ساخت 4میلیون مسکن برای مردم بیسرپناه؛ وعدهای که بیسرانجام ماند!
رضا سلطانزاده، مدیرمسئول هفتهنامهی آئینه یزد در یادداشتی نوشت:
سیدابراهیم رئیسی پیش از رئیسجمهور شدن گفته بود: «در حوزه مسکن ساخت 4میلیون واحد مسکونی شعار انتخاباتی نیست هم نیاز کشور و هم قانون است.» امروز که بیش از یکسال از عمر دولت سیزدهم گذشته است همانند دهها وعدهای که داده شده و تحقق نیافته است، شعار ساخت یک میلیون مسکن هم بر روی کاغذ و بنر و تابلوی تبلیغاتی و در نوارهای سخنرانی باقی مانده است. رستم قاسمی گفته بود: «قرار نیست سالی یک میلیون مسکن ساخته شود و همچنین گفته بود: تا پایان دولت باید 2میلیون مسکن ساخته و به بهرهبرداری برسد، یک میلیون و سیصد و پنجاه هزار واحد مسکونی در دست اجرا است که تا شهریورماه 1401 یکصد هزار واحد تحویل خواهد شد… حال وقت آن رسیده که مسئولان بگویند در کدام شهر و استان، واحدی به اتمام رسیده و تحویل متقاضیان گردیده است!!»
از قول علی نیکزاد نایبرئیس مجلس نقل شده که پیشنهاد ساخت 4 میلیون واحد از سوی وی به رئیسجمهور داده شده اما علی نیکزاد این موضوع را تکذیب کرده است. رئیسی بارها گفته: «ما عقبماندگی ساخت مسکن در سالهای گذشته داریم و قانون ما را موظف و تسریع به تامین مسکن ازجمله برای زوجهای جوان کرده است و قرار است در طول 4سال، 4میلیون مسکن بسازیم.» در سال گذشته اعلام گردید هزینه ساخت مسکن در هر مترمربع 4میلیون و پانصد هزار تومان است درحالی که در هیچیک از شهرها و مراکز استانها امکان ساخت مسکن با هزینه هر مترمربع چهار میلیون و پانصد هزارتومان نمیباشد. آمارهای منتشره از سوی مقامات حکایت از آن دارد که 70درصد زمینهای مورد نیاز برای 4میلیون خانه تامین شده است و بانکها موظف شدهاند تسهیلات لازم را در اختیار سازندگان قرار دهند. اخیراً رستم قاسمی گفته است: امیدوارم ظرف دوسال عملیات اجرایی ساخت دو میلیون واحد را انجام دهیم و ساخت 4میلیون خانه در 4سال تحقق یابد ضمناً از دستگاهها خواسته است تا پایان شهریورماه جاری زمینهای مورد نیاز را تحویل دهند و در حضور رئیسجمهور در جلسه شورای عالی مسکن اعلام شده، ظرف یکماه درخواست لیست زمینهای مازاد را در اختیار دستگاههای اجرایی قرار دهند و در صورت عدم موافقت دستگاههای ذیربط سند اراضی، خود به خود بهنام وزارت راه و شهرسازی منتقل و ثبت میشود.
خوانندگان میدانند نشستن و جلسه تشکیل دادن و بر زبان آوردن اینگونه شعارها و گفتن این مطالب و تنظیم صورتجلسه برای این که دهها هکتار از زمینهای اطراف هر شهر و دیار که معمولاً آمادهسازی نشده تامین آب و برق و راه و خیابانکشی و جدولبندی و آماده نمودن زیرساختهای آن بدین سادگی امکانپذیر نیست یا باید با بودجه گزاف و صرف هزینههای کمرشکن از سوی دولت که تأمین آن نیز دشوار است زمینها را آمادهسازی نمود یا وجه آن را از متقاضیان دریافت کرد که در اینصورت نه تنها با متری 4/5 میلیون تومان بلکه با دو برابر این قیمت هم ساخت مسکن امکانپذیر نمیباشد.
