وضعیت مصرف نمک، شکر و چربی در ایران [+آمار]
به تازگی دو طرح پژوهشی با مشارکت سازمان بهداشت جهانی (WHO) و دفتر بهبود تغذیه براي به روز كردن دادههاي مصرف و تامین داده های معتبر و دقيق برای سیاست گذاری و تدوین سیاست های غذایی در راستای ارتقاء سلامت جامعه در انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور انجام شده است.
به گزارش خبرنگار انصاف نیوز، هدف از انجام طرح اول، تعیین میزان مصرف نمک، قند و شکر و شناسایی منابع آنها در سطح شهر تهران است. مجریان این طرح خانم ها آناهیتا هوشیار راد، مینا اسماعیلی و دکتر عصمت ناصری هستند. طرح دوم نیز با هدف تعیین الگوي کمی و کیفی مصرف روغن و چربيهاي خوراكي خانوارها در شش استان کشورانجام شده است. خانم ها آناهیتا هوشیارراد، مینا اسماعیلی و دکتر زهرا عبداللهی مجریان طرح مذکور هستند.
نتایج این مطالعات نشان می دهد:
– میزان نمک دریافتی 10.9 گرم/روز است.
– سهم نمک اضافه شده در موقع پخت غذا و یا نمکدان در تامین سدیم دریافتی بیش از نیمی از کل دریافت را تشکیل می دهد (54%).
– بعد از نمک طعام مهمترین منابع غذایی تامین سدیم نان و پنیر است.
– متوسط نمک دریافتی روزانه در بیش از 80% نمونه ها بالاتر از مقدار توصیه شده 5 گرم/روز است.
– متوسط دریافت قند کل 102 گرم/روز بود که حدود 18% از کل انرژی دریافتی را تشکیل می داد.
– مهمترین منابع تامین قند کل در رژیم غذایی انواع نوشابه، قند و شکر، کیک و شیرینی و انواع آب نبات بود.
– روغن های غالب مصرفی در شش استان مورد بررسی عبارت بودند از: روغن های خانوار، مایع و مخصوص سرخ کردن. این روغن ها بیش از 70% از کل روغن دریافتی را تشکیل می دادند.
– میانگین کل دریافت انواع روغن و چربی های خوراکی در استان ها به این ترتیب کاهش یافت: خوزستان، لرستان، خراسان جنوبی، آذربایجان غربی، فارس و سمنان.
– روغن خانوار بالاترین سهم را در تامین اسیدهای چرب ترانس دارد. بدین ترتیب مشخص می شود که روغن خانوار همچنان یکی از منابع اصلی اسیدهای چرب ترانس در رژیم غذایی خانوارهای ایرانی است.
– بالاترین سهم دریافت اسیدهای چرب اشباع از روغن های خانوار و مخصوص سرخ کردن می باشد.روغن مخصوص سرخ کردنی وارد بازار مصرف شده و روند روز افزون مصرف این روغن باید مورد توجه مسئولین بهداشتی قرار گیرد. زیرا این روغن توسط برخی خانواده ها برای مصارف پخت و پز استفاده می شود در صورتی که هدف از تولید آن فقط سرخ کردن مواد غذایی در مدت زمان معین و دفعات محدود(2-3 بار) بوده است.
برای مشاهده ی تصویر در ابعاد بزرگتر کلیک کنید
بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی، سکته، چاقی، دیابت، سرطان مسئول 60% مرگ و میر در دنیا هستند. در حالی که، در طی ده سال آینده در دنیا، بار بیماری های مزمن 10% افزایش خواهد یافت، این رقم برای منطقه خاور نزدیک 25% خواهد بود. همچنین، این منطقه دومین رتبه در چاقی و بالاترین درصد شیوع دیابت (14%) در دنیا را به خود اختصاص داده است.
در ایران نیز بیماری های قلبی – عروقی مهمترین علت مرگ و میر، بیماری و ناتوانی بوده و در حدود 50% علل مرگ و میر در سال را به خود اختصاص می دهند. همچنین، شیوع پرفشاری خون 12.5% گزارش شده است. به علاوه، تقریبا 50-70% از جمعیت 20-75 ساله ایرانی چاق بوده و یا دارای اضافه وزن هستند.
غذا، رژیم غذایی و وضعیت تغذیه ای از مهمترین عوامل در بروز بیماری های مزمن هستند. رژیم های غذایی نامناسب (شامل دریافت مقادیر بالای چربی، شکر و نمک) و عدم تحرک از مهمترین عوامل در بروز بیماری های متابولیک مانند افزایش فشارخون، اضافه وزن/چاقی، افزایش قند و چربی های خون هستند. از سوی دیگر، سازمان بهداشت جهانی، همواره مثلثی با سه ضلع شکر، نمک و چربی را از جمله مواردی دانسته که کشورهای مختلف باید در کاهش مصرف این اقلام، اقدامات جدی انجام دهند. آخرين اطلاعات موجود در زمينه الگوي مصرف چربي و روغنها ، قند و شکر در سطح ملی مربوط به دهه گذشته است (1381- 1379).
انتهای پیام