آخرین پیام یحیی سنوار برای جهان | رضا رئیسی 

رضا رئیسی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

لازم نیست طرفدار فلسطین باشی یا مدافع حماس، اصلا بدانی فلسطین کجاست، حماس چیست، چریک پیر و فرمانده اسطوره ای کیست، لازم نیست مسلمان باشی و آرمانت آزادی قدس شریف باشد، لازم نیست عملیات هفت اکتبر را پیروزی بدانی یا اشتباه محاسباتی، لازم نیست راهکار مبارزه با اسرائیل را در جنگ بجویی یا از مسیر دیپلماسی بدانی، لازم نیست اهل خاورمیانه باشی و تاریخ مبارزات 76 ساله آن را نسل به نسل شنیده باشی یا یک شهروند از آن سوی گیتی در اروپای سرسبز یا آمریکای لاتین با دغدغه هایی متفاوت و جهان بینی متمایز، لازم نیست اصلا خداباور باشی و التفاتی به «شهادت» و واژگان این‌چنینی داشته باشی تا این صحنه و آن حماسه را درک و فهم کنی، صحنه آنچنان هویدا و عرصه آنچنان نمودار است که کافی است تو فقط شاهد این عشق بازی باشی به روایت لحظه به لحظه آن چند لحظه!، پیام ارسالی از آن خرابه و بیتوته در آخرین لحظات پایانی زندگی یحیی سنوار خود روایتی بی نقص از زندگی مردی است که شعارهایش را زندگی کرد و خود شاهدی بود بر شهادتش! 

با شهادت یحیی سنوار، آنانی که او را نمی شناختند هم با تاریخچه مبارزه و جهاد او آشنا و اخبار زندگی پر فراز و نشیب او را خواهند شنید. صهیونیست ها مارش پیروزی خواهند زد و فلسطینی ها در غم و اندوه فقدان این مبارزه اسطوره‌ای فرو خواهند رفت. یحیی سنوار در سراسر جهان به سر تیتر خبرهای روز خواهد آمد و موافق و مخالف از او بسیار خواهند گفت اما اینجا و در این مقال کوتاه من به آخرین لحظات زندگی او اشاره خواهم کرد، جایی که او با دستان خالی و با حال زخمی و پیکری غرق در خون، کاری کارستان رقم زد و پیامی جهان شمولی را فراتر از هر گزینه و گزاره‌ای به دنیا مخابره کرد. 

یک سال است که غزه و مردمانش آماج سخت ترین حملات ویرانگر و مهیب ترین مهمات و تسلیحات است، نزدیک به 50 هزار نفر از مردمان بی پناه غزه زیر ماشین نظامی و جنگی اسرائیل تکه‌تکه شده و در این میان 16 هزار کودک و تعداد زیادی از زنان نیز جان باخته اند. توجیه اسرائیل برای این قساوت عریان و نسل کشی نمایان آن بوده که آنان به دنبال نابودی جنگاوران حماس هستند که مردم عادی را سپر انسانی خود کرده و در بیمارستان و مدرسه مخفی می شوند و تلفات بی سابقه غیر نظامیان بدین واسطه است. 

نمونه آنکه وزیر خارجه آلمان  چند روز پیش با همین استدلال، حملات اسرائیل به اماکن غیر نظامی را توجیه کرد اما شهادت حماسی یحیی سنوار و تصاویر ارسالی از آخرین لحظات عمر او تمام این وارونه نمایی و توجیهات کثیف و مشمئز کننده را به زباله دان تاریخ فرستاد و تبلیغات یک ساله و انحرافی را نقش بر آب کرد. 

آنان مدعی بودند که فرمانده حماس در تونل های زیر زمینی و با هویت مخفی و لباس های مبدل زندگی می کند اما یحیی سنواری که ما دیدیم با لباس رزم، اسلحه بر دست در ساختمانی مخروبه و بی سکنه از حملات اسرائیل تا آخرین لحظه عمرش مشغول جنگ و رزم مستقیم با ارتش اسرائیل بود. حالا باید از وزیر خارجه آلمان و تمامی توجیه کنندگان جنایت و نسل کشی رژیم صهیونیستی پرسید؟ فرمانده حماس و شخص شماره یک در لیست ترور اسرائیل در کدام مدرسه و بیمارستان و با کدام پوشش انسانی تردد می کرد؟ زین پس چگونه قساوت و جنایت خود در طول این یکسال را به این بهانه های واهی توجیه خواهید کرد بعد از این اتفاق که خود روایت گر لحظات آن بودید و هیچ لایه پنهان و مخفی ندارد؟ 

دومین نکته در این عروج سلحشورانه، پیام خاص و ویژه آن برای مردمان فلسطین و نسل های پیش روی آنان است. یحیی سنوار مبارزی قهار و چریکی کارآزموده بود که سراسر عمر خود را وقف مبارزه با اشغالگران و آرمان آزادی قدس شریف کرد اما همه سوابق مبارزاتی و سخنرانی های آتشین او یکطرف و آن لحظه‌ای که جانی در بدن و فشنگی بر اسلحه ندارد و به سمت پهپاد اسرائیلی، اسلحه خالی خود را پرتاب می کند، یکطرف. 

این صحنه هیچ گاه از خاطر جهانیان و از ذهن فلسطینیان محو نخواهد شد. نسل های متمادی داستان این رشادت و سلحشوری را برای یکدیگر تعریف خواهند کرد و خواهند گفت:فرمانده اسطوره‌ای حماس، که شهادت‌ را آرزو می کرد و آزادی فلسطین را زندگی، تا آخرین لحظه عمرش ایستاده بر این آرمان جان داد و صحنه را خالی نکرد. در صحنه مبارزه با دستان خالی و پیکری شرحه شرحه تا آخرین لحظه جنگید و اسلحه بر زمین نگذاشت. 

در خبرها آمده بود که تعداد زاد و ولد در غزه طی یکسال گذشته از 60 هزار نوزاد پیشی گرفته و از میزان شهدای این یکسال فزون تر است، این نسل بی گمان با این روایت، دستمایه‌ای سترگ و اندوخته‌ای بزرگ برای حفظ و تداوم نهضت را دارد و آرمان مقاومت و آزادسازی فلسطین را فراموش نخواهد کرد، بخصوص که این سروده محمود درویش فقید را نیز برای یادآوری در چنته دارد، سروده‌‌ای که گویی سالها پیش برای روایت و صحنه آرایی لحظه شهادت و جهاد و نصرت آخرین یحیی سنوار، بیان شده است:

محاصره را محاصره کن 
راه فراری نیست
بازوان قطع شده ات را بردار 
و دشمنت را با آن بزن
راه فراری نداری
من در کنارت افتاده ام
مرا بردار و با من دشمنت را بزن
که اکنون آزادی، آزاد

انتهای پیام