خرید تور تابستان

پتروشیمی تیر خلاص به قلب میانکاله!

عباس محمدی در خبرآنلاین نوشت:

در آخرین روزهای سال گذشته، کلنگ یک طرح غیرقانونی بر زمین سبز میانکاله زده شد.

نیازی به تشریح دلایل غلط بودن این تصمیم نیست، چرا که هزاران صفحه مطلب در این زمینه نوشته شده و از رییس سازمان محیط زیست که معاون رییس‌جمهور است تا خیل عظیمی از استادان و کنشگران محیط زیست در این زمینه سخن گفته‌اند. در این‌جا به دو سه نکته که شاید کم‌تر گفته شده، اشاره می‌کنم:

همه می‌دانیم که دست‌هایی در بیرون از کشور در کار است تا اوضاع ایران را بسیار بدتر از آن‌چه که هست نشان دهند؛ یک روز از اوضاع برجام می‌گویند که «قطعاً به بن‌بست رسیده»، یک روز از «برخورد خشن» با زنان می‌گویند، یک روز «سقوط ارزش پول ملی» را در بوق می‌کنند، یک روز خبر جعلی از ناسا پخش می‌کنند که «سی سال دیگر ایران غیرقابل سکونت می‌شود» و… مانند این‌ها که حتماً یک دلیل این کار، کشاندن سرمایه‌های اقتصادی و اجتماعی سرزمین ما به جاهای دیگر است. اما، نکته‌ی تأسف‌بار این که گویا دست‌هایی در داخل هم هستند که مصرانه در کار تخریب چشم‌اندازهای باشکوه میهن و غارت داشته‌های طبیعی ملت فعال‌اند و کسی جلودار ایشان نیست، و این دست‌ها می‌خواهند القا کنند که خاک ایران فقط مناسب کارگاه‌های ساختمانی است! این دست‌ها همچنین می‌خواهند القا کنند که در ایران قانون هیچ ارزشی ندارد و بزرگ و کوچک در حال رقم زدن کارهای غیرقانونی و غیراصولی هستند و در هیچ زمینه‌ای جای خوشبینی نیست!

مگر می‌شود که در کنار یکی از معدود تالاب‌های سالم‌مانده‌ی کشور و بر زمینی که در بیشتر روزهای سال در چند سانتی‌متری زیرِ آن آب هست، و در استانی که سرسبزی و وضع طبیعی آن، بی هیچ سرمایه‌گذاری خاصی سالانه پذیرای میلیون‌ها گردشگر است، برای «ایجاد اشتغال» (که دروغ است و این پروژه چندین اشتغال دیگر را از میان می‌برد) یکی از آلاینده‌ترین صنعت‌ها را با صرف هزاران میلیارد تومان پول راه انداخت؟! می‌گویند سرمایه‌گذار این پروژه بخش خصوصی است؛ اما، گذشته از آن که اساساً شخصیت خصوصی سالمی در ایران نداریم که بتواند چنین حجم عظیمی از سرمایه را به کار اندازد، جای پرسش است که این آقایانِ بخش خصوصی، زمین بی‌مانند میانکاله را به چند خریده‌اند؟ خسارت آلودگی منابع آب به پساب‌های پتروشیمی را چگونه جبران خواهند کرد؟ ماده‌ی اولیه‌ و انرژی لازم برای این صنعت را به چند خواهند خرید؟ چقدر از منابع بانکی و بودجه‌ی ملی به چنگ خواهند زد و با این کارها موجب چه میزان تورم دامن خواهند شد؟ آلودگی نوری کارخانه‌ی پتروشیمی را که کلیت تالاب و زندگی پرندگان را برهم می‌زند، چه خواهند کرد؟

نکته‌ی دیگر این که مگر قرار نبود انقلاب اسلامی، وابستگی کشور را به نفت از بین ببرد؛ حال چگونه است که در شمال و جنوب کشور، بر سطح مرتع و باغ و فرودگاه و در وسط تالاب‌ها و دریاها، برای بیرون کشیدن نفت این همه مایه می‌گذاریم؟! مگر رهبر انقلاب فقط چند روز پیش از این کلنگ‌زنی نحس، برای چندمین بار در سال‌های اخیر، بر حفظ محیط زیست تأکید نکردند؟! چرا آقایان اعتنا نمی‌کنند که با توجه به گرمایش زمین، بهترین جا برای نفت و گاز همان اعماق زمین است؟!

شک ندارم که نفسِ ساخت این مجتمع و منافعی که از محل ثروت عمومی کشور نصیب محافل خاص می‌شود، و نه سود منطقی حاصل از تولیدات آن، شماری از ذی‌نفوذان استان را چنین بی‌پروا پیگیر پروژه ساخته است… . بوی آزاردهنده‌ی نفت، بخش مهمی از تاریخ و سرزمین ما را خفقان‌آور ساخته… بیش از این ادامه ندهید!

*کنشگر محیط زیست

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا