آداب دلداری؛ درباره عکسی از شهردار تهران و شهردار منطقه 19
هم میهن نوشت: یکی دو روز بعد از غرق شدن کشتی سانچی به همراه دوست خبرنگاری در دفتر یکی از وزرای وقت در حال مصاحبه بودیم. از دفتر رئیسجمهور با آن وزیر تماس گرفتند تا جهت دلداری به دیدار خانواده ملوانان و پرسنل کشتی بروند. نمیدانم پشت تلفن چه اتفاقی افتاد اما آن وزیر هیچوقت به دیدار خانوادههای داغدار نرفت. چند وقت بعد اتوبوس خبرنگاران دچار حادثه شد و دو نفر از همکاران عزیز ما در آن تصادف جان خودشان را از دست دادند. رئیس وقت سازمان محیطزیست طوری به دیدار خبرنگاران حادثهدیده رفت که نرفتنش بهتر بود. واقعیت این است که مدیر شدن تنها به پشت میز نشستن و دستور دادن و حتی کاربلد بودن نیست. نمیخواهم بگویم که مدیران باید از خود رفتار پوپولیستی نشان دهند و شواف کنند اما وقتی مسئله تلخی برای یک شهروند و خانوادهاش اتفاق میافتد و مسئولیت ماجرا به طریقی با آن مدیر محترم ارتباط مستقیم دارد، وظیفه انسانی است که مدیر محترم آداب دلداری بداند و در جهت آرامش جامعه بکوشد. در آخرین شاهکار از این دست رفتارهای غیرمسئولانه، شهردار تهران، یکی دو روز بعد از حادثه تلخ خلازیر، در جشن روز خبرنگار به همراه شهردار منطقه 19 سر یک میز نشسته و از تورج فرهادی دعوت میکند تا درباره ساختوسازهای غیرمجاز سخنرانی کند. ظاهراً شهردار تهران عادت کرده است پای منبرهایی بنشیند که حرفهای دقیقی در آن جلسات زده نمیشود. نمونهاش همان کارشناسهایی که درباره زلزله نیامدن تهران برای زاکانی سخنرانی کرده بودند. این ستون نه محکمه است نه ما اطلاعات کافی درباره حادثه تخریب خلازیر داریم. اما دعوت از کسی که در منطقه تحت مدیریتش چنان حادثهای صورت گرفته اساساً دور از آدابدانی است و دل خانوادههای آسیبدیده را میشکند.
انتهای پیام