رستم قاسمی اظهار داشته که پیشنهاد افزایش وام ساخت مسکن به 700 میلیون تومان را داده است. پشت میز نشستن و به جای تسهیلات سیصد، چهارصد میلیونی پیشنهاد هفتصد میلیون دادن بسیار ساده است، باید پرسید جناب وزیر بازپرداخت هفتصد میلیون با کارمزد متعلقه، در ده، پانزده سال ماهی چه مبلغ میشود و چگونه خریداران میتوانند آن را پرداخت کنند؟ آن هم قشری که اکثر توان اداره معمولی زندگی خود را ندارند. گرانی بهطور پیشروندهای، سفره غذای آنها را کوچک و کوچکتر کرده است. آمارها نشان میدهد که سرانه مصرف بعضی از اقلام خوراکی حتی به نصف سالهای قبل برای هر فرد رسیده و گروهی به ناچار بعضی از میوههای معمولی را دانهای خریداری میکنند و این یعنی زنگ خطر سوءتغذیه در کشور.
نماینده چابهار میگوید: «دولت نقاط ضعف بسیار زیادی دارد، در برخی حوزهها هیچ دغدغهای وجود ندارد، دولت شوک تورمی ایجاد کرد؛ مردم دچار چالشهای عدیدهای شدند، بسیاری از نمایندگان نسبت به رویکردهای دولت مخالف بودهاند.»
پیرهادی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به وضعیت معیشتی مردم، میگوید: «وضع معیشت مردم مناسب نیست و موضوعی که الان دغدغه اصلی مردم است حوزه اقتصاد و معیشتشان است. درست است که دولت در تلاش است به نوعی وضعیت معیشت مردم را بهبود دهد اما وضع فعلیمان مناسب نیست.»
محمد خوشچهره اظهار میدارد: «از منظر رفاهی وضعیت مردم ایران حتی در دورهی جنگ تحمیلی بهتر از حالا بوده است!…» بعضی از متخصصان گفتهاند توان مالی خانوارها برای خرید خانه براساس استانداردهای جهانی حدود پنج برابر درآمد متوسط سالانه هر فرد است اما این رقم در ایران بیش از 20 تا 30 برابر درآمد سالانه خانوارهاست که تقریباً خرید مسکن برای این گروه را تبدیل به رویا میکند اگر دولت بخواهد از طریق شهرداری برای صدور پروانه و از نظام مهندسی برای نظارت بر امر ساخت و ساز و یا از دیگر نهادها و سازمانهای مربوطه در این زمینه تخفیفات لازم برای خریداران واحدهای مسکونی در نظر بگیرد سازمانها و ادارات ذیربط با مشکلات مالی روبرو خواهند شد و باید از راههای دیگر تأمین کنند که در اینصورت با افزایش عوارض و حقالنظارهها که آن هم بر شهروندان فشار مضاعف وارد میکند. از همه مهمتر اینکه تاکنون بانکهای ذیربط درصد بسیار کمی از تعهدات خود را انجام دادهاند و این بدان معنی است که دولت نظارت لازم بر این امور را ندارد. اظهارنظر نماینده چابهار و نماینده مردم گرمسار در مجلس شورای اسلامی گویای غیرواقعی بودن صحت ادعای ایجاد یک میلیون شغل و ساخت یک میلیون مسکن در سال میباشد وگرنه گفتن اینکه صدها واحد درحال فونداسیونریزی تا نازککاری است مشکلی را حل و دردی را دوا نخواهد کرد.
