بحران برقی و سیاست اتمی

بهروز مرادی، جامعه‌شناس، در کانال تلگرامی خود نوشت: «کمبود برق در ایران آسیب‌هایی جدی به زندگی در عرصه‌های مختلف وارد آورده و می‌آورد. خسارات دقیق این کمبود و خلل، میلیاردها دلار برآورد شده است. این بحران، لزوم تأمین برق از نیروگاه‌های اتمی و کل سیاست هسته‌ای را زیر سئوال می‌برد.

از سال ۱۹۸۶ که نیروگاه چرنوبیل در اتحاد جماهیر شوروی (در کشور اوکراین) دچار سانحه‌ای فاجعه‌آمیز گردید، نخستین زنگ خطر برای جهان به صدا در آمد که نیروگاه‌های اتمی امن نیستند و می‌توانند جان و سلامت انسان‌ها را به طور جدی به مخاطره بیاندازند.

دومین فاجعه در این زمینه در سال ۲۰۱۱ در فوکوشیمای ژاپن به وقوع پیوست؛ آن زمان که نیروگاه اتمی در این شهر در پی وقوع یک سونامی دچار نشت گردید و جان بسیاری دیگر را گرفت.

از آن زمان، جهان غرب که همواره با اعتراضات مردمی علیه فعالیت نیروگاه‌های اتمی خود مواجه بوده، درصدد تعطیلی نیروگاه‌های اتمی خود برآمد. آلمان که بویژه پس از سانحه‌ی فوکوشیما شاهد اعتراضات گسترده‌ی مردمی در این زمینه بوده است، اولین نیروگاه اتمی خود در فیلیسبورگ را چند سال پیش تعطیل کرد. دولت آلمان طی یک برنامه‌ی زمان‌بندی‌شده تا سال ۲۰۲۲ همه‌ی ۱۷ نیروگاه اتمی خود را تعطیل نمود. آلمان کمبود انرژی ناشی از تعطیلی این مراکز را با تولید برق از مواد تجدیدپذیری همچون باد، خورشید و زیست توده جبران می‌کند.

پیش از این ایتالیا نیز اعلام کرده بود که برنامه‌ای برای تعطیلی همه‌ی نیروگاه‌های اتمی خود دارد.

فرانسه نیز اعلام نموده که تا سال ۲۰۳۵ همه‌ی ۱۴ رآکتور اتمی فعال خود را تعطیل خواهد نمود. قابل توجه اینکه سه چهارم از برق فرانسه توسط ۵۸ رآکتور اتمی در این کشور تولید می‌شود و فرانسه با تعطیلی این مراکز به سراغ تولید انرژی سبز و پاک حرکت خواهد نمود.

سوئد نیز چند سال پیش یک رآکتور اتمی خود را پس از ۴۰ سال فعالیت تعطیل کرد. این کشور نیز قرار است طی یک برنامه تا سال ۲۰۴۰ همه ی ۱۰۰ درصد برق مورد نیاز خود را از طریق انرژی‌های تجدیدپذیر تأمین نماید.

هلند نیز در سال گذشته تنها نیروگاه اتمی خود را در شهر موهله تعطیل کرد. این کشور نیز قصد دارد تا سال ۲۰۵۰ همه‌ی انرژی برقی مورد نیاز خود را از منابع تجدیدپذیر تأمین نماید.

ژاپن پس از فاجعه‌ی فوکوشیما به سرعت همه‌ی نیروگاه‌های اتمی خود را تعطیل کرد. قابل توجه اینکه تعطیلی آخرین نیروگاه اتمی در ژاپن با رقص و پایکوبی مردم در خیابان‌ها همراه گردید.

سوئیس نیز در سال ۲۰۱۷ یک نیروگاه اتمی خود را در شهر بتسائو تعطیل کرد.

این درحالی‌است که در کشورهای توسعه‌نیافته‌ی غیرصنعتی تمایلی عجیب برای احداث نیروگاه‌های اتمی وجود دارد که به صرفه‌نبودن و خطرناک‌بودن تولید برق توسط آنها و فاجعه‌آمیزبودن فعالیت آنها به اثبات رسیده است.

عجیب است که کشور امارات چند سال پیش اولین نیروگاه اتمی خود را افتتاح نمود و عجیب است که اینهمه تمایل برای فعالیت چنین نیروگاه‌هایی در ایران، عربستان، مصر و کشورهای توسعه‌نیافته‌ی دیگر وجود دارد.

با توجه به منابع غنی انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران و بویژه بهره‌مندی بسیار مناسب از تابش آفتاب در سرزمین پهناور ایران در همه‌ی فصول و در سراسر سال، وقت آن فرا رسیده که دولت عقل‌گرای آقای پزشکیان که وعده‌ی رفع بحران‌ها و تحریم‌ها را داده، نسبت به سیاست هسته‌ای و تأمین برق از نیروگاه‌های اتمی تجديدنظر کند و به‌جای سرمایه‌گذاری میلیاردی در نیروگاه‌های هسته‌ای که منجر به تأمین برق مورد نیاز در صنعت و خانه و کارگاه و کارخانه و شهر و روستا نگرديده و همین سیاست هم مبنای بسیاری از تحریم‌های ظالمانه علیه ملت ایران شده و هم میلیاردها دلار سرمایه‌ی ملی را در چند دهه‌ی گذشته در خود بلعیده و هم دستاورد قابل توجهی به ارمغان نیاورده، مسیر تأمین برق مورد نیاز کشور را به سمت استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و بویژه انرژی خورشیدی تغییری تاریخی بدهد.»

انتهای پیام