جایگاه دولت و اهمیت انتخابات | رضا صادقیان
رضا صادقیان، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز، در یادداشتی نوشت:
طی تمام ادوار گذشته حضور شهروندان پای صندوقهای رای و برگزاری انتخابات پُرشور میان چهرههای سیاسی و احزاب، مسئولان ارشد نظامی و اقتصادی و خصوصا مقام رهبری از جایگاه ویژهای برخوردار بوده است. به نظر میرسد با توجه به برخی واکنشها و مواضع اخیر افراد وابسته به جریانهای سیاسی چون و چراهای بسیاری درباره نحوه و میزان مشارکت شهروندان وجود دارد.
اول: انتخابات مجلس شورای اسلامی که در 11 اسفندماه برگزار خواهد شد، لاجرم از تکانههای انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 و میزان مشارکت آن انتخابات به دور نخواهد ماند. در سال 1400 به دلایل متعدد و از جمله بروز ناامیدی در میان رای دهندگان، فضای تبلیغات انتخابات و مواضع کاندیدای ریاست جمهوری که نسبتا یکسان بود مشارکت در انتخابات به عدد 48 درصد رسید، مهمتر آنکه از دو سال گذشته تا به امروز سیاستگذاری دولت در حوزههای مختلف زمینهساز امید شهروندان به تغییرات را نمایان نکرده است. واپسین نظرسنجی مرکز افکار سنجی دانشجویان ایران گواه این مدعاست.
به عبارتی روشنتر طی دو سال گذشته نه تنها دولت امکان بازیابی و تقویت خود را در راستای بهبود معیشت مردم از کف داده است، بلکه شرایط مدیریت ساختار اجرایی کشور نحیفتر از گذشته شده است. مسئله ناترازی در صنعت نفت و گاز، صنعت برق، آب، نتیجه مذاکرات هستهای که چگونگی و روند آن در هالهای از ابهام قرار گرفته و کشف فساد چای دبش و برهم خوردن بازار خودرو و ناتوانی دولت برای تامین ارز مورد نیاز خودروهای وارداتی و دست دوم و… بخشهایی از تصویر کلی سیاستهای دولت است، سیاستهایی که تا زمان حال برای رضایت دیدگاه اکثریت عموم مردم راه به جایی نبرده است.
دوم: چنانچه میزان مشارکت در انتخابات سال 1392 و 1396 را مدنظر قرار بدهیم متوجه کاهش مشارکت کنندگان در انتخابات سال 1400 به صورت مشخص خواهیم شد. نکته مهم در این میان کاهش مشارکت است؛ در واقع به جای مهمتر شدن و با اهمیتتر صندوق رای در نگاه اکثریت شهروندان، این مهم با چالش همراه شده است و معنای واقعی و یا گذشته را از دست داده است. در میان تغییر و تغییراتی در سیاستگذاریهای مبتنی بر رفاه شهروندان و سایر دغدغههای مرتبط با اقتصاد نیز از سوی نهاد دولت رخ نداده است، اجرای سیاستهایی که میتوانست این امید و پیام عملگرایانه را به اکثریت جامعه منتقل کند که نهاد دولت و انتخاباتهای برگزار شده حتی با مشارکت کمتر به دلیل تغییر شیوههای سیاستگذاری و عوض شدن نگرشهای کلان مدیریتی مهم بوده است، متاسفانه این گزاره تا امروز محقق نشده است. در این میان حتی مقایسه کارنامه واقعی دولت با شعارهای ارایه شده در سال 1400 و سایر وعدهها که از سوی اعضای هیات دولت بیان شده است همخوانی ندارد.
سوم: موضعگیرها و حرفهای برخی از چهرههای سیاسی، ائمه جمعه و حتی سخنگوی شورای نگهبان طی هفتههای گذشته درباره انتخابات و اهمیت این موضوع ناخواسته بازتاب دهنده شرایط نامطلوب برای برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی است. افرادی که در گذشته و حتی امروز به هر دلیل مشخص و نامشخصی در مقابل رای شهروندان قرار گرفتند و با توسل جستن به ادبیات ناامید کننده بخشی از چیدمان ناامیدی مردم را تکمیل کردند (برای درک این موضوع کافیست در میان اخبار خبرگزاریها به سال 1392 تا 1400 بازگردیم)، نمیتوانند با گفتن جملاتی شبیه زنان بیحجاب هم میتوانند در انتخابات شرکت کنند و یا از ظرفیت جذب رای مردم توسط بازیگران و ورزشکاران سخن گفت، بدون تردید چنین رویکردی نه تنها بهبودی در کل وضعیت ایجاد نخواهد کرد بلکه آرای خاکستری را به سوی دیگر متمایل میکند. احتمالا اگر دقت نظر گستردهتر و جامعتری درباره مفهوم رقابت، برگزاری پرشور انتخابات و الزامات آن اندیشه میشد و فضای رقابت برای همگان به یکسان فراهم میشد چه بسا میزان مشارکت در این انتخابات بیش از سال 1400 میشد.
انتهای پیام