اظهارات قالیباف درباره وزیر زن و چراهای بی‌پاسخ!
عبدالحکیم سالارزهی، روزنامه‌نگار در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز در نقدی به اظهارات قالیباف درباره وزیر زن و ابراز تاسف نسبت به عدم حضور زنان در دولت نوشت:
رئیس‌مجلس شورای‌اسلامی گفت: «مایۀ تأسف است که از ما می‌پرسند چند وزیر و نماینده‌تان خانم هستند و ما می‌گوییم وزیر زن که نداریم، و فقط ۱۶ نمایندۀ زن داریم».
«اظهارتأسف» قالیباف؛ رئیس مجلس شورای‌اسلامی، از عدم حضور زنان در عرصه‌های سیاسی، سؤالاتی را در اذهان متبادر می‌سازد.
حال آن‌که دولت سيزدهم و «مجلس‌انقلابی» شدیدترین محدودیت‌ها را علیه زنان وضع کرده‌اند، آیا «اظهارتأسف» جناب دکتر قالیباف می‌تواند «گِره‌گُشا» باشد و زنان شایسته، بردبار و صبور ایرانی را نسبت‌به آینده‌شان امیدوارتر کند؟ آیا «بانيان وضع موجود» می‌توانند تغییردهندۀ اوضاع کنونی کشور باشند؟
جناب دکتر قالیباف! چرا بعد از یک‌دست شدن قدرت، مشکلات و حواشی بیشتری دامن‌گیر کشور شده است؟ چرا شکوه، ناله و فغان زنان ایرانی در برابر رفتارهای تبعيض‌آميز و سلیقه‌ای به پایان نمی‌رسد؟
چرا بعد از تصویب «لایحهٔ حجاب و عفاف»، «نافرمانی مدنی» اوج بیشتری گرفته است؟ چرا وعده‌های انتخاباتی تحقق نیافته‌اند؟
در حالی‌که مسئولان انقلابی شعار می‌دادند: «امروز به مرحلهٔ خالص‌سازی از انقلاب رسیده‌ایم و قطعاً پیروز خواهیم شد»، ناتوانی مسئولان در جلب رضایت مردم و در بهبود «وضع موجود» عکس این قضیه را به اثبات می‌رساند.
کاش جناب دکتر قالیباف به‌جای «اظهار تأسف» از عدم حضور زنان در جایگاه وزیر، در مبارزه با رفتارهای تبعيض‌آميز با زنان و در رفع محدودیت‌ها علیه آنان راه‌حل‌های عملی‌ای را پیش‌رو قرار می‌داد. به‌نظر می‌رسد «سوء مدیریت» و ناتوانی در پاسخ به خواسته‌های مشروع ملت باعث «وضع موجود» شده است.
سؤالی که ذهن ایرانیان آزادفکر و روشن‌روان را درگیر کرده؛ چرا تاکنون «مجلس انقلابی» و دولت سيزدهم در تحقق به وعده‌های‌شان با ناکامی مواجه شده‌اند؟
عدم رعایت حقوق حقه و آزادی‌های اسلامی و مدنی از نگرانی‌های شیرزنان ایران‌زمین به شمار می‌رود اما دولت سيزدهم و «مجلس انقلابی» در استیفای این آرمان‌ها با گسست مواجه شده‌اند.
جناب رئیس‌مجلس شورای اسلامی! اگر به‌جای تصویب لایحه‌هایی که واکنش‌های تند زنان را فراهم آورده، راه‌حل‌های مناسب‌تری را انتخاب کنید، قطعا در کاهش التهابات و نگرانی‌های جامعه قدم‌های مؤثرتری برداشته‌اید.
بالفرض محال! اگر در تمام کابینه‌های دولت «وزیرِ زن» داشته باشیم اما حفظ حرمت این قشر مظلوم، عدالت‌خواه و ميهن‌دوست در اولویت‌اول قرار نگیرد آیا رضایت آنان حاصل خواهد شد؟
چرا برای خشکاندن ریشه‌های فساد سیستماتیک چاره‌اندیشی نمی‌شود؟ چرا مجلس و دولت در مقابله با «تورم و نوسانات ارز» عاجز مانده‌اند؟
چرا اقلیت‌های قومی و مذهبی همانند زنان در رنج تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌ها به‌سر می‌برند؟
جناب رئیس مجلس شورای اسلامی! آیا تواضع در برابر خواسته‌های به‌حق و معقول زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی، ما را با سیرۀ اهل‌بیت مأنوس و مألوف نمی‌کند؟
جناب دکتر قالیباف! چرا وزیر اهل‌سنت یا وزیر بلوچ یا کرد نداشته باشیم درحالی‌که این دو قوم اصیل ایرانی، ۴۴ سال انقلاب را همراهی کردند و در دفاع از تمامیت ارضی کشور کوشیده‌اند و جانفشانی کرده‌اند؟!
و چراهای بدون پاسخ…
آیا محروم ساختن زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی از مناصب رسمی کشور و فقط به‌کارگیری آنان در انتخابات، راهپیمایی‌ها و مناسبات سیاسی، با عدالت علوی همخوانی دارد؟
آیا وقت آن فرا نرسیده تا با الگوبرداری از سیاست‌هایِ درستِ «کشورهای توسعه‌یافته» مسیرمان را به‌سوی ترقی و آبادانی تغییر دهیم؟
انتهای پیام
