا بیاید.

✅ این طرح جای بررسی های بسیار دارد که باید در یک فضای همدلی میان احزاب اصلاح طلب با رویکردی همگرایانه مورد نقد و بررسی قرار بگیرد و بدون در نظر گرفتن انتخابات مجلس یازدهم پس از چکش کاری های فراوان و رفع نواقص و مکانیزم وارونه آن، بتوان از آن به عنوان گامی مهم در بسط دموکراسی و انتقال تصمیم گیری ها از «سر» جبهه اصلاحات به بدنه این جریان یاد کرد.

✅ آن چه بسیار مهم است این که نه سرا و نه هیچ طرح دیگری نباید موجبات انشقاق میان احزاب اصلاح طلب را فراهم آورد و اختلافات در این خصوص باید در یک فضای مسالمت آمیز حل و فصل شود.

✅ اتفاقا یکی دیگر از ضعف های اساسی شعسا این است که حتی نمی تواند نقش یک نهاد مرجع در داوری و حل و فصل اختلافات را ایفا نماید.

✅ در هر صورت ادامه منازعه کنونی میان احزاب اصلاح طلب به صلاح این جناح که با بحران سرمایه اجتماعی نیز مواجه است، نبوده و آینده مبهمی را در مقابل آن ها قرار خواهد داد.

✅ همان طور که در جناح اصولگرا نیز همگرایی میان جریانات مختلف بهتر از واگرایی خواهد بود اگر بخواهیم در مختصات توسعه و بسط دموکراسی در ایران گام برداریم.

✅ قطع به یقین دو جناح مقتدر با رعایت قواعد مشارکت سیاسی، بهتر می توانند پایه های دموکراسی را تحکیم کنند.

✅ هر گونه وزن کشی حزبی خلاف مصالح کلان ملی است و جز درجا زدن حاصلی به دنبال نخواهد داشت.

انتهای پیام