مرده‌های بی کفن و دفن

ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

چند هفته پیش یکی از مسئولین محترم کشور خبر از آماده سازی دو آرامستان در اطراف تهران داده و اعلام نمودند و تلویحن بشارت دادند تا چهل سال آینده مردم نگران تدفین مرده های خود نباشند. من مانده ام این خبر قرار است باعث مسرت چه کسانی باشد. آنها که قرار است طی چهل سال آینده بمیرند یا بستگان متوفیان که مسئول تدفین عزیزان خود خواهند بود.

مرگ حق است، در این تردیدی نیست. اما مگر آدم ها فقط برای مردن به دنیا می آیند. این خبر آیا باید در ذهنیت جامعه حمل بر خوش بینی و خوش به حالی مردم تعبیر شود. یا حامل این پیام تلخ به مردم که اگر نتوانستیم اسباب یک زندگی حداقل بخور و نمیر برای تان فراهم کنیم، اما نگران یکی دو متر زمین خدا برای خلاص شدن از شر زنده بودن نباشید.

این جنس نیازها علیرغم این که هم حق است و هم تامین آن بعهده مسئولین ذیربطی که حیات و ممات ما فی الحال در دست ایشان است، اما ای کاش کسی هم از مسئولان زنده بودن و زندگی کردن مردم، خبری به همین اندازه مسرت بخش به مردم می داد. خبری که لاقل با همین صراحت و صداقت اعلام کند طی چند سال آینده نگران شکسته شدن استخوان های تان زیر فشار زنده بودن و بار شرمندگی از خانواده و وسوسه مرگ خودخواسته نخواهید بود.

خبری نه این اندازه به شوخ طبعی آکنده به تلخی زهر مار، که لاقل تتمه امیدی باشد برای نسل های آینده. اعلام چنین خبری آن هم در شرایطی که نه تنها بوی امیدی به مشام نمی رسد که خبرها همه حاکی از تشدید فشار و از همه جهات و جوانب تلخی و قطع امید از زندگی و حتی بدتر از آن بشارت! جنگ است، علیرغم همه تلخی‌اش اما نویدی است از سوی مسئولین محترم به مردم که ایهاالناس حداقل نگران مردن خود نباشید، اما غافل از این حقیقت پنهان از چشم همین مسئولین که زنده ماندن ما هم در این روزگار از بی کفن و دفنی و نبودن یکی دو متر خاک سردی است که خدا برای دفن بندگانش بی منت به انها ارزانی داشته، اما افسوس که آن را هم از بندگانش دریغ کردید.

انتهای پیام