خاطرات هاشمی ۴ بهمن سال ۷۹ | نظر هاشمی دربارهی آسیبدیدن ابهت رهبری
انصاف نیوز: خاطرات روزنوشت آیتالله اکبر هاشمی در ۴ بهمن سال ۱۳۷۹ را در ادامه میخوانید:
سهشنبه 4 بهمن 1379 | 28 شوال 1421 23 ژانويه 2001
آقاي [احمد] مسجدجامعي، وزير جديد [فرهنگ و] ارشاد [اسلامی] آمد. از مشكلات كمبود بودجه و توقعات متناقض جريانهاي سياسي كشور و نیز از اقدام دستگاه قضايي، براي توقيف مجله كيان[1] گفت و همچنین پيغام آيتالله ميرزاجواد تبريزي، [از مراجع تقلید]، در مورد مطالب يك نشريه اهل سنت كه منكر شهادت حضرت زهرا (س) شده است. در مورد راهكارهاي مؤثر برای حل مشكلات مانده از دوره آقاي [عطاءالله] مهاجراني، [وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی] مشورتكرد. در مورد پرونده آقاي مهاجرانيگفت، قرار است آقاي خاتمي، [رئیسجمهور]، هزينههاي انجامشده را براي ختم پرونده، تأييد نمايد.
آقاي [مرتضی] الويري، [شهردار تهران] آمد. از ناكارآمدي شوراي [اسلامی] شهر تهران كه اغلبشان به امور اجرايي آشنا نيستند، گفت و مشكل خود شورا كه پس از قهركردن آقاي [عباس] دوزدوزاني، رئيس شوراي شهر، آقاي [رحمتالله] خسروي را انتخاب كردهاند و آقاي دوزدوزاني، اكنون شكايت كرده و آن كار را خلاف قانون ميداند، چون استعفا نكرده است. از اوضاع سياسي، اقتصادي و فرهنگي كشور، اظهارنگراني شديدكرد. دولت را ناكارآمد ميداند، چون خودش در جلسه [هِیأت] دولت شركت ميكند،گفت که قادر به تصميمگيري در امور پيچيده نيستند و هماهنگي ندارند و اقدامات جناح راست و قوه قضایيه و… را هم باعث مشكلات بيشتر میداند. گفت، عده زيادي از نيروهاي مستقل انقلاب، مثل او فكر ميكنند و از من خواست كه براي نجات انقلاب از اين وضع فكري بكنم.
ظهر، محسن آمد و گزارش معاينه و معالجه پاي فاطي در سوئيس را داد. عصر، آقاي [مهدی] غيوران، [از مبارزان پیشکسوت دوران انقلاب] آمد و پيشنهاد نمودكه به او حكمي داده شود تا بتواند بسياري از زندانيان چكهاي بيمحل را به مرخصي بياورد براي نجات آنها و به پولرسيدن طلبكاران، با طلبكارانشان به توافق برساند.
شب میهمان رهبري بودم. دربارة پاسخ من به نامههاي سابق نهضتآزادي براي چاپ در [کتاب کارنامه و] خاطرات 1361 [= پس از بحران] بحث شد؛ استقبال کردند و تأكيد بر چاپ دارند. دربارة نامه [دفتر] تحكيم وحدت به ايشان كه تُند است، صحبت شد. ايشان اهميت به آن نميدهند، ولي از نظر من مهم است، زيرا كه به ابهت رهبري آسيب ميرساند؛ گرچه بعضي از تحكيميها گفتهاند، مربوط به همه تحكيم نيست. رسانههاي خارجي، روي آن مانور زيادي ميدهند. دربارة انتخابات و ادامه مشكلات، در صورت ادامه وضع موجود، مذاكره شد؛ ايشان راهحلي ندارند، يا نميگويند.
نسبت به مصوبه مجلس، در مورد قابلخريدشدن زندانهاي تا پنج سال، اظهار مخالفت كردند وگفتند، بعيد است شوراي نگهبان بپذيرد. دربارة تحصن جمعي از دانشجويان [دفتر] تحكيم وحدت در مقابل مجلس، روي مخالفت با احكام دادگاهها به عنوان اقدامي در جهت تُند شدن مواضع جريانها در مقابل يكديگر، مذاكره شد. خبر رسيد كه تيم منافق [= سازمان مجاهدین خلق] كه اخيراً خمپاره به نيروي انتظامي و دادگاه انقلاب زده، در برخوردي با [وزارت] اطلاعات، دستگيرشدهاند و خانه امنآنها كشف شدهاست.
[1] – نشریه کیان، اُرگان روشنفکری دینی در ایران بود. در سال ۱۳۷۰ پس از بروز مشکل برای عدهای از روشنفکران در مجله کیهان فرهنگی، آنان به همراه نویسندگانی در مجله زن روز از مؤسسه کیهان خارج شدند و دو نشریه «کیان» و «زنان» را تأسیس کردند. آنها در کیهان فرهنگی، مباحثی از آقای عبدالکریم سروش با عنوان قبض و بسط تئوریک شریعت منتشر کرده بودند که انتقاداتی را به ویژه در میان روحانیان برانگیخته بود. آقای سروش، نویسنده ثابت مجله کیان و آقای ماشاءالله شمسالواعظین، سردبیر آن و آقایان محمد مجتهد شبستری، سعید حجاریان، محسن کدیور، بهاءالدین خرمشاهی، اکبرگنجی، سیدحسن حسینی، محمدجواد کاشی، مراد فرهادپور، مرتضی مردیها، علیرضا علویتبار، حسینعلی آزادی، هومن پناهنده و آرش نراقی در این مجله فعالیت میکردند.
منبع: کتاب خاطرات هاشمی در سال ۱۳۷۹؛ «اصلاحات در بحران»