توییت انصاف | به یاد اکبر عالمی

واکنش‌های توییتری به درگذشت اکبر عالمی، مجری، منتقد سینما و مستندساز را به انتخاب خبرنگار انصاف نیوز می‌خوانید:

مهرزاد دانش: تسلط غریب #اکبر_عالمی بر لحن، مکث، نگاه، اوج و فرود صدا و زبان بدن هنگام حرف زدن، مثل لذت از شاهکارهای پخش‌شده و نقدها و بحث‌های برنامه‌هایش جذابیت داشت. او فراتر از یک خاطره محونشدنی چندین نسل از سینمادوستان، برانگیزاننده‌ای مهم در تعمیق عشق و درک سینما بود. یادش مانا است.

نادر تکمیل همایون: اولین شور سینمایی خودم را در دوازده سالگی تجربه کردم. پای تلویزیون نشسته بودم و مردی به غایت آراسته و خوش‌سخن، از مهم‌ترین برش تاریخ سینما سخن می‌گفت. جایی که یک تکه استخوان به هوا پرتاب می‌شود و به سفینه‌ای فضایی کات می‌خورد. سپاس آقای دکتر عالمی. روحتان شاد. قدردان شما هستم.

شهاب اسفندیاری: هنرمند دانشور و استاد فرهیخته، سخاوتمند و با اخلاق ما، جناب آقای دکتر اکبر عالمی، هنگام ساخت مستندی در بیمارستان برای ثبت این لحظات کم‌نظیر اجتماعی و تاریخی و ایثار و فداکاری کادر درمانی، خود به بیماری کرونا مبتلا شدند. برای سلامتی کامل و بهبودی هر چه زودتر ایشان دعا می‌کنیم.

مسعود بهنود: خیلی خبر بدی است. درگذشت اکبر عالمی که استاد بود و خبره. اما مهم تر این که آقا بود و بسیار محترم. ما تازگی ها عزادار کسانی می شویم در حرفه های گوناگون که وزانت مهم ترین مشخصه آن هاست. و از همین رو شاگردان و دوستان اکبر عالمی، و ما، همگی حق داریم عزادار او باشیم.

اکبر منتجبی: خدا حافظ آقای عالمی. شما شب‌های بسیاری با چراغ در شهر ما گشتید و روشنی بخشیدی. در آمرزش ابدی باشید

مهدی شمس: حیف.روحتون شاد آقای عالمی.شما و برنامه هایتان بخش مهمی از زندگی ما بودید و هستید. و یادم نمی‌رود آن شب، که بعد از شنیدن خاطره بهزادپور از بچه های جبهه که بر اثر تشنگی شهید شده بودند؛شما با بغض واشک گفتید: از خون جوانان وطن لاله دمیده…

علیرضا قربانی: جناب مستطاب #اکبر_عالمی سفر ابدیتان اندوهی شگرف در دلها به پا کرد. راهتان پر رهرو و تسلیت به همه دوستداران و خانواده فرهنگ و هنر این سرزمین.

امیلی امرایی: توی اون سال‌های قحطی، اکبر عالمی با اون ادب و متانتش از توی تلویزیون برامون حرف می‌زد و فیلم معرفی می‌کرد. حیف شد.

سیدصادق حسینی: نسل ما #اکبر_عالمی رو با هنر هفتم پنج‌شنبه شب‌های شبکه ی اول صداوسیمای ۲-۳ شبکه ای شناختیم؛ با وقار؛ دقیق؛ آداب‌دان؛ خوش پوش و خوش صدا… روحش شاد

اکبر نبوی: استاد عزیز و دوست قدیمی‌ام #اکبرعالمی به دیدار یار رفت. باورم نمی‌شود. پس از درگذشت خسرو سینایی به او تلفن کردم. گفت: می بینی نبوی دنیا چقدر کوتاه است؟ بنا شد هم را ببینیم. اما دنیا کوتاه بود و نشد. عالمی خیلی نازنین بود و مومن. ایران، جان‌اش بود. خدایا! در این سفر رفیق‌اش باش.

