در به وجود آمدن شرایط موجود چقدر مقصریم؟ | نعمت احمدی
نعمت احمدی در آرمان ملی نوشت: اعتراضات خياباني مدتي است روال عادي زندگي مردم را تحتالشعاع قرار داده است. کسب و کاري که به اينترنت وصل است، تقريبا تعطيل شده است. ظاهرا نبود اينترنت بيش از هشتادهزار ميليارد تومان به گفته دستاندرکاران ضرر به مردم وارد آورده است. همه مردم که از اينترنت استفاده مورد نظر خلاف را نميکنند که اينترنت کشور قطع است. وزير ارتباطات ميگويد ويپيان نخريد، اما نميتواند به اين سوال پاسخ دهد که اگر ويپيان نداشته باشيم، با توجه به شرايط کسب و کار امروزي چگونه ميشود مثل يک ماه قبل به کار و کاسبي ادامه داد. يکماه قبل صبح زود قيمت فلان محصول و کالا را از طريق فضاي مجازي از طرف مقابل سوال ميشد و همزمان با خوردن صبحانه، وجه آن پرداخت و حواله به بنگاه حمل کالا ارسال و از طريق نرم افزارهاي فعال در آن زمان، نقشه محل انبار و تخليه کالا ارسال ميشد. هزينه حمل هم پرداخت و ساعتي بعد محصول و کالاي مورد نظر رد و بدل ميشد. با نوسانات برق، پمپ آب يکي از چاههاي نگارنده سوخت. همين مساله ساده که اداره برق به خود اجازه ميدهد به دلخواه در ساعتهاي مختلف کليد قطع برق را خاموش و روشن کنند به دهها وسيله برقي آسيب ميبيند. در گذشته هم متأسفانه همين مساله اتفاق افتاده است. اما اينترنتي بود و با پمپي از فلان شهرستان و ارسال مشخصات آن و تصوير آن از طرف فروشنده، خريداري و وجه آن ارسال ميشد. الان شرايطي پيش آمده که مثل گذشته نميشود عمل کرد. بايد به شهرستان رفت و پمپ مورد نظر را رويت و خريداري کرد. اما وزير ارتباطات ميگويد که مشغول جرمانگاري استفاده از ويپيان هستيم. دو، سه روز قبل با مراجعه به يکي از مغازههاي مربوط به تعمير و خريد و فروش موبايل درخواست ويپيان کردم. از دويست هزار تومان تا يک ميليون و پانصد هزار تومان را در چند دقيقه روي تلفن نصب ميکنند. اما قول نميدهند که مثلا دو ماه يا چهار ماه به اين خريد اعتماد داشته باشيم واز اين ويپيان بتوانيم استفاده کنيم. به صراحت ميگويند ممکن است همين فردا سرور ويپيان را از کار بيفتد. ظرف يکماه گذشته ميلياردها تومان صرف خريد ويپيان شده است و شايعه استفاده از ابزار استرالينگ، اينترنت ماهوارهاي ايلان ماسک هم به وفور شنيده ميشود. با 60 ميليون تومان تجهيزات آن از بانه و کشورهاي ديگر مرزي به آدرس شما ارسال ميشود. کسب و کار ده ميليون نفر به گفته دست اندرکاران دستخوش تغيير شده است. لابد مسئوليني که به مذاکرات مجلس در روز رأي اعتماد به وزير معرفي شده از طرف آقاي رئيسجمهور براي وزارت کار گوش ميدادند، اعداد و ارقام ثروت وزير به گفته خود سرايدار را شنيدند که حداقل از يکهزار ميليارد تومان ثروت خود ياد کرد و عدد سه هزار ميليارد تومان را زير سوال برد! آقايي که در دانشگاه آزاد بر مقدرات هيات علمي مستوري شد آنچنان تند رفت که وقتي از دانشگاه آزاد به دبيرخانه ستاد امر به معروف و نهي از منکر رفت، عدهاي خوشحال شدند. اعتراضات بخشي از آن برميگردد به تندروي اين آقا که باوردارد بدحجابي جرم نيست، تخلف است و بايد بدحجابان را جريمه کرد و حتي پا را از اين هم فراتر گذاشت که بايد تاکسيهايي که بدحجابان را سوار ميکنند، جريمه کرد. چه طنزها در پي سخنان اين آقا در فضاي مجازي پخش شد. مثلا در زمان خواستگاري بايد از دختر گواهي عدم تخلف و بدهي به ستاد امر به معروف را درخواست کرد. برخي نمايندگان مجلس که بايد به وظايف قانونگذاري و نظارتي خود عمل کنند، دنبال طرح و لايحهاي بودند که سگ گرداني در پارکها و گذرها را ممنوع و مشمول جريمه کنند. مگر چه تعداد از خانوادهها در آن تاريخ سگ در منزل خود نگهداري ميکردند که وقت مجلس را صرف طرحي کنند که امکان اجرا و اعمال ندارد. از اين دست اقدامات با اندک جستوجويي در سوابق عملکرد برخي مسئولين ميتوان ديد. دو، سه شب پيش بههمراه مسافر عازم سفر به فرودگاه امام رفتم. پشت فرمان نشستم، مسافران ساکها را برداشتند و به داخل سالن فرودگاه رفتند تا همسرم بعد از خداحافظي برگردد. چراغ داخل ماشين را روشن گذاشتم و خودم هم منتظر بودم که صداي پيامک تلفن همراهم آمد. جريمه 42 هزار توماني براي توقف. افسري که با وسيلهاي مثل تلفن از جلويم رد شد را صدا زدم و گفتم هنوز به پنج دقيقه نرسيده و راننده در ماشين است. گفت اگر دو، سه دقيقه ديگر توقف کنيد، جريمه افزايش پيدا ميکند. ساعت پيامک جريمه و زمان و مکان آن موجود است. دو طرف من دو ماشين با چند سرنشين نوجوان متوقف بودند آنهم براي چند دقيقه که پيامک جريمه براي صاحب ماشينها آمد که هر يک 42 هزار تومان. رانندهها به افسر مربوطه اعتراض کردند همان جواب قبلي را داد و رد شد. درست است که شرايط کشور حساس است اما پرسش اين است: اين شرايط را چه کساني بهوجود آوردهاند؟ کساني که از جايگاه خود سوءاستفاده ميکنند آيا در خلوت خود سهمي از گناه شرايط امروز را در اعمال خود نميبينند؟ آيا نقشي در به وجود آمدن شرايط موجود را حس نميکنند؟
انتهای پیام