مرگ چنین خواجه نه کاریست خُرد…

«علی اکرمی»، روزنامه نگار و فعال سیاسی اصلاح طلب، در صفحه فیس بوک خود نوشت:

مولانا به ندرت از شعرا و بزرگان هم عصر خود در اشعارش نام می برد و در مجموعه اشعار مثنوی و دیوان شمس نیز چنین مدحی را تنها در رثای سنایی گفته است.

در یکی از ابیات این شعر می گوید:
در سفر افتند به هم ای عزیز
مرغزی و رازی و رومی و کرد

در تفسیر این شعر گفته می شود که سفر کنایه از سختی و همچنین همراهی برای رسیدن به یک هدف است و در سفر است که مروزی (اهل مرو) و رازی (اهل ری) با این فاصله همنشین و همراه می شوند در حالیکه اهل مرو سنی مذهب و اهل ری شیعه اند و یا رومی و کرد که هرکدام ملیتی جداگانه دارند همدست می شوند.
این شعر امروز وصف حال خواجه علی اکبر هاشمی رفسنجانی بود.

تعابیر بسیاری در مدح و ذم وی در این ایام مطرح شده است؛ اما از همه مهمتر وی در سفر توسعه ایرانیان لولای همنشینی مروزی و رازی و رومی و کرد بود.

اصلاح طلبان و اعتدالیون و بیت آیت الله خمینی و غالب مراجع و روحانیون بلندپایه قم اعتقادی عجیب به درایت و تدبیر سیاسی وی داشتند و به گزافه نیست اگر گفته شود که خاتمی و روحانی و حسن خمینی رسما به عنوان مرشد سیاسی خود به هاشمی می نگریستند.

هاشمی نیز علیرغم برخی اشتباه ها، اما در مجموع توانسته بود با موفقیت فراوان جایگاه خود را هم در میان این گروه های تاثیرگذار و هم در میان مردم تثبیت کند.

آخرین چیزی که این روزها بهبود خواهان وضعیت ایران انتظارش را می کشیدند فقدان هاشمی بود در سفری که بیش از پیش به حضورش نیاز بود.

انتهای پیام