بزرگترین منکر بدبین کردن مردم به دین است!
حجت الاسلام هادی سروش، استاد حوزه، در یادداشتی دربارهی منکر نوشت:
بزرگترین منکر؛ بدبین کردن مردم به دین است. و بدبین کردن مردم به دین، نتیجهاش؛ به تعبیر امام خمینی؛ دفن اسلام است، و به تعبیر استاد مطهری؛ خروج گروه گروه از اسلام است.
امام خمینی از این معضل به “شکست اسلام” نام میبرد اما ایشان تعبیر تندتری هم دارد و آن «دفن شدن اسلام» است!
در شکست ممکن است شکست خورد به صحنه بازگردد، اما در دفن احتمال بازگشت نمیرود!
جمله امام راحل چنین است:
«امروز قضیه اسلام است، در یک وقتِ حساسی واقع هستیم که امر دائر بین این است که خدای نخواسته، خدای نخواسته، -و نخواهد شد ان شاءالله- اسلام زیر پای ما “دفن بشود” و برود سراغ کارش!»(صحیفه امام ج ۱۰، ص ۱۴۶)
استاد مطهری؛ در پاسخ به این سؤال: چرا گروه گروه مردم مانند حیوانات بستهای که بندها را پاره کنند، پاره میکنند و «یخرجون من دین الله افواجاً»؟! پاسخ میدهد؛ “خود ما هستیم!”
صفت اول آسیب زنندگان به دین و دینداری بر اساس قرآن این است که تصور میکنند که کار خوبی میکنند و اعلام عدم عقب نشینی میکنند و با صدای رسا میگویند: “ما با این سر و صداها عقب نشینی نمیکنیم!”
قرآن میفرماید: “اینان توهم این را دارند که کارهایشان بسیار عالی و با کیفیت است! / یحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یحْسِنُونَ صُنْعًا.” (کهف / ۱۰۴)
در روایتی از حضرت امام علی (ع) نقل است که فرمود:
“مصداق آیه، اهل کتاب (یهود و نصارا) هستند که در آغاز برحق بودند، سپس بدعتهایی در دین گذاشتند و گمان میکردند که کار نیکی انجام میدهند. آنگاه فرمود: «نهروانیان دست کمی از آنان ندارند. / و ما اهل النهر منهم ببعید!» تفسیر مجمع البیان
قرآن صفات دیگری را در سوره منافقون بر میشمرد؛
صفت دوم اینان چنین توصیف میفرماید؛
“عدم درک واقعیات را صفت دیگر اینان معرفی فرموده: «حقیقت را درک نمیکنند / لا یفْقَهُونَ»
و صفت سوم؛ داشتن ظاهری آراسته، یعنی؛ زبانی خاص، لباسی مورد احترام و ارائه توجیهات عجیب برای روشهای خویش:
«هنگامی که آنها را میبینی، جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو میبرد! / وَ إِذا رَأَیتَهُمْ تُعْجِبُک أَجْسامُهُمْ»
و صفت چهارم؛ عدم انعطاف در مقابل حق، قرآن برای جزم اندیشی آیشان مثال به یک قطعه چوب خشک میزند:
«گویی چوبهای خشکی هستند که به دیوار تکیه داده شدهاند / کأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَة ٌ»
نتیجه؛
تاثیرگذاران بر بدبین کردنِ مردم و خروج آنان از دین؛ گرچه شروعشان از نقطه “مثبت” است، اما توجه به بدعتها و انحرافاتشان از مسیر حق نکرده، و بر دریافت غلط خود از دین؛ ژست ظاهر فریبانه داشته و بر اراده خود؛ تصلب میورزند!
انتهای پیام