رنگین کمان کربلایی
محمد توکلی در یادداشتی برای انصاف نیوز نوشت: وهبِ مسیحی، زهیر بن قینِ عثمانی، حر بن یزید ریاحیِ فرماندهِ لشگریان دشمنِ حسین (ع) و … طیف رنگین کمانی یاران شهید کربلا نشان از چه دارد؟ درسش برای امروز ما چیست؟
در روزگاری که هر سوی جهان را که می نگریم اختلاف است و خروج از رسم مدارا را شاهدیم، در زمانی که در جامعه ی خودمان رواداری را از یاد برده ایم و هم کناری و گفتگو جای خودش را به قهر و کینه های باقی مانده از اختلافات گذشته داده است باید یک بار دیگر به کربلا نگریست. باید از گرد هم آمدن آن مردان و زنان درس «جذب حداکثری» را بیاموزیم. باید از تلاش اعجاب آور امام سوم شیعیان تا لحظه ی آخر جان دادن برای هدایت دشمنان خونی اش آن هم با زبان خوش درس آموخت.
حضرت حسین (ع) می توانست وهب را بواسطه ی دین دیگری که داشت، زهیر را بواسطه ی گذشته اش، حر را بواسطه ی در صف دشمن بودنش و هر کسی را به بهانه ی اختلافی از خود براند اما چنین نکرد تا امثال ما یاد بگیریم که باید با آن ها که اندیشه شان جور دیگری است چگونه رفتار کنیم و به چه سان همه را حول یک محور گرد آوریم.
این همان «کلمه ی وحدت» و «وحدت کلمه»ای است که مرحوم امام خمینی بارها بر آن تاکید کرد و مصداق بارزش را می توان در مبارزات منجر به پیروزی انقلاب 57 مردم ایران به عینه مشاهده کرد. نگاهی که پس از انقلاب و با به شهادت رسیدن مردان بزرگی مانند شهیدان بهشتی و مطهری شوربختانه کمرنگ و کمرنگ تر شد.
جلوه ی دیگر این درس آموزی در عصر ما وحدت آفرینی شگفت انگیز امام موسی صدر در لبنان است. رفتار و گفتاری بر مبنای مدارا و گفتگو که جامعه ی امروز به شدت تشنه ی آن است و امید می رود که ما نیز خود را به چنین صفت ارزشمندی بیاراییم.
انتهای پیام
جناب توکلي، مخاطبان خاص پيام شما، بخوبي شما و شايد بهتر از شما و ما، کربلا و پيام آن و اصولا” اسلام و اهداف آن را مي شناسند و ميدانند، منتها عقيده اي به آن ندارند! فقط بعنوان وسيله و ابزار از آن استفاده ميکنند. همين!
اگر رواداری ووحدت بود اگر شرفای این دیار در حصر و حذف از مجامع عمومی نبودند حیاتی برای دزدان واختلاسگران و…….. وجود نداشت.