سخنی با برخی دوستداران علی مطهری | افشین علاء

«افشين علا»، شاعر انقلاب در یاداشتی تلگرامی نوشت:

غلبه فضای دوقطبی و نگاه سیاه و سفید بر سپهر سیاسی کشور به قدری حاد شده است که بسیاری از عوام و خواص، گاه به محض شنیدن انتقاد یا نظری خلاف نظرشان یا خلاف نظر چهره سیاسی و جریان مورد علاقه شان، از کوره در می روند و با ادبیاتی مبتنی بر نفی و تحقیر شخص منتقد را می نوازند. نمود این بداخلاقی ها در فضاهای مجازی به دلیل آزادی بیشتری که به کاربران می دهد پررنگ تر است.

بعد از دفاع علی مطهری از برگزاری مسابقه فوتبال درشب عاشورا و مخالفت بنده با نظر ایشان، شاهد واکنش هایی در فضاهای مجازی بودیم که مایه تأسف است. البته بنده نه برای خوشایند شخص یا جریانی شعر و مطلب می نویسم و نه از ترس مذمت خاص و عام از بیان نظراتی که اعلام آنها را ضروری می دانم دست بر می دارم. اما نمی توانم تأسفم را از غلبه نگاه و بیان بدبینانه و پرخاشگرانه در فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پنهان کنم. آن هم به بهانه دفاع از شخصیت محبوبی چون مطهری!

فکر نمی کنم ایشان به مدافعان سینه چاکی نیاز داشته باشد که بدون توجه به محتوای نقد کسی صرفا به دلیل شنیدن نظری مخالف نظر ایشان دست به هتاکی بزنند. جالب اینجاست که اغلب این کاربران اعم از خاص و عام به خود زحمت نداده اند ببینند یا به یاد آورند که منتقد نظر اخیر مطهری شاعری است که در چندین مقاله و شعر، به تحسین این نماینده شریف، غیور و شجاع پرداخته است! و این که مطهری نیز تنها مقام مسوولی بود که در برابر رد صلاحیت امثال بنده ساکت ننشست و به جناب جنتی اعتراض کرد. و قطعا نمی دانند که امثال بنده بابت دفاع از مطهری، از افراطیون آن طرف خط این زمین بازی پوپولیستی چه ها دیده و شنیده ایم.

چه فرقی می کند؟ چه به خاطر دفاع از مطهری از یک جناح فحش بخوریم چه به خاطر انتقاد از «یک» موضع او، از جناحی دیگر. مهم، رفتار دیکتاتور مآبانه پنهان در وجود بسیاری از ماست. حتی برخی کسانی که مدعی دموکراسی و آزادی خواهی اند! و غافلیم که اگر گرایش به کیش شخصیت و ستایش اشخاص به این درجه برسد، به نقد منتقدان هم با انگیزه و ادبیات نابرازنده ای پاسخ می دهیم و هم به خود هم به شأن چهره مورد علاقه خود لطمه می زنیم.

خوشحالی مخالفان اصلاحات از به جان هم افتادن هواداران علی مطهری نیز آفت دیگری است که بر اثر دفاع های احساسی و هیجانی از او گریبانگیر ما می شود. پس آیا بهتر نیست در مواجهه با نظری «حتی» خلاف نظر علی مطهری، اول به اصل حرف دقت کنیم بعد جواب همان حرف را بدهیم؟ نه اینکه به نیت خوانی و نگاه عاقل اندر سفیه و داعش و طالبان خواندن شخص منتقد بپردازیم.

دیگر اینکه اگر گوینده سخن را نمی شناسیم با زحمت یک سرچ ساده، خاستگاه و سابقه او را ببینیم بعد برای او از کمالات مطهری و تحجر و بی دانشی منتقدانش سخنرانی کنیم.

در پایان ضمن تجدید ارادت خدمت نماینده راستین ملت جناب علی مطهری، به زودی اشعاری را که برای او سروده ام و البته بارها منتشر شده است تقدیم می کنم.

«به علی مطهری نماینده راستین ملت»

گنجی که با حضور تو در کنج مجلس است
یادآور بهای وجود مدرس است

آمیختی سیاست خود با دیانتت
آنگونه ای که درخور و در شأن مجلس است

شیرت حلال باد ز مادر که مثل شیر
می غری و حریف به نزد تو مفلس است

ای میوه ی رسیده ی باغ مطهری
برهان خصم پیش کلام تو نارس است

در منطق تو چونکه فرو مانده مدعی
دائم به کار رج زدن رطب و یابس است

با ما سخن بگو که کلام مطهرت
رسواگر تملق و مکر و دسایس است

ای بهترین جلیس به مجلس، صبور باش
چون با خدا انیسی و او با تو مونس است

کم دارد این دیار، علی مطهری
حقا که جایگاه تو صدر المجالس است…

انتهای پیام