نایاب شدن داروهای روان پزشکی
سلامت نیوز نوشت:
صنعت داروسازی در مضیقه و وعده مسوولین و بانک‌ها فراتر از حرف نرفته و حالا باید شاهد نایاب شدن یک دارو از یکی از داروسازی های مهم کشور باشیم.
قبلا اعلام شده بود که کمبود دارو در بهمن و اسفند شدت میگیرد .داروهای آرام‌بخش و ضدافسردگی، داروهای ضداضطراب و داروهای خواب‌آور ازجمله داروهایی هستند که دچار کمبود شده اند . در نامه انجمن علمی روانپزشکان به رئیس جمهور هم به کمبود ۴۰ نوع دارو اشاره‌شده است .
حالا ولبان داروی تولیدی شرکت عبیدی در بازار نایاب شده .در سامانه تی تک هم که برای پیدا کردن اقلام داروهای کمیاب راه اندازی شده هیچ داروخانه ای را نمیشود یافت که این دارو را موجود داشته باشد.
به گزارش سلامت نیوز ولبان نام تجاری بوپروپیون است که برای درمان افسردگی توسط روانپزشک تجویز میشود و به دلیل عوارض کمتری که به نسب سایر برندهای موجود در بازار میدهد مورد توجه بسیاری از روانپزشکان برای تجویز قرار گرفته است.
سلامت نیوز به مدیران این کارخانه دسترسی پیدا نکرد تا از آنها دلیل بروز این کمبود گسترده را بپرسد اما بنظر میرسد مسوولین وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو که با شعار رفع کمبودهای دارویی اما در واقعیت با سیاست‌های نابخردانه و نسنجیده بازار داروی کشور را دچار چنین شرایط پرتنش و بحرانی کردند بیشتر باید پاسخ گوی مردم باشند !واردات دارو را ممنوع کردید،داروی داخلی چرا تولید نمی شود؟
حالا که اقبال مردم به یک داروی تولید داخل به نسبت مشابه وارداتی (برند) بیشتر است و در مقایسه با داروهای وارداتی رضایت بیشتری حاصل شده سوال اساسی این است که چه مانعی بر سر راه تولید این محصول وجود دارد که بازار از وجود آن تهی شده است ؟
مشکلات در زمینه تولید همین یک قلم دارو را به عنوان نمونه در نظر بگیرید و به مردم پاسخگو باشید چرا داروی بوپروپیون( ولبان ) یک داروی مورد نیاز مردم که مورد استفاده بسیاری از بیماران قرار میگیرد و حالا باید جزو کمبود های دارویی قرار گرفته بگیرد؟
پیشتر رسانه ها از روند افزایشی کمبود شدید دارو در بهمن و اسفنند خبر داده بودند و حالا به خصوص در بخش روانپزشکی داروهای پرمصرفی نظیر الانزاپین، ویاس ،فلوانکسول ،ونلافاکسین و یا داروهای مورد استفاده بیماران مبتلا به پارکینسون مانند «مادوپار» و «یاسنال» دچار کمبود حاد شده اند.
کمبود دارویی انتخاب پزشکان برای درمان محدود میکند و دست پزشک برای درمان بیمارش بسته است . در بخش روانپزشکی جایگزینی دارو کاری به مراتب سخت از دیگر بخش هاست.
وضعیت در بخش بستری حادتر است داروهایی مثل «هالوپریدول» تزریقی یا «لورازپام» تزریقی به سختی میشود. این داروها برای بیمارانی است که بسیار تحریک‌پذیر هستند و باید به طور اضطراری از این داروها استفاده کنند.
کمبود دارویی برای بیمارانی که درگیر اختلالات روانپزشکی نظیر افسردگی یا استرس هستند بسیار غیر قابل پذیرش بوده چرا که آنها نسبت به بیماران دیگر واکنششان چندین برابر است که این از تبعات خطرناک کمیابی داروهای حوزه روانپزشکی است.
چه کسی پاسخگوی بیماران است؟مسوولین دارو و درمان کشور که چند صباحی دیگر بدون هرگونه توضیحی جای خود را به مدیران دیگری می دهند ؟!
انتهای پیام
