مردم چگونه به کمک نیروهای نظامی اعتماد می‌کنند؟

معصومه رشیدیان، انصاف نیوز: ناخدا هوشنگ صمدی، سردار اسماعیل کوثری و سردار سیدعلی صنیع‌خانی، هرسه در گفت‌وگویی با انصاف نیوز به مسئله‌ی چگونگی حفظ وجهه‌ی معتمد نیروهای نظامی در میان مردم پرداخته‌اند؛ آنها همچنین به این سوال پاسخ داده‌اند که «چرا مردم سطح اعتماد و نگاهی متفاوت به هریک از نیروهای نظامی هنگام کمک‌رسانی‌شان در شرایط بحرانی دارند؟»

متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:

ناخدا صمدی: ارتش می‌گوید «من مال ملتم»

ناخدا صمدی، که در جنگ تحمیلی فرماندهی تیپ یکم تفنگداران نیروی دریایی ایران را برعهده داشت، درمورد دلیل حفظ شدن وجهه‌ی ارتش برای مردم از گذشته تاکنون می‌گوید: در تمامی رخدادهای بدی که برای ملت پیش می‌آید ارتش برای کمک پیش قدم است؛ سیل باشد، زلزله باشد، خدای ناکرده هرنوع بلیاتی پیش آید ارتش اولین واحدی است که امکاناتش را در اختیار ملت می‌گذارد و با کل نیروهایش به کمک آنها می‌شتابد.

در مقابله با همه‌ی سیل‌ها و زلزله‌ها و نابسامانی‌ها، ارتش در خط اول است. حتی یادتان باشد در زمانیکه کرونا خیلی شدت داشت، ارتش بیمارستان‌های صحرایی درست کرد و کلیه‌ی امور بهداشتی- درمانی‌اش در اختیار مردم قرار گرفت؛ بر این اساس ارتش می‌گوید «من مال ملتم» ارتش می‌گوید «ارتش برای ملت، ارتش فدای ملت»؛ به همین خاطر شما همیشه ارتش را در خط مقدم خواهید دید. اگر خدای ناکرده برای این کشور حمله‌ای شود، خدای ناکرده دشمنی بخواهد مرزهای ما را تهدید کند، حدود و ثغور کشور یا استقلال کشور ما را تهدید کند، می‌دانید که ارتش هیچگونه تعللی ندارد.

او در ادامه با ذکر خاطره‌ای از شروع جنگ تحمیلی، گفت: یادم است محل استقرار واحدم -تکاوران دریایی- در بوشهر بود. 1359، وقتی 31 شهریور ارتش عراق از شلمچه به خرمشهر شروع به حمله کرد، من ساعت 12 شب روز 31 شهریور 59 از بوشهر با 700 نفر تکاور و 112 خودرو حرکت کردم به سمت خرمشهر؛ 5:30 صبح روز یکم مهر 59 در نزدیکی آبادان متوقف شدیم و پرسنل  برای ورود به خرمشهر آماده شدند. بنابراین الان من در همه‌ی صحبت‌هایم، همه جا عرض می‌کنم و با افتخار می‌گویم «اولین واحدی که به خرمشهر وارد شد گردان تکاوران نیروی دریایی بود». ارتش همیشه در خدمت مردم بوده است و هرنوع نابسامانی برای ملت ایران در کشور پیدا شود، برای مقابله با آن در خط مقدم است.

ناخدا صمدی با تاکید بر اینکه ارتش دین خود را به مردم ادا می‌کند، می‌گوید: همانطور که عرض کردم شعار ما این است که «ارتش برای ملت»؛ معنای خیلی بزرگی دارد. ارتش برای ملت و ملت پشتیبان ارتش، ما وقتی در سال 1359 با عراق رودررو شدیم، شاید وضعیت ارتش ما چندان مناسب نبود به این علت که درگیر ضدانقلاب بودیم، در زمان بدی بودیم، اما اینقدر این ملت بزرگ از ارتش پشتیبانی کردند که ما همچنان دینمان را به این ملت ادا می‌کنیم.

یادم نمی‌رود که وقتی وارد خرمشهر شدم، در آنجا تابلویی دیدم که نوشته بود «جمعیت خرمشهر 36 میلیون نفر»! می‌دانید یعنی چه؟! یعنی تمام ملت ایران در خرمشهرند. آنموقع کشور ما 36 میلیون جمعیت داشت. این موضوع یعنی کشور ما تمام ملتش با ارتش و پشتیبان ارتش است.

