معاون وزیر: نگران کردن مردم نسبت به مصرف آسپرین غیرمنطقی است

معاون تحقیقات و فناوری وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: مطالعات متعدد در سطح جهان و ایران به صورت دقیق نشان داده است که آسپرین در دوز پایین (۸۰ میلی گرم در روز) دارویی کاملا بی‌ضرر بوده و هیچ خطر جدی برای افراد بخصوص از نطر خونریزی گوارشی ندارد.

پروفسور رضا ملک‌زاده، رییس پژوهشکده گوارش و کبد، در گفت‌و‌گو با خبرنگار دیده‌بان علم ایران، با اشاره به برنامه‌ای که اخیر در شبکه دو سیما درباره عوارض مصرف آسپرین پخش شد، مباحث مطرح درباره عوارض این دارو را غیرمنطقی و مبالغه‌آمیز توصیف و بر اطلاع‌رسانی درست درباره این داروی باارزش، ارزان و در دسترس مردم تاکید کرد.

فوق تخصص بیماری‌های گوارش و کبد گفت: آسپرین در صورتی که به طور مستمر مصرف شود می‌تواند تا ۳۰ درصد از سکته‌های قلبی و مغزی و حداقل تا ۲۵ درصد از سرطان‌ها بخصوص سرطان مری، معده، روده بزرگ و تا حدی سایر سرطان‌ها پیشگیری کند.

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران به مطالعات دقیق در این زمینه اشاره کرد و گفت: مطالعات انجام شده ثابت کرده‌اند مصرف آسپرین،‌ در بیماران با سرطان‌های پیشرفته بین ۱۰ تا ۲۰ درصد طول عمر را افزایش داده و معادل برخی از شیمی‌درمانی‌ها مؤثر است.

سرپرست تیم مطالعه بزرگ کوهورت استان گلستان که به بررسی شیوع سرطان مری و معده بر روی جمعیت ۵۰ هزار نفری پرداخته و به دستاورد مهم ثبت جهانی شده منجر شده است، همچنین افزود: نگران کردن مردم از مصرف آسپرین امری کاملا غیرمنطقی و غیرعلمی است و سبب می‌شود جمع زیادی از هموطنان از منافع بسیار وسیع این دارو محروم شوند.

به گزارش دیده‌بان علم ایران، مطالعه‌ای که از سوی محققان دانشگاه Cardiff انگلستان انجام شده و یافته های آن طی مقاله ای با عنوان Systematic Review and Meta-Analysis of Randomised Trials to Ascertain Fatal Gastrointestinal Bleeding Events Attributable to Preventive Low-Dose Aspirin: No Evidence of Increased Risk در PLOS ONE منتشر شده نشان می‌دهد خونریزی گوارشی که بر اثر مصرف آسپرین ایجاد می‌شود، به طور قابل توجهی کمتر از خونریزی گوارشی در افرادی است که آسپرین مصرف نمی‌کنند. بر اساس این مطالعه استفاده منظم از آسپرین خطر سکته‌های قلبی و مغزی و نیز برخی سرطان‌ها را کاهش می‌دهد.

مطالعات گسترده نشان مي‌دهند که هيچ شواهدي مبني بر کشنده بودن خونريزي هاي گوارشي در افرادي که آسپرين مصرف مي کنند وجود ندارد. بسياري از مردم براي پيشگيري از خطر بيماري هاي قلبي و سرطان به طور روزانه آسپيرين مصرف مي کنند. با اين وجود، مصرف اين دارو در افراد غير بيمار به دليل برداشت هاي نادرست نسبت به عوارض جانبي ناشي از خونريزي معده به طور گسترده رايج نيست.

مطالعه حاضر همچنین حاکیست که خطر مرگ ناشي از خونريزي معده با مصرف روزانه آسپيرين افزايش پيدا نمي کند.

به گفته محققان فوايد آسپرين اغلب از خطر آن در ايجاد خونريزي داخلي بسیار بيشتر است.

پژوهش‌های جدید دیگری در ایالات متحده آمریکا نشان داده است که مصرف روزانه آسپرین می‌تواند باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان، بیماری های قلبی و سکته در افراد ۶۰ سال به بالا شود.

بر اساس این تحقیق، افرادی که پس از ۶۰ سالگی مصرف روزانه آسپرین را شروع می کنند، به دلیل کاهش خطرات ابتلا به بیماری های قلبی و سرطان، شانس بیشتری برای رسیدن به سن ۸۰ سالگی دارند.

همچنین مطالعه دیگری كه در دانشگاه آکسفورد انجام شده نشان داده مصرف روزانه مقدار كمي آسپيرين به طور قابل توجهي از خطر مرگ در اثر طيفي از سرطان هاي شايع مي‌كاهد و خطر مرگ در اثر سرطان را حداقل به ميزان ۲۰ درصد كاهش مي‌دهد.

اين مطالعه كه نتايج آن در مجله پزشکی “لنست” منتشر شده به روي حدود ۲۵ هزار بيمار انجام شده است.

تحقيقات تازه نشان مي دهد كه متخصصان هنگام سبك سنگين كردن خطرات و مزاياي مصرف آسپرين بايد همچنين اثر محافظتي آن در برابر سرطان را در نظر بگيرند.

خطر مرگ در اثر سرطان در بيماراني كه در دوره مطالعه، آسپرين مصرف می‌كردند ۲۵ درصد كمتر از كساني بود كه آن را مصرف نمي‌كردند و كاهش ۱۰ درصدي خطر مرگ در اثر همه بيماري‌ها در مقايسه با كساني كه آسپرين نخوردند مشاهده شد.

معالجه با آسپرين در اين مطالعه چهار تا هشت سال ادامه داشت، اما مطالعه طولاني مدت‌تر به روي ۱۲۵۰۰ بيمار نشان داد كه آثار محافظتي آسپيرين هم در مردان و هم در زنان براي ۲۰ سال ادامه يافت.

بر اساس نتایج این مطالعه، كاهش خطر مرگ در اثر سرطان روده ۴۰ درصد، براي سرطان ريه ۳۰ درصد و براي پروستات ۱۰ درصد بود.

دکتر ملک‌زاده در این گفت‌و‌گو اظهار امیدواری کرد با تکیه بر نتایج این مطالعات، اعتماد عمومي نسبت به مزاياي آسپرين و مصرف آن در افراد سالمند بیشتر شده و در نتيجه، مرگ و ناتواني ناشي از بيماري قلبي و سرطان در سطح جامعه کاهش پيدا کند.

انتهای پیام