برخورد از موضع ترس؟ | یادداشت احمد زیدآبادی
احمدزیدآبادی طی یادداشتی در کانال خود نوشت:
در ماجرای پروندۀ مرحوم عجمیان اگر بحث، حق شخصی خانواده یعنی موضوع قصاص در میان است که طبق همین قوانین و قواعد فقهی و شرعی موجود، در ازای قتل یک نفر، فقط یک نفر را می‌توان قصاص کرد حتی اگر قتل به صورت دسته‌جمعی اتفاق افتاده باشد. اما اگر بحث مربوط به حکومت و به میان کشیدن اتهامات مرسوم در نظام جمهوری اسلامی مانند افساد فی‌الارض و محاربه است که در آن صورت خانوادۀ مرحوم عجمیان در این پرونده اصلاً مسئولیتی ندارند که بخواهند در مورد مجازات یا عدم مجازات متهمان معترض یا خشنود شوند. با این حساب، دستگاه قضایی و فردی مثل علی‌اکبر ولایتی که اسمش در این پرونده مطرح شده است، چرا به جای پاسخ قاطع و روشن به ادعا و خواست فراقانونی و غیرشرعی پدر مرحوم عجیمان، این همه از موضع انفعال و ترس برخورد می‌کنند چنانکه گویی جرمی را محرمانه مرتکب شده‌اند؟ این مملکت اگر مال همۀ ایرانیان است، خب این چه برخوردی است؟ در مقابل درخواست غیرقانونی یک فرد داغدیده اینطور متواضعانه و بدهکارانه و از موضع ترس برخورد کردن و بعد در مقابل هزاران درخواست تظلم‌خواهی شهروندان مصیبت دیدۀ دیگر، سردی و بی‌اعتنایی نشان دادن و یا طلبکار
انتهای پیام
انجمن پزشکان آقای ولایتی محافل اونطرف آبی حقی برای دخالت و تاثیر گذاری در روند یک پرونده را ندارند هر وقت یک بخش از جامعه این را فهمید که به خاطر قدرت و ثروت اتصالش به خارج از کشور حق نداره نیروهای امنیتی را وسط خیابان لینچ کنه بعد هم از قانون فرار کنه اون موقع راجع حقوق برابر حرف می زنیم.ا قای زید آبادی خجالت بکشید .