«تمام مملکت مال شماست؛ خانه اندیشمندان را برای ما بگذارید!»

اطلاعات آنلاین نوشت:گروهی از اندیشمندان و فرهیختگان حوزه علوم انسانی با تجمع در خانه اندیشمندان علوم انسانی به اقدام شهرداری برای تخلیه این خانه واکنش نشان دادند.

۱۴ تیر، خبرهایی درباره تخلیه خانه اندیشمندان علوم انسانی از سوی شهرداری تهران منتشر شد. این مجموعه مستقل در پارک ورشوی تهران در خیابان نجات الهی، حدود یک دهه محل گفت‌وگوی چهره‌های مختلف حوزه علوم انسانی بوده‌ است.

به دنبال این اتفاق، در روزهای پنجشنبه و جمعه، اندیشمندان شاخص حوزه علوم انسانی، کاملا خودجوش و خودخواسته به این خانه آمدند تا از حریم و حرمت نهادی که بدان تعلق دارند، حفاظت کنند و برای حل این مسأله با فرهنگی‌ترین و اندیشمندانه‌ترین شیوه، پیام دهند.

دکتر میرجلال‌الدین کزازی، شاهنامه‌پژوه و استاد برجسته ادبیات فارسی، از جمله افرادی بود که دیروز در محل خانه اندیشمندان علوم انسانی حضور یافت و درباره پیام و پیامد تعطیلی این بنیاد چنین گفت:

«به نام گشاینده درها

کدامین اندیشمند روا می‌دارد که در خانه اندیشمندان بسته شود؟ این خانه‌ای است که هرکس در مرز توان و دانش خویش می‌باید کوشید که دری یا درهایی بدان بگشاید. در خانه اندیشمندان را اگر ببندند، در فرهنگ و دانش و اندیشه و بینش و هر آنچه مایه نازش آدمی است، از آن دید که آدمی است، بسته خواهد شد. چرا ما سر برمی‌افرازیم که آدمی هستیم؟ بر پایه کدام توان؟ کدام ویژگی؟ پاسخ از هزاران سال پیش داده شده‌است؛ بر پایه اندیشه.

از دیرزمان گفته‌اند انسان، سخنگو است؛ جانداری که سخن می‌تواند گفت. خواست از سخن، اندیشه است. سخن، ترجمان اندیشه است. اگر کسی بی‌اندیشه سخن بگوید، سخنگو نیست؛ اندیشمند نیست. پس چرا ما می‌خواهیم خانه‌ای را که به راستی خانه آدمیزادگان است، در ببندیم؟ بلکه باید راه کسانی را که در پی آنند که بیش از آنچه آدمی شده‌اند، خوی و خیم و توانش‌ها و دانش‌هایی را بیابند و فرادست بیاورند که نشانه مردمی و آدمیت است، ببندیم.هرچه بیش بیندیشیم، بیش آدمی شده‌ایم؛ از جهان کور و تاریک جانداران بی‌اندیش گسسته‌ایم. بکوشیم که درهای خانه اندیشمندان را بیش از پیش بگشاییم، بر این خانه‌ها بیفزاییم اگر می‌خواهیم در کشوری، در جهانی بزییم که کشور و جهان آدمیان است؛ در کاربرد و معنای راستین و ناگزیر این واژه.

ایدون باد»

شهرداری به دنبال مدیریت این خانه است

علیرضا غریب دوست، دبیر انجمن حقوق‌شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی نیز در گفت‌وگو با اطلاعات درباره قراردادی که شهرداری تهران با این نهاد در دهه ۹۰ امضا کرده است و قصد شهرداری از این اقدام، تصریح کرد: مشکل و هدف شهرداری، تصرف ملک نیست؛ زیرا ملک را نمی‌خواهد، بلکه می‌گوید مؤسسه‌ای را که ثبت کرده‌اید بدهید به ما و بروید تا مدتی هم، شهرداری اندیشمندان را مدیریت کند!

وی درباره حضور چهره های شاخص فرهنگی در این خانه برای واکنش به عمل شهرداری تهران گفت: استاد عبدالمجید ارفعی، پژوهشگر و متخصص پیشکسوت زبان‌های باستانی با دستگاه تنفس مصنوعی و سختی بسیار به اینجا آمد. خانم ژاله آموزگار، استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران از فشار عصبی نتوانست بیاید و پیام فرستاد.