مهدی خرم‌دل: از مهم ترین اقدامات زنده یاد اکبر عالمی، حفظ آرشیو ملی ایران و جلوگیری از وارد آمدن گزندی به این گنجینه ارزشمند از سوی جریان‌های افراطی و احیای بخش‌هایی از این آرشیو است.

مهسا جزینی: در جایی زیست میکنیم که جا برای #عالمی‌ ها و #شجریان ها تنگ است و برای #فراستی ها فراخ.عالمی در یه مصاحبه میگه برای نقد هر فیلم خودش رو مجبور به مطالعه و پژوهش درباره خود فیلم و موضوع مرتبط با اون میکرده اونم در دوران پیشااینترنت،افتخار فراستی هم اینکه بگه فیلم رو ندیده نقد میکنه!

محمد طاهری: خداحافظ آقای عالمی. در شب‌های تاریک دهه 70 شما چراغ روشنی بودید.آرامگاهتان غرق در نور

علی: سالهای دوست‌نداشتنی دهه هفتاد شمسی اگر افرادی مثل آقای #اکبر_عالمی نبودن، نوجوون‌هایی مثل ما شاید تا سال‌های طولانی شانس آشنایی با سینمای جهان رو پیدا نمی‌کردن. دستگاه پخش ویدئو در دسترس همه نبود، اینترنت هم که هنوز پا به زندگی ما نذاشته بود. ما بودیم و یک برنامه #هنر_هفتم

زهرا: برای من یادآور هنر هفتم بود و‌مجذوب صداشون بودم با اینکه از نقدای بعد فیلم سر درنمیاوردم ولی بازم میدیدم

علی خردپیر: خیلی از هم‌روزگارانم او را با برنامه‌ی تلویزیونی «هنر هفتم» شناختند؛ برنامه‌ای که در دهه‌ی ۶۰ پنجره‌ای به‌روی سینمای جهان بود. یادش گرامی.

مریم زهدی: چه کج‌رفتاری ای چرخ… #اکبر_عالمی تیر ۱۳۲۴-مهر ۱۳۹۹

فرشته صادقی: دکتر #اکبر_عالمی در یک کلام «آدم حسابی» بود. روحش قرین رحمت الهی…

مهدی جلالی تهرانی: باز کرونا غول زیبای دیگری را از ما گرفت. اکبر عالمی. این یکی خیلی دردناک است. چون او هنوز مولد بود و به رشد فرهنگ ما کمک می‌کرد. اکبر عالمی چند نسل را آموزش داد. فقط هنرهفتم او ما را با سینمای مستقل و هنر ناب جهان آشنا کرد. بدون این که بدانیم، همه ما اکبر عالمی را با خود داریم.

بابک غفوری‌آذر: اکبر عالمی (۱۳۹۹ – ۱۳۲۴) جدا از نقشش در آموزش چند نسل از سینماگران، بیش از هر چیز با پنجره‌های کوچکی که در دهه ترسناک و مهیب ۶۰ در تلویزیون به روی سینما می‌گشود، به یادش می‌آوریم.

محمد ابراهیمی: از کسانی بود که یاد گرفتم ازش در مورد سینما همیشه منتظر میماندم تا فیلم تمام بشه تا صحبت‌هاش رو در مورد فیلم بشنوم

محمد کلهر: توی سینما کمتر کسی مثل #اکبر_عالمی پیدا میشه که جدا از دانش بالا، اخلاق نیکو داشته باشه و همه ازش به خوبی یاد کنند. روحش شاد و یادش گرامی باد.

