تبیین هستی‌شناختی و جامعه‌شناختی گفتمان وفاق
محمدحسن علایی، جامعه‌شناس، در کانال تلگرامی خود نوشت: «گفتمان وفاق به مثابه یک نظريه ي اجتماعی در جهت تمهید آلترناتیوهای ساختاری درون زا با مشارکت همه ی نیروهای اجتماعی می تواند و باید مطمح نظر جریان روشنفکری، دانشگاهیان و فعالان و کنشگران اجتماعی قرار گیرد.
مبانی تئوریک و آکادمیک “گفتمان وفاق” در سطح انتولوژیک و سوسیولوژیک در آرای دکتر عبدالکریمی و نیز در کتابی با همین عنوان به قلم نگارنده در دسترس منتقدان و دلسوزان قرار دارد. نوگرایی و سنت گرایی بدون ریشه های نظری رجحانی بر یکدیگر ندارد. دو قطبی سازی به نفع هیچ کس نخواهد بود، هزینه های به عقب انداختن وفاق خدای ناکرده جبران ناپذیر خواهد بود.
گفتمان وفاق؛ در سطح انتولوژیک ناظر بر دوپاره گی وجدان جمعی ایرانیان در مواجهه با مدرنیته و فقدان نظام هستی شناختی ایرانیان به عنوان بخشی از جهان اسلام متناسب با زیست جهان جدید است و در سطح سوسیولوژیک بیشتر ناظر بر نقد روشنفکران و دعوت ایشان به گفتمان سازی برای غلبه بر شکاف های اجتماعی (نوگرا- سنت گرا؛ قومیتی؛ جنسیتی؛ نسلی؛ …) است.
گفتمان وفاق تلاش برای گفتمان سازی و تمهید مقدمات گفتگو و ایجاد تحرّک اجتماعی (و نه تحریک اجتماعی) در راستای تقویت نیروهای اجتماعی را کارویژه‌ی اصلی خویش قلمداد می کند و البته گاه بی گاه نیروهای فکری گفتمان انقلاب را دعوت به گفتگو می کند.»
انتهای پیام
