مهدی محمودیان: زندانی‌های سیاسی آزاد شده، انگشت شمارند
/ محمودیان از تعداد زندانیان سیاسی به مرخصی آمده پس از کرونا می‌گوید /
با شیوع ویروس کرونا سید ابراهیم رئیسی، رییس قوه قضائیه، طی بخشنامه‌ای اعلام کرد برخی از زندانیان امنیتی با احکام کمتر از پنج سال و با صلاحدید ضابط پرونده می‌توانند به مرخصی بروند؛ پس از چندی قوه قضاییه اعلام کرد 70 هزار نفر از زندانیان به مرخصی رفته‌اند، این در حالی است که مهدی محمودیان فعال حقوق بشر می‌گوید با انگشت می‌توان تعداد زندان‌های سیاسی آزاد شده را شمرد و این تعدادی که آزاد شده‌اند رقم زیادی نیست، در حالیکه بسیاری از زندانیان سیاسی در سراسر کشور از امکان مرخصی استفاده نکرده‌اند.
متن کامل گفت‌وگو با مهدی محمودیان را در ادامه بخوانید:
مهدی محمودیان فعال حقوق بشر و عضو کمیته انجمن دفاع از حقوق زندانی‌ها با بیان اینکه با انگشت می‌توان تعداد زندان‌های سیاسی آزاد شده را شمرد، به انصاف نیوز گفت: «آمار دقیقی از زندانی‌های آزاد شده ندارم، اما مسائلی درباره‌ی زندانیان سیاسی وجود دارد؛ مثلا از لحاظ مرخصی دو سری زندانی داریم، گروه اول کسانی هستند که به اصطلاح مرخصی آنها باز است، یعنی سند در اختیار دستگاه قضایی دارند و در زمان‌های مختلف به مرخصی می‌روند.
اگر زندانی معمولی یعنی غیر سیاسی باشند، چند وقت یکبار به صورت روتین و مرتب و یا اینکه با دستور مقطعی به مرخصی می‌روند، یعنی مرخصی برای آنها باز است. در حال حاضر این افراد تقریبا توانستند از مرخصی استفاده کنند، اما در مقابل زندانی‌هایی هستند که مرخصی آنها باز نیست یا هنوز درخواستی برای اینکه آنها هم در این روال بیافتند و مرخصی‌شان باز شود، نیامده یا اینکه دادستان با درخواست مرخصی زندانیان سیاسی مخالف است، پس این گروه هنوز به مرخصی نرفته‌اند.
یک تعداد اندکی از زندانیانی که شناخته شده‌تر و رسانه‌ای بودند به ویژه در تهران توانستند از امکان مرخصی طبق بخشنامه‌ی رییس قوه قضاییه استفاده کنند و تواسنتند مرخصی بگیرند. اما زندانیان دیگری که با دلایل مختلف سیاسی در زندان هستند، امکان استفاده از این مرخصی را نداشتند، به ویژه زندانی‌ها در استان‌هایی مثل کردستان و آذربایجان تقریبا هیچکدام امکان استفاده از مرخصی را نداشتند.
حتی آنهایی که احکام خیلی سبکی داشتند یا کسانی مثل خانم نرگس محمدی مرخصی تعلق نگرفت، از طرفی یک بخش مهمی هم که به آنها مرخصی تعلق نگرفته، بازداشتی‌ها هستند. تعداد زیادی از افراد در تهران و شهرستان‌ها در اعتراضات آبان ماه بازداشت شدند و حکمی برای آنها صادر نشده. فقط کافی است دادستان برای آنها قرار سبک‌تر از بازداشت صادر کند و اینها به راحتی می‌توانند از زندان آزاد شوند، خانواده‌های آنها نیز بلاتکلیف هستند و نمی‌دانند به کجا مراجعه کنند. آن زندانی‌هایی که مرخصی باز ندارند اغلب از طبقاتی هستند که به دلیل عدم توان مالی امکان تامین وثیقه را نداشتند، به این دلیل آزاد نشدند.
بنابراین آدم‌هایی هستند که بیشتر در خطر هستند زیرا این امکان را ندارند در زندان لوازم بهداشتی را بخرند یا استفاده کنند. در حالی که به عبارتی زندان‌ها محلی پرخطر برای ابتلای به ویروس کرونا است، قشری که بیشتر آسیب پذیر هستند را در زندان نگه داشتند و قشری که حتی اگر در زندان بودند، باز هم می‌توانستند بیشتر از خود مراقبت کنند، آزاد شدند.