در سی و چهارمین روز مقاومت در خرمشهر، جلوی ارتش عراق را گرفتیم که می‌خواست یک روزه خرمشهر را بگیرد؛ ما 34 روز اجازه‌ی ورود به عراق ندادیم؛ در این 34 روز برای 700 نفر پرسنل خودم بعلاوه‌ی نزدیک 300-400 نفر از نیروهای مردمی که تحت امرم بودند یک کیلو گوشت نخریدم، برنج و روغن و مرغ نخریدم؛ همه را ملت پشتیبانی کردند، من این را بعنوان یک فرمانده چگونه می‌توانم فراموش کنم؟! پاسخ ملتی که از من اینگونه پشتیبانی می‌کند را نباید بدهم؟! نباید وظیفه‌ام را در قبالش انجام دهم، نباید تکلیفم را برای این ملت ادا کنم؟! به همین خاطر است که ارتش در دل مردم جای دارد و برای مردم است. ارتشی جزو این مملکت است، ارتشی برادر و پدر و فرزند و عمو و خاله و دایی شماست، فامیل شماست و بنابراین ما باهم یک جبهه‌ایم و در یک جنگ با دشمنانمان هستیم؛ شما از ما پشتیبانی می‌کنید و ما هم در حد امکانات‌مان موقعی که نیاز است اولین نفر وارد کمک می‌شویم.

سردار کوثری: فضای مجازی را ملاک قرار ندهید

سردار کوثری در پاسخ به اینکه «چرا مواجهه‌ی مردم با ارتش معمولا بدون قضاوت‌های منفی و با اطمینان است، درحالیکه مثلا در شبکه‌های مجازی نیروهای دیگر معمولا با شک و تردید و سوءظن خدماتشان دیده می‌شود؟»، گفت: این مسئله را باید از مردم پرسید و نباید تنها به بررسی فضای مجازی اتکا کرد. بیگانگان کاملا بر فضای مجازی مسلط‌اند؛ آنها اصلا چشم دیدن سپاه را ندارند و به همین خاطر می‌آیند و بسیاری از این مسائل را مطرح می‌کنند. باید به میان مردم بروید و از آنها بپرسید که چه نظری دارند.

سردار کوثری در پاسخ به اینکه «رویکرد جامعه آیا به تمامی نیروهای نظامی کشور یکسان است؟»، گفت: اصلا نیروهای سپاه حافظ دستاوردهای انقلاب اسلامی هستند و هر بیگانه‌ای بخواهد آسیبی بزند اولین نیرویی است که مقابله می‌کند. مخصوصا آمریکا و اسرائیل و… به همین خاطر اینها بسیار ناراحتند و در راستای همین مسائل هم می‌گویند که «سپاه تروریست است!».

سردار کوثری در پاسخ به اینکه سپاه باید چه کند تا تبلیغات بر نظر مردم نسبت به برند سپاه کارگر نیافتد، گفت: ما نمی‌خواهیم دشمن از ما تعریف کند. الان هم باید رفت و از مردم پرسید که چه نظری دارند.

ما بین ارتش و سپاه و ناجا که همگی جزو نیروهای مسلح هستند تفاوتی نمی‌بینیم، اما با تمام این اوصاف چون بیشتر برای طرح سوال به فضای مجازی اشاره کردید، من تاکید می‌کنم که شما فضای مجازی را خیلی ملاک قرار ندهید، چون در اختیار دشمنانی است که از سپاه ضربه خوردند و چشم دیدن آن را ندارند.

بروید از مردم چه در سیستان و بلوچستان، چه در خوزستان، چه در گلستان و چه در سرپل ذهاب و جاهای دیگر بپرسید، آنوقت خودشان می‌گویند که به چه صورت است. هرچند ما تاکید داریم فرقی میان مجموعه‌ی نیروهای مسلح نمی‌بینیم. اما فضای مجازی را نباید برای تحلیل‌های اینچنینی خیلی ملاک قرار داد. چون خیلی کارها را می‌توانند در فضای مجازی انجام دهند و دروغ‌های بسیاری گفته می‌شود.

بنابراین برای اینکه دقیقا مشخص شود باید از مردم پرسید.

سردار صنیع خانی: تبلیغ خدمت به مردم، از ارزش آن می‌کاهد

سردار صنیع‌خانی با تاکید بر اینکه سپاه همیشه در کنار مردم بوده است به انصاف نیوز می‌گوید: هرجا اتفاقی می‌افتاده -از گذشته‌ی ایام- سپاه به این خاطر که از مردم بوده و امکاناتش، امکانات مردم بوده، هرجایی که مردم احتیاج به کمک داشتند، احساس تکلیف می‌کرد که وارد شود.

چند مثال می‌زنم که شاید دانستنش مفید باشد؛ در رودبار و منجیل حوالی ساعت ساعت 11 شب زلزله‌ای آمد؛ ابتدا کسی متوجه نشد که مرکز زلزله کجاست اما در تهران کاملا لرزش را حس کردیم. آقای رضا خانی مسئول ستادهای هماهنگی ریاست جمهوری بودند، زیرنظر آقای دکتر میرزاده؛ یکی از ستادها، ستاد حوادث غیر مترقبه بود؛ آقای خانی همان موقع که متوجه می‌شود زلزله‌ی سختی آمده به سید محمد ما زنگ می‌زند و می‌گوید «به کمک شما احتیاج داریم»؛ سید محمد از همانجا مستقیم به پادگان ترابری می‌رود، راننده را می‌فرستند دنبال مسئولین انبارها، رانندگان کمرشکن‌ها و رانندگان ماشین‌های راهسازی‌شان.

آنها را می‌آورند و تقریبا دو-سه ساعت بعد از اینکه مشخص شد مرکز زلزله کجاست، ماشین‌های سیدمحمد به سمت رودبار راه می‌افتند؛ کامیون‌ها را پر می‌کنند، مواد غذایی و امکانات لازم را بار می‌زنند و کاروانی را از کمک‌ها و امکانات راهسازی به رودبار و منجیل می‌برند. در زلزله هرکسی که در ساعات اولیه برسد می‌تواند نجات‌بخش باشد. اولین گروهی که در شهر حاضر می‌شود همین گروه ترابری و لجستیک سپاه بوده است.

صبح سید محمد به اتفاق آقای میرزاده و آقای مجتبی نصیری که در تدارکات سپاه مسئولیت داشت با هواپیما به رشت می‌روند و از آنجا با هماهنگی با استاندار و… به محل زلزله می‌آیند و آنجا هم کارهای موثری انجام می‌دهند. در آن زمان سیدمحمد هر امکاناتی که می‌توانسته را با خود می‌برد و کار بزرگی هم انجام شد؛ اما از کسی هم اجازه نگرفت. فرق بین ما و ارتش این است که سپاه براحتی عمل می‌کند، چون اعتماد داشت به اینکه اینکار مورد تایید مسئولین‌شان است. بعدا نمی‌گویند «چرا فلان ماشین از بین رفت و توباید جواب دهی!». اما در ارتش بخاطر نظمی که از اول در آن براه افتاده، هر حرکتی که بخواهد انجام شود باید سلسله مراتب رعایت شود.

یا مثلا در سیستان و بلوچستان سیل آمد، ما هرسال برای سیل در سیستان و بلوچستان مشکل داشتیم. اواخر عمر سیدمحمد بود؛ دوبار آقای مهندس حجتی و آقای سعیدی کیا در بیمارستان ساسان به دیدارش آمدند؛ در آنجا سیدمحمد روکرد به آقای حجتی که «آقای مهندس! آن شن‌هایی که من برای تو آنجا ریختم و سدسازی کردم، همان‌ها اگر شهادت دهند مرا کافی است». امکانات را برداشتند و آنجا با ساخت سد سیستان و بلوچستان را در مقابل سیلاب‌هایی که ایجاد می‌شد بیمه کردند.

این اتفاقات افتاده، اما شما جایی پیدا نمی‌کنید که سیدمحمد رفته فیلم و عکس گرفته و به مردم نشان داده! چنین چیزی را نمی‌بینید؛ این روش اصلا در سپاه قاعده نبود که اگر وظیفه‌‍شان را انجام می‌دهند و کاری می‌کنند، فیلم و عکس بگیرند و به مردم نشان ‌دهند؛ چون یک یگانگی بین مردم و سپاه ایجاد شده بود و این خیلی مهم بود؛ ارتش نمی‌توانست این کار را بکند چون این مسائل در سازمانش جانیفتاده بود؛ الان هم که کاری انجام می‌دهند بنا به دستور از بالاست.

