دیانت و سیاست در تریبون نماز جمعه مشهد

حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «دیانت و سیاست در تریبون نمازجمعه مشهد» نوشت:

عبارت ایشان این چنین است :

“مسئله انتخابات یک دروازه بزرگ برای قلعه ایمن است، این قلعه دیوارش بلند است، چون دیوارش ولایت است. از این دیوار هیچ دشمنی نمی‌تواند بالا بیاید، اما یک دورازه بزرگ به اسم انتخابات دارد، از این دورازه بزرگ دشمن وارد می‌شود.”

نقد سخنان امام جمعه مشهد از دو زاویه قابل عرضه است ؛

اول؛

از نظر شکل و ظاهر سخنان ایشان که تعبیر میشود به “ادبیات آقای علم الهدی” ، روشن است که دارای حسن و زیبائی نیست .

خصوصا نامبارکی این سنخ ادبیات در کنار حرم یکی از سر سلسله های “ادب و اخلاق ومعنویت” یعنی حضرت ثامن الحجج(ع) جای بسی تاسف دارد!

امام رضا (ع) بیان زیبا و جامعی در مورد نمازجمعه و خطبه های آن دارند که روی سخن شان به ائمه جمعه است و ما قبلا در ضمن مقاله ای آن را توضیح داده و منتشر نموده ایم .

پس جا دارد در آن مکان مقدس از عالم ترین و منزه ترین چهره های روحانی استفاده شود.

دوم‌؛

از حیث محتوای سخنان ایشان است که ظاهرش با تفکر شیعه در بخش اعتقادی و سیاسی همگونی دیده نمیشود.

اما در بخش اعتقادات آنچه مطرح است این است که براساس باور بحق ما شیعیان ؛ ورود دشمن به حریم معصومین (سلام الله علیهم اجمعین ) مسدود است و در این رابطه اهلبیت (علیهم السلام) معادل ندارند.

در مورد معصومین (ع) هم ، باید بین خود ایشان و کارگزاران آنان ، تفاوت قائل شد . چه بسا افراد ناباب در حریم حاکمیت سیاسی آن ذوات مطهره راه پیدا کنند.
گلایه ها و حتی عزل های امام علی (ع) در دوران حکومت ، نسبت به کارگزارانِ متخلفش که در این “قلعه ایمن” بوده اند، بر همین راستاست .

در مورد غیر معصومین ، که حساب روشن است .

و اما جواب نقضی هم به گفتار ایشان داریم ؛ و آن این است ؛ اگر مقام معصومیت برای غیر معصومین (ع) در جمهوری اسلامی ، ثابت است ، چرا خبرگان رهبری ، حق عزل دارند ؟

چرا امام (ره) که تئوری پرداز فقهی ولایت فقیه است در کتابش ، متذکر “منعزل بودن” میشوند؟

موضوع بعدی در کلام امام جمعه مشهد ، “انتخابات” است .

اولا ؛ “ادبیات گفتاری ایشان” که امکان ارتباط بین انتخاب مردم با خواسته ی دشمن را مطرح نموده است ، با ادبیات حضرت امام فاصله دارد.

وثانیا؛ محتوای سخن ایشان در تعارض با کلام حضرت امام (ره) است .

فرمایشات امام در موضوع “انتخابات” جزو “محکمات” فرمایشات ایشان است که قابل توجیه نیست .

امام؛ ابتداءا اجازه دخالت در رای مردم را به کسی نمیدهد تا جائیکه به علماء خبرگان صریحا فرمودند :

” اکثریت هر چه گفتند آرای ایشان معتبر است و لو به خلاف، به ضرر خودشان باشد. شما ولیّ آنها نیستید که بگویید که این به ضرر شماست ما نمی خواهیم بکنیم. شما وکیل آنها هستید؛ ولیّ آنها نیستید. بر طبق آن طوری که خود ملت مسیرش هست”.( صحیفه امام ج۹ ص۲۹۶)

و در مرحله بعد هم مبنای امام بر این است که گرچه مردم در انتخاب شان اشتباه کنند ، بازهم مربوط به خود آنان است و حق نافرمانی از آن ، برای کسی متصور نیست .
فرمودند:

“آن مسیری که ملت ما دارد، روی آن مسیر راه را بروید، و لو عقیده تان این است که این مسیری که ملت رفته خلاف صلاحش است. خوب، باشد. ملت می خواهد این طور بکند، به ما و شما چه کار دارد؟ خلاف صلاحش را می خواهد. ملت رأی داده؛ رأیی که داده متَّبع است.”

✅حال ، سوال اینجاست ؛ ادبیات و محتوای سخنان امام جمعه مشهد “از چه جنسِ دیانت و سیاست” است ؟

انتهای پیام