سر بر آستانت میگذارم ای ایران | احمد مسجد جامعی
احمد مسجد جامعی در شرق نوشت: در ایــن روزهــا، با جوانــان و نوجوانان، به ویژه دخترانــی برخورد می کنیم که به شــکلی، درگیر
مســائل جاری شــده و به خیابان آمده اند. برخی از آنها مصائب بسیاری دیده و تجربه کرده اند که با
سن وسال شان تناسبی ندارد؛ اما گاهی، با هوشمندی، رفتارهایی از خود نشان می دهند که بزرگ ترها
را شــگفت زده می کننــد. به تازگی، یکی از آنهــا را دیده ام که جز گرفتاری هــای زندگی خانواده های
معمولی، با مشکلات ناشی از ماه های اخیر هم درگیر شده است. او به مناسبتی می خواست نامه ای
و یادداشتی بنویسد.
آنچه مهم بود نه یادداشــت، بلکه «بهترین سرآغاز» برای شروع آن بود: «به
نام خداوند رنگین کمان»؛ این عبارت را در بالای یادداشت آورد تا شأن آن رعایت
شود. به نظرم اصرار داشت این قسمت یادداشت را با تأنی و بسیار زیباتر بنویسد و
هنگام نوشتن تأثیر و جنبه آرامش بخش این سرآغاز به وضوح پیدا بود. چشمان
ترم را از او پنهان کردم. به یاد آن گفته غیرقابل نقل که در تریبون رســمی یکی از
کلان شــهرها ابراز شــده بود، افتادم و قول و غزل حکیمانه ای از خاطرم گذشت:
واعظ شهر که از پند خود آزارم داد/ از دم رند می آلوده سبکبار شدم.
همه ما اوصاف و تعابیر زیبا و بسیاری درباره خداوند و اسما و صفات الهی در
دعاها و ادبیات قدیم و جدید خوانده ایم و نمونه های بسیاری برایمان پیش آمده
است که تأثیری از آن ندیده ایم؛ اما خدای رنگین کمانی که آن نونهال پاک سرشت
ایذه ای گفت، در دل های بســیاری اثر گذاشــت و بار دیگر نشــان داد سخن زیبا
هرچند اثرگذار اســت، مهم تر آن اســت که چه کسی و در چه شرایطی آن را القا
کند. فراوانی این کلام در گفتارها و نوشــته های این و آن نشــان دهنده تأثیر آن بر
دل هاست. آورده اند که در حضور امام صادق علیه السلام یکی از همراهان ایشان
به بیماری که آه می کشــید، گفت: به جای ایــن کار، ذکر خداوند را بگو و حضرت
حکیمانه به آن شخص عتاب کرد: بگذارش که «آه» از اسمای الهی است.
آری از خدای رنگین کمان، زیبایی و جمال هم برمی آید. یاد آن نوجوان «فهمیده»
می افتم کــه خاطره ایران دوســتی نوجوانان و دانش آموزان مدافــع ایران زمین را
تجدید کرد و آن دیگری که ســاعتی پیش از رفتنش از این عالم، در فضای مجازی،
عبارتی به این مضمون نوشت که گرچه این سرزمین برای من هیچ نداشت، ولی سر
بر آســتانت می گذارم ای ایران. آقای تقوایی فیلمی به نام «ای ایران» ساخته است
که در آن، با وجود ســختی های معمول و غیرمعمول، ســرانجام همه بچه ها در
کنار هم و یک صدا سرود می خوانند: ای ایران. تولد حضرت زینب (س) مبارک باد.
انتهای پیام