بحران حاکم بر سیاست خارجی | ابوالفضل نجیب

ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

به نظر می رسد بر بحران های موجود داخلی، می باید به یک بحران توامان استراتژیک، تاکتیکی در ریل گذاری سیاست خارجی اضافه کرد. این ادعا مبتنی بر مواضع زیگزاگی مقامات و مسئولین وزارت خارجه و موضع گیری های موازی در بیرون از نهاد وزارت خارجه است.

در حال حاضر و با فاکتور گرفتن مواضع متناقض ریاست جمهوری و وزارت خارجه می توان به متناقض گویی ها و پراکنده گویی های متعدد دیگری اشاره کرد که اساسن بر خلاف عرف تقسیم وظایف و مسئولیت های قانونی است. با این توضیح که مواضع رهبری با علم به این که فصل الخطاب هر گونه تصمیم گیری در سیاست خارجی است، لحاظ نشده است. در این خصوص می توان به موارد زیر اشاره کرد.

1_ اظهارات و موضع گیری متناقض علی لاریجانی طی چند روز گذشته، این در حالی است که به نظر می رسید اظهارات اولیه او به نوعی مواضع رهبری را نمایندگی و اعلام می کند.

2_ مواضع نمایندگان مجلس که اغلب بر تشدید فعالیت های هسته ای به مثابه ورود به دکترین دفاعی تاکید دارد.

3_ مواضع برخی نظامیان که بدون لحاظ موقعیت حساس فعلی و تشدید آن در آینده نزدیک بر انجام عملیات وعده صادق سه تاکید دارند.

4_ موضع گیری کمیسیون امنیت ملی مجلس که به نوعی ساز خود را می زند.

5_ موضع گیری های روزانه کیهان که علی القاعده به مواضع رسمی وزارت خارجه تعبیر می شود. بخصوص تاکید کیهان بر قصاص و انتقام گرفتن از ترامپ.

به این سیاهه می شود موارد دیگری اضافه کرد.

تصور این که چنین تناقض گویی و پراکنده گویی ها فی النفسه به استراتژی تعبیر شود، چندان دشوار نیست. اما این که چنین روندی قادر به پیشبرد اهداف نهانی و عیانی جمهوری اسلامی باشد، بسیار ساده انگارانه خواهد بود.

به این دلیل ساده که تاریخ مصرف روند موجود برای طرف های جهانی گذشته و روند موجود نتیجه ای جز فرصت سوزی و تشدید بحران در سیاست گذاری خارجی بجا نخواهد گذاشت.

انتهای پیام