حسین گودرزی: از برنامه هنر هفتم که بگذریم، هیچوقت واکنش احساسیش رو بعد از نمایش فیلم دشت گریان در شبکه چهار فراموش نمیکنم. وقتی به عنوان مجری برنامه سینما ماورا زل زد به دوربین و گفت سینما یعنی همین. بدرود مرد خوب

محمد آقازاده: اکبر عالمی را کرونا برد،نسلی از سینما دوست که در غیاب دنیای دیجیتال به سینما عشق ورزیدند او را می شناسند،مستند سازی که تکنیک های تولید سینمایی را خوب می دانست و از برنامه یی که در سیما داشت مخاطبان اش را بااین تکنیک ها آشنا می کرد،در ساخت مستندی دربیمارستان کرونا گرفت، روحش شاد

مریم: از معدود فوت هایی که عمیقا ناراحتم کرد. بهترین فیلم ها و‌نقد ها رو در سینما ماوراء با اجرای استاد عالمی دیدم. روحشون شاد

صنم: یکی از دوستام با آقای عالمی دوست بود. زنگ زدم بهش، خیلی غمگین بود. با بغض گفت: با وجود زاون (قوکاسیان) و آقای عالمی همیشه احساس می‌کردم پشت و پناه دارم و حالا احساس بی‌کسی می‌کنم. چقدر باید کسی آدم حسابی باشه تا اینطور در موردش حرف بزنن!

اکرم امینی: مرگ گاهی ریحان میچیند…

محمد نوروزی: ضایعه ای جبران ناپذیر برای جامعه سینمایی، روشنفکری و دانشگاهی ایران، واقعاً مرد تکرار نشدنی عرصه هنر. با ادب ترین و باکلاس ترین مجری و کارشناس سینمایی که دیدم

مجید آخوندی: وقتی یاد هنر هفتم و نبود اینترنت…می‌کنیم انگار از یه قرن پیش حرف می‌زنیم یادش گرامی جزو معدود آدم حسابی‌های سیما بود

شاهین محمدی: اکبر عالمی عزیز چقدر ناراحتم که دیگه نمی‌تونم ببینمت! از محترم‌ترین و بهترین‌ها بود ولی بخاطر کرونا از بین ما رفت.

شِرپا: یکی از معدود آدم‌های باسواد و باجذبه‌ای که وجودش، صدا و سیما رو ذره‌ای قابل تحمل‌تر می‌کرد. مردی دوست داشتنی که شاید بودن و دیدنش، بخشی از دلیل علاقه من و خیلی از هم نسلان من به فیلم و سینما بود. یادش گرامی…

محسن امیری: از #اکبر_عالمی یاد گرفته بودم وقتی میخوای در جمع علمی حرف بزنی بایست، سر بالا، قاطع و بی ابهام حرف بزن دل ما تنگت میشه استاد، خداحافظ

خشایار رحمانی: صدا و نحوه بیان ایشون خیلی دلنشین بود.

پیمان عارف: در کودکی سیاه‌وسفید دهه ۶۰ ای مان او نقطه‌ای شفاف و رنگی بود که شب‌های جمعه می‌آمد و با «هنر هفتم» اش مخاطب را از سینما سرشار می‌کرد. از آنچه از سینما می‌دانست! بی‌هیچ کم و کاستی! خدایش بیامرزاد و روانش شاد. استاد #اکبر_عالمی

گلی در گلدان: نمی دونم استاد #اکبر_عالمی گرایش سیاسیش چی بود ولی من واقعا کلی چیز از برنامه ی به نام سینما ماورا در شبکه ۴ یاد گرفتم ولی بعد دیگه تمام شد و جاشون را یک سری آدم‌های بی دانش گرفتند. بخاطر نقدها و تجزیه تحلیل زیباشون من به نقد هنری خیلی علاقمند شدم. یادش گرامی

محمد: بچه بودم و عاشقِ دنیایِ فیلم، نه خبری از نت بود و نه موبایل؛شبکه‌یِ چهار واسم یه در بود روبه دنیایِ هنر؛ #اکبر_عالمی رو با اون چهره‌یِ مهربونش موقعِ نقدِ فیلم‌ها به یاد دارم تو زمانِ عصر یخبندانِ فرهنگیِ ایران #اکبرعالمی تحلیل‌گر و منتقدِ دانشمندی بود در پرتو رحمت حق باشه تسلیت

