پارسینما: «برادران لیلا جزو معدود فیلمهای دهه اخیر ایران است که مستقیم به تاثیر تحریمهای آمریکا در زندگی مردم اشاره میکند و حرفش را به زبان سینما میزند»
صفحه خبری-تحلیلی اینستاگرامی پارسینما طی یادداشتی نوشت:
«سومین ساخته سعید روستایی ۱۰ روز پیش در بخش رقابتی فستیوال فیلم کن رونمایی شد و جز تعدادی ایرانی که در کن حضور داشتند، هنوز کسی این فیلم را در ایران ندیده و جزئیات فیلم همچون خبر کلید خوردنش، برای اکثریت مردم مبهم است.
.
تهدیدهای وزارت ارشاد بابت حضور بدون پروانه نمایش «برادران لیلا» در کن، ادامه دارد و بیش از پیش برای مخاطبین پرسش ایجاد کرده که سوژه جنجالی فیلم چه بوده که این همه واکنش مسئولین را به دنبال داشته است؟!
.
شاید در نگاه اول، تصاویر منتشر شده از «برادران لیلا» شما را یاد «ابد و یک روز» بیندازد، خانوادهای فقیر و پرجمعیت… اما تنها شباهت دو فیلم در همین فضا و طبقه اجتماعی خلاصه میشود. در ساخته جدید روستایی بر خلاف فیلم اولش که از پدر خانواده تنها نام فامیلی تولیخانلو حضور داشت، اینبار نقش محوری داستان را پدر خانواده بر عهده دارد، اسماعیل جورابلو با بازی سعید پورصمیمی.
.
لیلا با بازی ترانه علیدوستی، ستمکش این خانواده است، از طرفی باید نگران پدر و مادر پیرش باشد و از طرفی نگران آینده ۴ برادرش که تنها فرد عاقلشان علیرضا با بازی نوید محمدزاده است. لیلای این فیلم مانند سمیه «ابد و یک روز» ساده و مظلوم نیست، با دختری ۴۰ ساله طرفیم که قید ازدواج و تشکیل خانواده را زده و زمانش که برسد در حمایت از برادرانش مقابل پدر نیز میایستد. پدری خودخواه و مستبد که اعتبار دروغینش پیش فامیل، مهمتر از زندگی فرزندانش است.
.
زمان نمایش فیلم در کن و کنفرانس خبری، حملههای بسیاری از داخل کشور به عوامل فیلم شد که چرا از شرایط اقتصادی و اجتماعی ایران چیزی نگفتید؟! قطعا اگر مردم فیلم را دیده بودند، چنین درخواستی نداشتند، چرا که «برادران لیلا» جزو معدود فیلمهای دهه اخیر ایران است که به صورت مستقیم به تاثیر تحریمهای آمریکا در زندگی مردم اشاره میکند و حرفش را به زبان سینما میزند.
.
خانواده جورابلو اگرچه فقیرند و همیشه مرافعه دارن، ولی خواهر و برادران با حمایت از هم در تلاش هستند با پسانداز کمی که دارند، آینده بهتری از آنچه پدر خانواده بهشان تحمیل کرده بسازند. فیلم نشان میدهد که در ایران تحریمها و بالا رفتن قیمت دلار و طلا چگونه میتواند امید به آینده را از مردم بگیرد و آرزوهایشان وارد باتلاق شود.
.
نسخهای از فیلم که در کن نمایش داده شد، کوتاهتر از نسخه اصلی و ۲:۴۵ دقیقه بود که با وجود طولانی بودن، مخاطب را اذیت نمیکند و تا پایان داستان همراه این خانواده خواهید بود.»