راهکارهای عملی برای کاهش خشونت در خانواده
یک روانشناس بالینی چند راهکار از جمله سکوت به موقع، پیگیری اختلال روانی و ریشهیابی خشم را به عنوان راههای کاهش خشونت در خانواده تشریح کرد.
به گزارش ایکنا، آرامش مهمترین موضوعی است که باید در خانواده ایجاد شود و آشنایی خانوادهها با منبع و دلایل خشونت و ناآرامی و البته راههای پیشگیری از برهم خوردن آرامش در جمع خانوادگی از مهمترین اقداماتی است که باید تک تک اعضا بیاموزند.
متأسفانه اکنون اعضای خانوادهها به دلایل مختلف در معرض خشونتهای متعدد قرار میگیرند و این موضوع به کیان خانواده آسیب میرساند. خبرگزاری ایکنا با هدف آشنایی اعضای خانواده با دلایل و ریشههای خشونت خانگی و راههای مقابله با آن مجموعه آموزشی «خانواده در مسیر آرامش» را تولید کرده است. امید اینکه مشاهده این مجموعه کوتاه اما مفید و ضروری برای اعضای خانواده بتواند به رفع مسائل خانوادههای ایرانی کمک کند.
در بخش چهارم از این مجموعه آموزشی، حسین اسدبیگی، روانشناس بالینی و رئیس گروه دفتر امور آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، در خصوص نحوه مواجهه با خشونت در خانوادهها و کاهش خشونت خانگی، گفت: سالها تجربه در مصاحبه با خانوادهها، زوجین و کسانی که فرزندانشان را برای رفع مشکل خشونت آنان با سایر کودکان یا اعضای خانواده نزد مشاور میآورند و نیز تجربه انجام ۵۰۰ مصاحبه با افرادی که قصد داشتند به صورت توافقی از هم جدا شوند، به این نتیجه رسیدهایم که در این مسائل خانوادگی مشکل اصلی نداشتن تعامل صحیح است.
یکی از علل طلاق توافقی زوجین نداشتن مهارتهای اجتماعی است؛ متأسفانه بسیاری از زوجین نمیتوانند ارتباط صحیح با هم برقرار کنند و ارتباط بدون خشونت را نیاموختهاند.
در شرایطی که طرف مقابل ما خشونتورزی میکند چه کار میتوان کرد؟ شما وقتی کتری را روی گاز میگذارید و آب داخل کتری میخواهد بجوشد سر و صدا میکند، برخی از کتریها هم سوت میکشند. انسانها نیز همینطور هستند، وقتی فردی میخواهد خشونت نشان دهد، به یکباره این کار را نمیکند بلکه صحبتهایی بین دو نفر پیش میآورد. فرد خشونتورز تهدید میکند، حرف میزند، نفس نفس میزند و … که این موارد نشان میدهد او میخواهد رفتار خشونتآمیز اعمال کند.
زمانی که طرف مقابل نشانههایی از خشونت را نشان میدهد بهتر است ارتباط کلامی را قطع کنیم و به اصطلاح کَل کَل نکنیم. یعنی بحث را ادامه ندهیم. گاهی اوقات یک نفر به حدی مسئلهای را تکرار میکند و حساسیت طرف مقابل را تحریک میکند که فرد مقابل به مرور عصبانی میشود و ممکن است چیزی را پرت کند، بشکند یا ضربهای را به طرف مقابلش بزند. اینها مسائلی است که متأسفانه در خانوادهها تکرار زیادی دارد.
وقتی طرف مقابل میگوید از این حرف یا رفتارت خسته شدم، بس کن، باید مراقب باشیم که ممکن است او در ادامه خشونت اعمال کند. در چنین شرایطی نگذاریم بحث ادامه پیدا کند یا بگوییم وقتی حالمان بهتر شد بحث را ادامه میدهیم.
یکی از روشهای دیگر هم این است که اگر در خودمان اختلالی حس میکنیم و یا دیگران به ما میگویند که این روزها حالت خوب نیست، یا انتظار نداریم به این سرعت به اتفاقها واکنش نشان دهی به روانپزشک مراجعه کنیم. اگر افسردگی و اضطراب داریم یا اگر از مواد مخدر استفاده میکنیم به متخصص مراجعه کنیم. افرادی که از مواد مخدر استفاده میکنند، فکر میکنند این مواد به آنها آرامش میدهد در حالی که آرامش را در داروهای روانپزشک و مشاورههای روانشناس میتوانند پیدا کنند.
سومین روش نیز این است که محتواهای مختلی که در رادیو، تلویزیون، کتابها و … وجود دارد را بخوانیم و بر روی خودمان کار کنیم. چون برخی از ریشههای خشونتها ناخودآگاه است و فرد حساسیتهایی دارد که وقتی بر روی آن حساسیتها انگشت گذاشته میشود، کنترل خود را از دست میدهد و عصبانی میشود.
یکی از این مسائل که موجب خشونت میشود این است که زن به شوهر میگوید تو بیعرضه هستی و او را با مردان دیگر مقایسه میکند. این مقایسهها و تحقیر کردن طرف مقابل، گاهی اوقات موجب خشونتهای شدید در فرد میشود البته پایین بودن عزت نفس آن مرد هم یکی از دلایل است اما میتوان جلوی بروز این مسئله را با تحقیر نکردن، گرفت.
انتهای پیام