به راحتی می‌تواند قرار زندانیان بازداشتی سیاسی به کفالت یا وثیقه‌ی سبک تبدیل شود. زندانیان آبان ماه که در شهریار و جنوب غرب استان تهران بازداشت شدند، معمولا خانه‌هایشان زیر 200 میلیون تومان می‌ارزد، در حالی که بیشتر آنها مستاجر هم هستند. برای اینها قرار یک میلیارد و دو میلیارد صادر شده، البته حتی اگر هم این مقدار وثیقه را جور کنند احتمالا باز هم دادستان نمی‌گذارد آزاد شوند، یعنی قرارها به نوعی صادر شده تا اینها در زندان نگه داشته شوند.»
محمودیان درباره‌ی اینکه آمار دقیقی از زندانیان سیاسی و غیر سیاسی وجود ندارد، گقت: «در زمان اقای شاهرودی یک سایتی بود حتی تا اواسط زمان آقای لاریجانی هم وجود داشت که در این سایت به روز می‌گفت چند تا زندانی داریم، این آمار را برداشتند و عملا دیگر ما هم آماری نداریم. ببینید! در حالیکه اعلام می‌کنند 70 هزار نفر به مرخصی رفتند، این اعداد زیاد نیست و معمولا 300 هزار تا زندانی داریم که اینها به طور نرمال حدودا 150 هزار نفرشان می‌توانند به مرخصی بیایند، حتی اگر 50 درصد زندانی‌ها را آزاد کنند باز هم عجیب نیست زیرا در حالت عادی چند ماه یک بار می‌توانستند به مرخصی بیایند.
از طرفی با انگشت می‌توان تعداد زندانی‌های سیاسی آزاد شده را شمرد، زندانیان سیاسی عملا از این امکان مرخصی برخودار نشدند، فقط در حدی که دهان رسانه‌ها بسته شود و بگویند زندانی‌های سیاسی آزاده شده‌اند، در هر جریانی یک سرشناس را آزاد کردند، به طور مثال مادر مصطفی کریم‌بیگی را که یک سال حکم داشت آزاد کردند، فقط برای اینکه بگویند یک خانم را آزاد کردیم یا مثلا ندا ناجی از فعالان کارگری آزاد شد در صورتی که از یک ماه قبل وثیقه را گذاشته بود و آماده بود؛ عملا زندانیان سیاسی را فقط گلچین شده به تعداد اندکی مرخصی دادند در حالی که اصل زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان هستند، به ویژه در شهرستان‌ها.
انتهای پیام
بعضی از این به اصطلاح زندانیان سیاسی خود همانند ویروسی هستند که دشمن به جان ملت مظلوم ایران انداخته اند.بهتر است تحویل خودشان داده شود تا بعنوان کارشناس در بی بی سی،صدای آمریکا،….مشغول شوند.
در مظلوم بودن ملت ایران که شکی نیست .
زندانی ها احتمالا کاری کرده اند که سزاوار زندان اند اما به قول نیچه : وقتی با هیولا می جنگی مراقب باش تا خودت هیولا نشوی چرا کسی که به ورطه ای می نگرد آن ورطه نیز به او می نگرد . ( نقل به مضمون) به هر حال باید رحم و مروت انسانی و اسلامی و علوی را رعایت کرد . امیر المومنین علی علیه السلام خطاب به مردم زمانش می فرماید : انی لا اری اصلاحکم بافساد نفسی . من نمی خواهم به بهانه اصلاح کردن شما خودم را فاسد کنم . در حالیکه ما در ظاهر شیعیان علی و ددر واقع شیعه مختار حاضریم برای آدم کردن دیگران خودمان را حیوان کنیم . خدا از سر تقصیرات همه ما بگذرد .
یک راه زود پیدا کردن جناب افخمی، منفی زیاده . البته مردم که به شما منفی میدن، دشمن ؟! نیستن جناب
خب اونا چیکار کنن که آدما انگشت زیاد دارن ؟ هزار پا زندانی کنن، باز لابد میخواید بگید به تعداد انگشتاش باید زندانی اونهم از نوع خطرناک سیاسی آزاد بشه ؟! آره ؟!