معینالدین سعیدی نماینده چابهار گفت: «برخی از آماری که مجموعههای دولتی ارائه میدهند احتمالا درباره کشوری غیر از ایران است چرا که به هیچ عنوان مبتنی بر واقعیتهای کشور ما نیست. درحالی که مقامات دولتی ازجمله رئیسجمهور از تحقق وعدههای اشتغالزایی دولت سیزدهم خبر میدهند و معاون اشتغال وزارت کار از ایجاد نزدیک به یک میلیون شغل در یکسال گذشته خبر داد، مرکز آمار با انتشار گزارشی، صحت این ادعاها را زیر سوال برد. طبق این گزارش 26.4 درصد جمعیت بیکار کشور (بیش از یک چهارم این جمعیت) طی سال گذشته (بهار 1400 تا بهار 1401) از نیروی کار بیکار به نیروی «غیرفعال» تبدیل شدند… مردم در هیچ زمینهای رضایت ندارند برای مثال بسیاری از مردم از طرح حذف یارانههای نقدی ناراضیاند. این نماینده مجلس با اشاره به عدم تحقق ساخت مسکن توسط دولت تصریح کرد: علاوه بر مسئله ایجاد اشتغال، دولت به وعده خود درباره ساخت یک میلیون مسکن در سال نیز عمل نکرد و همین وعدههای عمل نشده باعث نارضایتی مردم شده است. دولت وعده رشد 80درصدی اقتصاد را داده بود که به آن هم عمل نکرد به همین دلیل میگویم احتمالا درباره کشور دیگری صحبت میکنند.»(1)
اردشیر مطهری نماینده مردم گرمسار و آرادان در مجلس در واکنش به بازداشت مشاور و بازرس ویژه و به اصطلاح دست راست وزیر راه و شهرسازی نوشت: «رستم قاسمی باید پاسخگوی سوالات و ابهامات مردم و نمایندگان باشد. ماموران وزارت اطلاعات، قاسم مکارم شیرازی را دقیقا سرقراری که برای دریافت رشوه به صورت یورو ترتیب داده بود، دستگیر کردهاند. از آن روز هم رستم قاسمی کمردرد گرفته، بستری شده. مطهری در توئیتی در اینباره نوشته است: رستم قاسمی از زمان بازداشت مشاور و بازرس ویژهاش، به جای اینکه پاسخگوی ابهامات باشد روی تخت افتاده است. این درست نیست. مطهری در توئیت دیگری نوشت: رستمخان، شفافسازی کن لطفا! از آقازاده چه خبر؟ از جعفری و درویشزاده چه خبر؟ از تربتی و یوسف پورآذر درخصوص زمینهای پردیس بومهن چه خبر؟»(2)
و نکته آخر، با سپاس از اقدامات مؤثر و مفید دولت سیزدهم و قدردانی از فعالیتهایی که در مسیر پیشرفت این سرزمین رقم زده و تشکر از یکایک کارمندانی که براساس وظیفه شرعی و قانونی خویش، وظایف محوله را انجام دادهاند مناسب میداند برای حسن ختام مقاله در خطاب به حاکمان و کارگزاران و مسئولان قوای سهگانه، نظر خوانندگان آیینه یزد را به بخشی از مطالبی که علامه محمدرضا حکیمی اسلامشناس معاصر با عنوان «هشداری بسیار حیاتی» در کتاب ارزشمند الحیاه آورده است جلب نماید: «کار نظارت بر امور مالی و روابط اقتصادی جامعه، تنها با نظارت بر بازارها و نرخها و کیفیت کالاها پایان نمییابد، و تکلیف شرعی به همین اندازه ادا نمیشود، و سلامت اقتصادی جامعه، و عمل به شعار قرآنی «أوفوا الکیل والمیزان»، به این مقدار تحقق نمییابد؛ بلکه باید بر همه موارد مالی و همه خرجها و دخلهای مملکتی، و سفرها و سفرهها، در هر نهاد و بنیاد و وزارتخانه، و مؤسسههای وابسته و… (و تشکیلات اقتصادیی که برای رسیدن به سودهای کلان –در راستاهای مربوط- پدید آوردهاند و پدید میآورند، به دست هرکس و در هر مقام و لباس و با هر نسبت و خویشی و ارتباط)، با کمال وسواس، و با حساسیتی قیراطی نظارت شود. و ناظران خود، زاهدانی امین و آگاه و کارشناس و شجاع باشند، که نه تطمیع شوند و نه از تهدید بترسند، و نه به رابطهها و توصیهها اعتنا کنند… با اجرای این تکالیف، و امانت و دقت در آنهاست که میتوان فکر کرد که جامعهای دارد به سوی ساخته شدن قرآنی خود پیش میرود؛ و مسئولان -بواقع- متعهد به اجرای اسلامند، در حق خویش و بیگانه… آری، بسادگی و با عملکردهایی در خوردنها و بردنهای کلان، نمیتوان ادعای پیروی از قرآن کرد، و جامعهای را اسلامی شمرد. خوب است نام اسلام را لکهدار نکنیم، و تعالیم ائمه طاهرین(ع) را -که خود را به آنها منتسب میکنیم- بیش از این به مظلومیت نکشیم…»(3)
پینوشتها:
1- عصرایران، 7/6/1401
2- انتخاب، 11/6/1401
3- «الحیاه»، تألیف استاد محمدرضا حکیمی، محمد حکیمی، علی حکیمی، ترجمه احمد آرام، جلد ششم، صفحه 618 و 619، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول 1380.
انتهای پیام