در باب برکناری سخنگوی بیمه؛ سخنگو طوطی نیست

رضا غبیشاوی در عصر ایران نوشت: سخنگوی بیمه مرکزی به دلیل اظهارنظر متفاوت درباره استیضاح وزیر صمت، برکنار شد.

“مجید مشعلچی” قائم مقام بیمه مرکزی و سخنگوی بیمه مرکزی با اشاره به طلب 4 هزار میلیارد تومانی صنعت بیمه از خودروسازی گفته بود:‌ “صنعت بیمه باید درخواست استیضاح وزیر صمت را به خاطر بدهی خودروسازان مطرح کند”.

در واکنش به این اتفاق، رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت در توییتر نوشت:‌ “سخنگوی بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران از مقام سخنگویی برکنار شد.  پیشتر به مدیران وابسته به دولت هشدار داده شده بود، هرگونه ناهماهنگی و مواضع غیرحرفه‌ای در درون دولت، در وهله اول با توبیخ و نهایتا به برکناری منجر خواهد شد. مدیران دولتی توجه کنند”.

1- هر مقام مسوول در حوزه کاری خود باید و حتما از استقلال حرفه ای و کاری برخوردار باشد و این موضوع باید در اظهار نظر و رفتارهای وی بروز کند. قرار نیست مدیران و مقامات دولت و از جمله سخنگویان، طوطی وار سخنان مقامات بالادستی را تکرار و چشم و گوش بسته از آنها تبعیت کنند. این موضوع درباره سازمان هایی مثل بانک مرکزی و بیمه مرکزی از اهمیت بیشتری برخوردار است چرا که به دلیل جایگاه معیار قرار است استقلال بیشتری داشته باشند.

آنها قرار نیست اگر اتفاقی رخ داد چشم ها را ببندند و دهان به حمایت و تایید باز کنند. قرار است مسوولان و به ویژه مدیران روابط عمومی و سخنگویان، براساس واقعیت، مسوولیت و تعهد حرفه ای اخلاقی گام بردارند و سخن بگویند نه براساس خوشایند مقامات بالادستی یا هم عرض.

2- چون وزیر صمت استیضاح شده همه مسوولان بالا تا پایین دولت و نهادهای زیرمجموعه باید از ایشان و عملکردشان حمایت یا سکوت کنند تا خدای ناکرده این وزیر حذف نشود؟ بر چه اساسی این رفتار را تجویز می کنیم؟ اگر وزیر صمت ناکارآمد و بی‌کفایت باشد چطور؟ اگر وزیر صمت اشتباهات و تصمیات نادرست داشته چطور؟ همه در دولت در برابر این موارد سکوت کنند تا یک مقام حفظ شود؟
 
3- مگر بیمه مرکزی یا وزارت اقتصاد زیرمجموعه وزارت صمت هستند؟ بیمه مرکزی نهاد مادر و مستقل است و باید  اعتبار خود را حفظ کند. نهادی که تا این حد وابستگی دارد که انتصاب و برکناری سخنگوی آن با امر و نهی خارج از مجموعه انجام می شود چگونه می خواهد از اعتبار و حیثیت خود دفاع کند. چگونه افکار عمومی و شرکت های بیمه باید به مسوولان بیمه مرکزی و سخنگوی بعدی آن اعتماد کنند وقتی سخنگوی قبلی به دلیل بیان یک آمار و یک وضعیت، این چنین برکنار می شود.

دیگر سخنگویان و مدیران روابط عمومی ها در دولت چه باید بکنند؟ زین پس آنها هم باید به دلیل ترس از برکناری، بیان واقعیت و قضاوت و نظرات خود را متوقف کنند؟ یا قبل از آن از مقامات وزارت صمت و دفتر رئیس جمهوری اجازه بگیرند؟

اگر اتفاق بدی افتاد … اگر رسوایی روی داد … اگر عملکرد منفی بود… آیا سخنگویان می توانند درباره آنها سخن بگویند و اطلاع رسانی کنند؟ یا اگر سخن بگویند برکنار می شوند؟ در این وضعیت، اعتماد عمومی به سخنگویان و روابط عمومی ها چگونه خواهد بود؟ مردم و رسانه ها چگونه به آنها اعتماد کنند؟

4. برکناری هر مقام از اختیارات مقام بالادستی است اما باید در چارچوب منطقی و حقوقی انجام شود؛ درباره آن توضیح داد و قانع کننده باشد. برکناری بدون توجیه و خارج از چارچوب، تنها به اختلال در کار و تضعیف سازمان منجر می شود. در داستان برکناری سخنگوی بیمه مرکزی، جایگاه و اعتبار این سازمان نزد افکار عمومی کاهش یافت.

انتهای پیام