شیخ مفید: شما یادتون نمیاد، ولی وقتی نه از اینترنت خبری بود، نه از سایتهای دانلود فیلم، نه حتی دی وی دی فروش های کنار خیابون، ما هر هفته منتظر میشد تا یه فیلم خوب تو برنامه هنر هفتم ببینیم، هر چند سلاخی شده. صدای گرم و تسلط مجری #اکبر_عالمی لذت رو دوچندان میکرد. روحش شاد و هنرش جاودان

اون پسره: خدا رحمت‌ش کنه ،اکبر عالمی برای من اون کسی بود که همیشه دوست داشتم مثل‌ش حرف بزنم و فکر کنم ؛آرام ، متین و بادانش

رضا قربانی: به این مرد بزرگ مدیونم؛ در دوران تاریک که هیچ دریچه‌ای به دنیای بیرون نبود این مرد بزرگ دریچه‌ای بود به دنیای دیگر. خدا او را بیامرزد.

پوریا تاجیک: ۱۴ ۱۵ سالم بود که توسط یکی از دوستان وارد عرصه فیلم دیدن به شکل حرفه‌ای شدم. انتخاب فیلم‌های برازنده و خوندن نقد بعد از دیدن هر فیلم. تو همون سالها با برنامه سینما ماورا با اجرای #اکبر_عالمی آشنا شدم. انقدر گیرا اجرا میکرد که بیشتر و بیشتر جذب سینما شدم

پاپا: صندوق جواهراتت داره خالي ميشه ايران خانوم، فكر فردا باش نسل نو ، گوهر نو. روا نيست پستوي چندهزارساله دلت خالي از جواهر باشه.

دلقکِ خسته: اون موقع که دبستانی بودم، نهدخبری از موبابل بود نه اینترنت پرسرعت و نه حتی ماهواره. شبکه ۴ برام پنجره ای بود رو به دنیای خارج و اکبر عالمی رو با اون چهره سفید و مهربونش در هنگام نقد فیلم ها بخاطر میارم. شاید از حرفاش چیزی یادم نباشه ولی تصویرش تاابد توی ذهنم حک شده.

امیرپوریا مهری: نوجوان بودم که برنامه‌های سینمایی اکبر عالمی در شبکه چهار، دیدم رو به دنیای فیلم و سینما عوض کرد. حقیقت امر اگر فیلم‌های نمایش داده شده توسط او در شبکه چهار نبود شاید خیلی طول می‌کشید تا با سینمای غیر هالیوودی آشنا بشوم و فیلم یکی از علایق زندگی‌م بشود. امیدوارم در آرامش بخوابد.

کاریزماتیکم: اون روزا که هنوز تلویزیون ایران میدیدم شبکه چهار یه برنامه‌ای داشت به اسم #سینما_ماوراء وای که چقدر از دیدن این برنامه لذت میبردم مجری عزیز توانمند و باسواد، استاد #اکبر_عالمی روحشون شاد

مدممدد: خیلی ناراحت شدم از شنیدن این خبر
استاد #اکبر_عالمی و برنامه #سینما_ماورا یکی از دلایل اصلی علاقه مند شدن من به فیلم و سینما بودن.. اگه اشتباه نکنم یکشنبه ها نشون میداد و بعضا چند ساعت طول می‌کشید که من از جلوی تلویزیون جم نمی‌خوردم.. خداوند رحمت شون کنه..

الف. حدادی: اکبر عالمی هم فاعلِ افعالِ ماضی شد. اون دوره‌ای که سینما چهار خیلی روی دور بود و فیلم‌های روز رو پخش می‌کردن، این اکبر آقا می‌آمد و با موهای سفید و چشمای زنگی اطلاعاتِ خوب و تحلیل‌های خوبی می‌داد.

