پزشکیان و بیم و امید قرآنی
محمد سلطانی رنانی در یادداشتی با عنوان «پزشکیان و بیم و امید قرآنی» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
کم و بیش دیدیم و شنیدیم که جناب آقای دکتر پزشکیان، در بدو ورود به نهاد ریاست جمهوری، قرآن را می‌گشاید…
صفحه ۱۵۵ مصحف می‌آید که با آیه ۳۸ سوره اعراف آغاز شده است.
آری، یکی از سنگین‌بارترین آیات قرآن کریم. انذار و تهدیدی کم نظیر… به ویژه برای کسی که در روز نخست ریاستش، میخواهد بر مسند قدرت تکیه بزند. البته آقای پزشکیان می‌توانست همچون پیشینیان خودش، چیزی نگوید و کسی هم نفهمد که روز اول ریاستش، در قرآن چه دیده و چه خوانده! ولی او آیه را کامل خواند و به تاکید گفت که بد است!
آیا اصولاً چنین کاری درست است که قرآن را بگشاییم و آیه نخست صفحه دست راست را بخوانیم و بدان استناد کنیم که خوب می‌شود یا بد! آینده هنجار است یا نابهنجار! این خراب آباد سامان می‌گیرد یا نابسامانی اش فراگیرتر می‌شود!
و اگر این کار بجا و رواست، این آیات چه پیامی برای دکتر پزشکیان و دولتش دارد؟!
من چنین می‌اندیشم که بستگی به قصد فرد دارد، اگر کسی قرآن را به منزله کتاب فال ببیند و بگیرد، و در پی نحوه‌ای پیشگویی به قرآن مراجعه کند؛ کار نادرستی است. قرآن، کتاب فال بینی نیست! و چنین نحوه برخوردی، دون شأن قرآن است.
ولی آنگاه که کسی قرآن را کتاب هدایت بداند و به نیت خالص، نه به عنوان پیشگویی و تفال، بلکه به قصد پذیرش هدایت، انذار و تبشیر، مصحف را بگشاید و تلاوت کند. و به آیه نخست صفحه نیز بسنده نکند، بلکه آن مقدار تلاوت کند تا پیام خداوند را در کل آن سوره یا آن دسته از آیات دریابد. این کار دیگر فال زدن نیست، بلکه هدایت خواستن از قرآن است، آنچه که به واقع هدف اصلی از تلاوت قرآن است.
ممکن است کسی بپرسد از کجا معلوم که خداوند هدایت در آن امر خاص را در همین بخش از قرآن قرار داده است؟ پاسخ آن است که نیت خالص مومن بی پاسخ نمی‌ماند، و خداوند بی گمان کسی را که طالب هدایت باشد، هدایت می‌کند، و به ویژه به واسطه قرآن هدایت می‌کند…
بنده حتی استخاره زدن به قرآن را نیز تنها از همین باب معتبر می‌دانم، مراجعه به قرآن، به جهت راهنمایی…
و اما درباره آیه ۳۸ به بعد سوره اعراف و پیام این آیات برای رییس جمهور جدید. به قرآن مراجعه کنید، دوگانه‌ای را بیان می‌کند. نخست کسانی که پی در پی و نسلی بعد نسلی بر خدا دروغ بستند یا آیات خدا را دروغ دانستند، کسانی که از گوش سپردن به حقیقت و پذیرش آن روی برتافتند و خود را برتر و بزرگتر از حق دانستند، اینان راهی به بهشت نخواهند داشت، اینان به دوزخ افکنده می‌شوند، پیرو و پیشوا، پیشینیان و پسینیان…
و در آیه ۴۲ سخن از گروه مقابل است که «الذین آمنوا و عملوا الصالحات» باشند. و البته «لا نکلف نفسا الا وسعها»، در همین ایمان و عمل صالح نیز تکلیف هر کسی به وسع اوست، به گستره داشته‌ها و توانایی هایش. و اینان به بهشت درخواهند آمد.
آقای پزشکیان، و هر کسی پیش از وی و پس از وی پا به نهاد ریاست جمهوری، یا هر منصب و جایگاه بالاتر یا فروتر بگذارد، مخاطب این آیات است. اگر همچون دسته اول عمل کند، خطاب «قال ادخلوا في النار» شامل وی می‌شود، و اگر گوهر ایمان را نگاه دارد و عمل صالح را پیشه کند، خطاب «تلکم الجنة التي اورثتموها» وی را در بر می‌گیرد…
قرآن کتاب بشارت و انداز، بیم و امید است، و هیچ کسی از بشارتها و انذارهای قرآن استثنا نیست.
انتهای پیام
جناب سلطانی تو هم مثل بعضی ها زدی به جاده خاکی . مبارکه . دکتر قران را بهتر از تو میداند بهتر است اینها را بروی به کلاس اولی ها بگویی . مردم نیز همه را حفظ اند .