صحبت ما این است که سپاهی که از مردم است و برای مردم باید کار کند، اگر کاری هم انجام می‌دهد نباید ضرورتی برای تبلیغات و انعکاسش به مردم داشته باشد؛ این روش‌ها ارزش کارش در نظر مردم را پایین می‌آورد. ارتش کار سازمانش است؛ سازمانش کاری را انجام می‌دهد و حالا ممکن است منعکس هم بکنند. به این خاطر که در گذشته‌ها نبوده، موردی ندارد که الان انعکاس هم بدهند. ماموریت ذاتی‌اش نیست اما تبلیغات زیاد برای فعالیت‌های اینگونه‌ی ارتش هم مناسب نیست. اینکه به مردم زیاد منعکس کنند و نشان دهند می‌تواند برای ارتش هم آفتی باشد.

سردار صنیع خانی نیز درمورد حفظ وجهه‌ی ارتش در اذهان عمومی، گفت: مردم ما نسبت به کسی که خدمت کند قدردان هستند؛ هرکسی می‌تواند باشد. ما بعضی وقت‌ها خدمت کردن را با مسائل دیگری آلوده می‌کنیم، که ارزش خدمت را بین مردم پایین می‌آورد. ارتش در گذشته‌ی ایام نزد مردم ما -در زمان شاه هم همینطور بود- به این خاطر که جدا از مردم بود و ارتباطی با مردم نداشت، نه با خورد و خوراکشان کاری داشت و نه ورودی به مسائل سیاست داشت، حامی نظام و شاه بودند، به همین خاطر از یک امنیت بالایی برخوردار بودند. یک ارتشی هیچ‌وقت وحشت نداشت که بیاید به میان مردم و نگران باشد که مورد اهانت قرار گیرد؛ حرمتشان محفوظ بود. مردم هم کاری به آنها نداشتند؛ از همان اول چنین بود و بعد از انقلاب هم اینچنین ماند.

سردار صنیع‌خانی با اشاره به اینکه جایگاه ارتش در ذهن مردم تغییری نکرده است، گفت: اینطور نیست که جایگاه ارتش در ذهن مردم کم نشده باشد، بلکه بالاتر هم رفته است؛ زیرا ماموریت اصلی و ذاتی ارتش حفظ ثغور از تجاوز دشمنان است و اینگونه خدمات به چشم مردم می‌آید و مورد ستایش قرار می‌گیرد.

او در ادامه با تاکید به تفاوت حوزه‌ی عملکرد سپاه می‌گوید: البته سپاه به این خاطر که در درون جامعه حضور داشته و به همه‌ی حوزه‌ها وارد شده است، پررنگ‌تر بوده است. از طرف دیگر نکته‌ای که ما ایراد داریم به سپاه، این است که آنکه خدمتی به مردم می‌کند دیگر ضرورت ندارد که مرتب به تبلیغ این خدمت بپردازیم؛ این مسئله خودبخود ارزش خدمت را پایین می‌آورد. بعد هم صداوسیما خیلی خیلی زیاد می‌آید -از گذشته‌ی ایام هم چنین بوده است- این مسائل را به چشم مردم می‌رساند. منِِ سپاهی از این نظام برآمده‌ام، پس هرچه دارم از این نظام و مردم است، وقتی همه چیز از مردم است وقتی خدمتی به آنها می‌کنم نباید راضی باشم که مدام خدمت من را به چشم مردم بیاورند.

بنابراین سپاه هم برای خدمت‌رسانی در موارد مختلفی از دیرباز تاکنون، ورود می‌کند و این خدمات کم هم نیستند؛ در دوران کرونا یک کار ضدعفونی را کلید زده بودند و انجام می‌دادند، روی دستگاه‌های ضدعفونی آرم سپاه را چسبانده بودند، یا برای کمک به مردم روی ماشین‌های‌شان آرم سپاه را زده بودند، اینها ارزش کار را پایین می‌آورد.

ارتش از اول همینطور بوده و الان هم چنین است، هیچوقت در دید مردم کم ارزش نبوده است؛ توده‌ی مردم همیشه به خدمات ارتش ارج می‌نهادند و حالا هم همینطور است؛ بنابراین ممکن است ارتش برای‌ مردم جذابیت بیشتری دارد، البته ارتش را هم کم‌کم دارند می‌کشند به این سمت که خدمتی که می‌کنی خودت را نشان بده.

سردار صنیع‌خانی در پایان تاکید کرد: یک عده‌ای هم بخاطر کوبیدن سپاه مسئله را پررنگ می‌کنند. به این خاطر که برخی شاید انتقاداتی به سپاه داشته باشند، ممکن است با پررنگ کردن این مسائل بدنبال تسویه حساب با سپاه باشند.

انتهای پیام