علی آهنگر: #اکبر_عالمی آن روزها که پای صفحه تلویزیون می‌آمدمعرف شخصیت بود. در عصر یخبندان فرهنگی او با یک فیلم سینمایی و با یک تحلیل‌گر به تعریف فرهنگ، ادب، شخصیت، دانش و هنر می‌پرادخت. در پرتو رحمت حق باشد. تسلیت

سعید: دنیا خیلی خالی شده. بیهوده و خالی از آدم‌های خوب، با سواد، بلند مرتبه.

آرمین: بی‌شک محبوب‌ترین چهره‌ تلویزیونی نسل ما بود. آرزو داشتم که از نزدیک ملاقاتش کنم. هیچ یکشنبه‌ای رو برای دیدن سینما ماورا از دست ندادم. لحظاتی که خودش آنقدر تحت تاثیر قرار می‌گرفت که بغض می‌کرد رو هرگز فراموش نمی‌کنم. آقای اکبر عالمی بابت تمام لحظاتی که برام ماندگار کردی ازت ممنونم

افشین: از برنامه «آن روی سکه» شناختمش بعد «هنر هفتم» بعدها دورادور تو دانشگاه دیدمش عامل اصلی علاقمندی من به سینما بخصوص منتقدی و تحلیلی به سینما یادمه تو مستندی در موردش با چشمانی که از اشک پر شده بود(خودش میگف آدم سانتی مانتالیه) شعر زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست رو خوند

مجید بشیری: خدا رحمتش کنه، با اینکه به نقد فیلم علاقه زیادی ندارم، ولی شخصیتش رو دوست داشتم و حرفاش برام جذاب بود

سامورایی سرگردان: واقعا بشخصه تاثیر بسیاری بر من گذاشتند. در نوع نقد کردن. نوع نگاه کردن. چند تا سخن ازشون تا به ابد در ذهنم هستند. یکیش اینکه می شه فیلم خوب دید میشه خوب فیلم دید. اون نوع نگاه خیلی تاثیر گذار تر بود بعدا توی زندگیم.خوب دیدن.

اوبلوموف: دریغ و افسوس از آن صدا از آن فضل و هنر از آن خاطرات

سوزی مایرسن: اکبر عالمی از معدود آدمهایی بود که در تلویزیون می‌دیدم، مرتب، باسواد و شیوا حرف می‌زد.

محمد نصیری: تمام خاطراتی که با اون صدای آروم و دلنشینش شب ها رو واسمون رنگی می کرد، و شیوه و نگاهی دگرگون رو در دیدن فیلم بهمون یاد می داد؛ رفت! حیف از این همه رفتنها! حیف این سرزمین که این عزیزان در حاشیه رفتند! درد یکی دو تا نیست! روحشون شاد

بهزاد شهبازی: #اکبر_عالمی چهره با وقار فرهنگ و هنر ایران زمین درگذشت مرحوم اکبر عالمی در عین توانمندی دراجرا و دانش گسترده درحوزه سینما و هنر بسیار متواضع بود یادش گرامی

امید امیدی: روحشون شاد ، مرحوم #اکبر_عالمی باعث شدند عامه مردم سینما را زیباتر ببینند

ابراهیم قربانی: همیشه حس خوبی داشتم به این آدم؛ تن صداش، لحن بیانش، شیوایی سخنش و… یه بار تو سالن مولوی برا دیدن یه تئاتری رفته بودم، بطور تصادفی روز اول نمایش بود و ایشون جزء مهمون‌های ویژه؛ آخر صحبت‌هاش گفت “اینکه میگن به افتخار خودتون دست بزنید هم، اشتباهه و یه نوع خودبرتربینی‌ه”. روحش شاد

ایمان: بهترین خاطره جوانی ما از تلویزیون، برنامه‌ای بود که اکبر عالمی مجری‌اش بود. در تلویزیون قحطی زده دهه ۷۰، در دوره‌ای که دسترسی به هیچ چیز نبود، عالمی “هنر هفتم” را برای ما ملموس‌تر کرد و شاهکارهایش را نشان‌مان داد‌.

علیرضا: یکی از اولین علامت‌های سوال رو در ذهن من ایجاد کرد وقتی به سینما گفت هنر هفتم

انتهای پیام