الیاس حضرتی: علی دایی یک نماد ملی است
الیاس حضرتی در روزنامه اعتماد نوشت:
جوامع مختلف جدا از گزاره‌هاي جديد و نوين براي ثبات و پيشرفت‌شان به رسوم و سنت‌هاي ريشه‌دار و قوام‌يافته هم نياز دارند. يكي از سنت‌هاي حسنه در جامعه ايراني كه طي قرن‌ها و دهه‌هاي مستمر در ناخودآگاه جمعي ايرانيان ريشه دوانده، سينه به سينه از نسلي به نسل ديگر منتقل شده و بسياري از مشكلات جامعه ايراني را حلوفصل كرده، توانايي حل مشكلات، نارسايي‌ها و اختلافات از طريق ريش‌سفيدان و افراد معتمد است. منظور از ريش سفيدان، افراد دلسوز، علاقه‌مند و معتمدي هستند كه جايگاهي بين طرفين دعواها دارند و همواره بر اساس مسووليت اجتماعي كه بر دوش خود احساس مي‌كنند در بزنگاه‌ها، وارد عمل مي‌شوند و بر زخم‌هاي اختلافات، دوري‌ها، جدايي‌ها و دو‌قطبي‌ها مرهم مي‌نهند. بر اين اساس است كه اختلافات ميان دو قوم، دو قبيله، دو خانواده و حتي مشكلات ميان حكومت‌ها با مردم يا حكومت‌ها با بخشي از جامعه حلوفصل مي‌شدند. با نگاهي به كارنامه اين افراد دلسوز و معتمد متوجه مي‌شويم كه اتفاقا اين افراد اغلب در دستيابي به اهداف دوستانه خود موفق مي‌شدند. چرا كه اين افراد به جز دلسوزي، علاقه‌مندي براي حل مسائل و رفع گلايه‌ها و… هدفي نداشتند. اما متاسفانه مدت‌هاست كه در فضاي گرم جامعه ايراني، نوع خاصي از سردي، بي‌تفاوتي و بي عاطفگي مشاهده مي‌شود. اغلب اقشار جامعه ايراني نسبت به مشكلات يكديگر، مطالبات اقوام و فاميل، درخواست‌هاي همسايگان و… دچار بي‌تفاوتي هستند. اين مشكلات زماني جدي‌تر مي‌شود كه دامنه بي‌تفاوتي به مسائل و معضلات كشور و مملكت مي‌رسد. هفته قبل آقاي احد قضايي سفير اسبق ايران در جمهوري آذربايجان و نماينده اسبق مردم اردبيل در مجلس و يكي از شخصيت‌هاي دلسوز و علاقه‌مند كشور با من تماس گرفت و اعلام كرد كه قصد دارد جمعي را به جهت احوالپرسي، استمالت و اظهار همدردي با جناب آقاي علي دايي تشكيل دهند و زمينه ديداري را فراهم كنند.
از اين برنامه استقبال كرده و ايشان را تشويق كردم كه هرچه سريع‌تر زمينه اين كار خير و شيرين را فراهم سازد. واقع آن است كه مدت‌هاست به دنبال يافتن راهكارهايي هستم كه زمينه رفع دلخوري‌ها و دوري‌ها در جامعه ايراني را فراهم سازد. اگر بين هنرمندان با هم اختلافي هست، اگر بين تئاتري‌ها باهم، بين احزاب سياسي باهم، ميان احزاب سياسي و مهم‌تر از همه اگر ميان مردم و حكومت نقار و شكافي به وجود آمده است، چگونه مي‌توان اين شكاف‌ها را كاهش داد، زخم‌ها را ترميم كرد و فاصله‌ها را از ميان برد؟ بر اين اساس امروز (دوشنبه) در جمع گروهي از شخصيت‌هاي برجسته، بزرگان و شايستگان آذري‌زبان (عموما) و شخصيت‌هاي بزرگوار از استان اردبيل(خصوصا) اعم از مقامات سابق اجرايي، تقنيني، ورزشي، سياسي و اجتماعي، فرهنگي و… گروهي 30نفره را تشكيل داده و با جناب علي دايي ديدار كرديم. در اين ديدار صحبت‌هاي مفصل و اظهار همدردي با ايشان صورت گرفت. نبايد فراموش كرد كه علي دايي به نوعی پرچم ايران و شخصيت مطرح كشور است. در بسياري از نقاط جهان ممكن است ايران را از منظر جغرافيايي نشناسند اما علي دايي را مي‌شناسند و به همين دليل ايران را دوست مي‌دارند، ايراني‌ها را در آغوش مي‌كشند و خاطرات مشتركي مي سازند. دايي شخصيتي نيست كه به راحتي بتوان از آن عبور كرد. اگر مشكلي ميان دو طرف وجود دارد بايد از طريق برنامه‌ريزي جمعي اين فاصله‌ها، دلخوري‌ها و دوري‌ها جبران شود. تلاش ما اين است كه پايه‌گذار سنت حسنه‌اي شويم كه در ادامه گسترش يابد و باعث حل مشكلات شود. بدون ترديد سوءتفاهم‌هاي ايجاد شده در همه سطوح قابل رفع است و هر كدام از افراد حاضر در اين جلسه كاري از دست‌شان بر بيايد با برنامه‌ريزي جمعي انجام خواهند داد تا گرهي از هزار توي مشكلي باز شود. اميدواريم ساير افراد، جريانات و شخصيت‌ها نيز وارد ميدان حل مشكلات شوند و فاصله‌ها را كاهش بدهند.
انتهای پیام
