روحانیت و ضرورت بازگشت به نقش سنتی
شهابالدین حائری شیرازی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «روحانیت و ضرورت بازگشت به نقش سنتی» نوشت:
تا قبل از اینکه حکومت بدست روحانیون بیافتد روحانیت منتقد حاکمان و پناه مردم بودند .
از روزهای آغازین به کرسی قدرت نشستن طیفی از روحانیون، دسته دیگری که بر سنت سابق مانده و به حکومت راه نیافته بودند برای ایفاء نقش سابق خود با مشکلی روبرو شدند.
حاکمان روحانی، رقابت در جلب قلوب مردم را با طیف دیگر روحانی بر نمی تافتند و حاضر به پذیرش منتقدینی که بصورت طبیعی پناه و همراه مردم میشدند، نبودند لذا بسرعت طومارشان توسط حاکمان پیچیده میشد.
از طرف دیگر خاموش شدن زبان نقد روحانیت ویکدست شدن ایشان، موجب متوجه شدن انتقادات از عملکرد حاکمان به اصل دین میشد به عبارت دیگر سکوت طیف سنتی به همراهی با خطاهای متعدد حاکمان تعبیر شده و موجب بدبینی به اصل دین میگردید.
امروز پس از 40 سال، جای خالی روحانیت منتقد که زمانی پناه مردم بودند توسط روشنفکران و سلیبریتی ها، در حال پر شدن است.
حکومت بایست با دور اندیشی و برای مصون ماندن نهاد دین و روحانیت از تبعات ضعفهای عملکردی حاکمان، با سینه ای گشاده اجازه بازگشت روحانیت به جایگاه سنتی خویش را بدهد یعنی جایگاه انتقاد سازنده از حکام وپناه مردم بی پناه شدن در قبال حاکمان، این امر به تقویت جایگاه دین در جامعه نیز میانجامد.
انتهای پیام