دبیر انجمن حقوق‌شناسی خانه اندیشمندان علوم انسانی افزود: حضور مسعود جعفری جوزانی، مصطفی ملکیان، امیرحسین پورسینا، میرجلال‌الدین کزازی، علیرضا ذاکری، غلامرضا کاشی، ابوالفضل دلاوری، محمدحسین ساکت، کوروش محمدخانی، هادی وحید، حسن وکیلیان، مهرزاد ملک‌زاده، بهشید ارفع‌نیا، مجید تفرشی و … در این خانه گواه روشنی است که این مکان، به چه افرادی تعلق دارد و چه کسانی باید چراغ این خانه و این راه را روشن نگاه دارند.

چرا نهال جدیدی نکاریم؟

دکتر ژاله آموزگار، استاد شاخص فرهنگ و زبان‌های باستانی در محکومیت اقدام شهرداری برای بستن خانه اندیشمندان علوم انسانی نوشت:

«به عنوان یکی از کسانی که بارها در سالن‌های خانه اندیشمندان علوم انسانی نشسته‌ام و به سخنان مفید و پرمحتوای صاحبنظران گوش فراداده‌ام یا خود از بلندگوی آن، خدمات خدمتگزاران فرهنگ را ستوده‌ام و به چشم خود اظهار علاقه جوانان را به این مباحث دیده‌ام، نمی‌توانم باور کنم که چنین پایگاهی بسته شود. آیا خردمندانه‌تر نیست که به جای بریدن درختان بارور در آبیاری آن‌ها بکوشیم و اگر نیازی به ایجاد مرکز فرهنگی دیگری است، نهال جدیدی بکاریم؟»

بگذارید خانه اندیشمندان مال ما و شما باشد

دکتر محمدحسن پاپلی یزدی، استاد بازنشسته دانشگاه تربیت مدرس نیز در واکنش به اقدام شهرداری تهران علیه خانه اندیشمندان علوم انسانی نوشت:

«جناب آقای زاکانی

مقام محترم شهردار تهران

سلام

تمامی شهر تهران و کل مملکت مال شما هست.

اجازه بدهید خانه اندیشمندان مال ما و شما باشد.

چشم‌هایتان را باز کنید و روزنه‌ای هم برای عاقبت خودتان بگذارید.»

با این روش‌ها نتیجه مطلوب به‌دست نمی‌آید

ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران با انتقاد از این عملکرد شهرداری تهران گفت: شهرداری اعلام کرده است که این خانه پلمب نشده‌است، اما به این مکان رفته تا آنجا را از افرادی که حضور داشتند، تخلیه کند.به گزارش ایلنا، وی افزود: ظاهرا از دهه ۹۰ بین هیأت امنای خانه اندیشمندان و شهرداری تهران قراردادی نامحدود منعقد شده‌است. اگر حالا به هر دلیلی شهرداری تصمیم گرفته که دیگران هم در این خانه حضور پیدا کنند یا مدیریت آن را جابجا کند، روش مناسب این بود که از طریق مذاکره اقدام کند، زیرا این مکان در اختیار یک سری افراد فرهیخته قرار دارد و نویسندگان، گویندگان و اندیشمندان علوم انسانی در آنجا هستند و به راحتی می‌شد از طریق مذاکره با این افراد این مشکل را حل کرد. حتی اگر به نتیجه نمی‌رسید، راه‌های حقوقی باز است. این برخورد نه شکل خوبی داشت و نه بازتاب مثبت و مناسبی.

در پی گسترش فعالیت‌های خانه اندیشمندان هستیم

امین توکلی‌زاده، معاون اجتماعی شهرداری تهران، در واکنش به اخبار منتشرشده درباره تعطیلی و تخریب خانه اندیشمندان علوم انسانی اظهار کرد: از مدتی قبل با نامه دستگاه‌های نظارتی، برای شهرداری مسجل شد که باید نحوه واگذاری و بهره‌برداری از برخی مجموعه‌های تحت نظر این نهاد که در سنوات گذشته واگذار شده‌اند، مورد بررسی قرار گیرد و خانه اندیشمندان علوم انسانی از جمله این مجموعه‌ها است.

وی تأکید کرد: قبلا چند بار با مدیران خانه اندیشمندان، مکاتبه شد و اخطارهای لازم به آنها داده شد و همکاران حوزه مطالعاتی شهرداری با مدیران این مجموعه به منظور ایجاد تغییر فضای کاری در این ساختمان صحبت کردند. معاون شهردار تهران گفت: باید مجموعه واقعی از اندیشمندان علوم انسانی بتوانند از این فضا استفاده کنند.

وی با اشاره به صدور رأی قضایی، مبنی بر مهلت ۲۰روزه تخلیه خانه اندیشمندان، افزود: با وجود صدور این رأی، ما به دنبال تخریب نیستیم و فقط بحث تغییر فضای کاری مطرح است.

انتهای پیام