حاتم بخشی بی نتیجه
اصغر میرفردی در اعتماد نوشت:
فقر تدبير و تبليغات بياثر، دو روي يك سكهاند. چه در زندگي فردي و اجتماعي و چه در امور مديريتي، كساني كه با تدبير و عقلانيت به امور ميپردازند، معمولا كمتر اشتباه ميكنند، هزينههاي نابجا براي خود و ديگران ايجاد نميكنند و نيازي به تبليغ از سوي خود و تعريف و تمجيد از سوي ديگران ندارند. در هنگامهاي كه كشور درگير بحران شديد اقتصادي، فقر فزاينده، تورم و … همچنين بحران سرمايه اجتماعي است، مسوولان به برگزاري همايش «زنان تاثيرگذار» پرداختهاند و از جيب ملتي كه درگير سختيهاي معيشتند به گفته يكي از مسوولان اين همايش 20 هزار يورو به برندگان اين همايش!! جايزه داده شد. اگر در شرايط مشكلات اقتصادي و جولان اسب سركش تورم در جامعه، اين هزينه در كنار مخارج سنگين تبليغات همايش و اقامت، پذيرايي و گردش «ميهمانان گمنام» ولي پرهزينه اين همايش در يك سويه ترازو گذاشته شود و در سويه ديگر، «دستاوردهاي چنين همايشي» قرار گيرد، چه نتيجهاي ميگيريم؟ گويي اشتباهات مديريتي و نگاه به دور از تدبير به اولويتهاي واقعي كشور پاياني ندارد. در شرايطي كه با ندانمكاريها خود را حتي در منطقه به گوشه انزوا بردهايم، به گونهاي كه دولت عراق و حتي مقتدا صدر كه پيش و پس از سقوط صدام از خوان نعمت ايرانيان بهرهمند بودند، در يك مسابقه منطقهاي با اصرار و تاكيد، از خليج پارس ايران با واژه جعلي ياد ميكند؛ چنين شوهاي تبليغي چه دردي از كشور دوا ميكند؟ نگاهي به فهرست افرادي كه به عنوان چهره به اين مراسم پرهزينه و تاسفبار – براي ملت- دعوت شدند و از مزاياي آن متنعم شدند و حظ وافر بردند، اندوه را دوچندان ميسازد. دعوت و هزينه كلان اعضای خانوادههاي حكام سابق كشورهايي كه جايگاهي در جهان ندارند و دوستي با آنها تنها سبد هزينهاي ما را سنگينتر ميسازد و خود اين افراد نيز هيچ جايگاهي در عرصههاي علمي، فرهنگي، سياسي و امور بشردوستانه همچون محيط زيست، خدمات امدادي، دانش و فناوري و… ندارند، چه توجيهي دارد؟
بر مبناي كدام معيار و ملاك و با كدام كار كارشناسي چنين تصميمي گرفته شده و چنين فهرستي برگزيده و دعوت شده است؟ آيا دنبال كردن يك صفحه اينترنتي يا زدن يك كامنت حمايتي يا مخالفتي ميتواند ملاك موثر شناختن فردي و حاتمبخشي به وي از جيب ملت گردد؟ رييسجمهوري كه به خاطر شورش ملت كشور خود عليه فساد و سوء مديريتش از كشور متواري شد، چه اثرگذاري دارد؟ ميهمان سياسي كه خبر «يه قل و دوقل بازي كردن» وي در حاشيه همايش، جزو خبرهاي سايتهاي خبري از همايش است، چه گلي ميخواهد به سر جهان بزند؟ آيا چنين همايشهايي ما را از مشكلات بينالمللي و منطقهاي دور خواهد ساخت؟ آيا موضع جهاني ما را تقويت خواهد كرد يا برعكس، موجب تمسخر وجهه كشورمان در محافل و رسانههاي بيگانه و ناراحتي مردم كشورمان از چنين اقدامات هزينهبر ميشود؟ اگر فرض را بر اين بگذاريم كه اين همايش دست كم حدود 200 هزار يورو هزينه داشته است و هزينه هر يورو را 48 هزار تومان در نظر بگيريم، چه هزينه سنگيني براي «يك رخداد با نتيجه هيچ و پوچ» بر كشور تحميل شده است؟ ندانمكاريها گويي در حال بازتوليد شدنند و به هيچ انتقادي نسبت به اين برنامههاي زيانبار توجهي نميشود. اگر با نگاه واقعبينانه به امور پرداخته ميشد يا نقد منتقدان دلسوز ديده و شنيده ميشد، به جايي نميرسيديم كه براي گروهي از افرادي كه هيچ هنري ندارند، هزينههاي سنگين بر ملت تحميل شود.
انتهای پیام