استعفای پزشکیان؛ جدی می فرمایید؟! | رضا رئیسی
رضا رئیسی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
کنش‌گری در عرصه و سپهر غامض و پیچیده سیاست با نگرش های فانتزی و واکنش های سانتیمانتالی قابل جمع آوری و همسان سازی نیست. کسی که ردای سیاست‌ورزی می پوشد و به عنوان کنش‌گر و فعال سیاسی آن هم در سطوح عالی مطرح است و تن به این دریای پر تلاطم می‌زند، به طور حتم قبلش چند باری تن به آب زده و می داند که از ضرورت‌های شناگری خیس شدن نیز هست!
پس از روی کارآمدن مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهوری تاریخ ایران، در قالب یک صحنه‌آرایی مضحک و تحرکات ایذایی خنده دار، هر از گاهی شایعه استعفای پزشکیان در رسانه های خاص و نیز در شبکه های اجتماعی پخش و منتشر شده و به نوعی جنگ روانی و رسانه‌ای با محوریت معتکفان دو خاستگاه متفاوت و متضاد در دیدگاه و نظر؛ اما متفق القول در مخالفت و ضدیت با دولت و جریان اصلاحات و میانه روها به راه می افتد.
گویی که راجع به جا به جایی راننده ماشین سواری و یا تغییر در مدیریت یک ساختمان چند طبقه سخن می گویند و راجع به چنین مقولاتی حرف می زنند.
البته که گردانندگان اصلی ماجرا در هر دو سوی طیف تندروی خارج نشین و ضد نظام و طیف سوپر انقلابی‌نماهای پر مدعا و ضد دولت، خوب می دانند که ماجرا به همین سادگی و سهل الوصولی نیست و قصد القای بی ثباتی و اخلال در عملکردهای دولت را دارند؛ اما متوجه نیستند که اکنون و در همین ابتدای کار دولت وقت چنین شطحیات گویی هایی نیست و از طرف دیگر یک حربه را که چندبار استفاده کنی، نخ‌نما و بنجل شده و نه تنها به هیچ کاری نمی آید و دردی از آنها درمان نکرده و افاقه‌ای برایشان نخواهد کرد که به مثابه سرکنگبین صفرا فزود است.
این روزها و پس از بیانات مهم رهبری در خصوص نهی از مذاکره با آمریکا که مخاطب آن طرف آمریکایی و شخص رئیس جمهوری ایالات متحده بود و بر سناریوی طراحی شده توسط ترامپ خط بطلان کشیده شد، تندروهای منتقد دولت با تفاسیر انحرافی و تخلیط و در هم آمیختن مقصود و منظور بیرونی این سخنان با منازعات در سیاست داخلی، کلام را از موضع خود منحرف کرده و به جای هدف گیری دشمنان، اردوگاه خودی را مورد کوبش و تخریب قرار داده و آن را دستمایه حمله و هجمه به دولت و شخص رئیس جمهوری کرده و چهره هایی چون ظریف را آماج حملات خود قرار داده و حتی بر کوس شایعه استعفای پزشکیان دمیده و چنین جلوه‌‌گر شده‌اند که دولت پزشکیان هیچ برنامه و هدف و استراتژی نداشته و اکنون که از مذاکره با آمریکا نیز نهی شده است، کنترل و عنان امور را از دست خواهد داد و زمین گیر خواهد شد، درست همان دیدگاهی که افراطی های خارج نشین و حامیان دو آتشه مذاکره با ترامپ قصد القای آن را داشته و دارند که ایران در موضع استیصال است و چاره ای جز مذاکره (شما بخوانید تسلیم) ندارد و رهبر انقلاب در سخنان مهم روز جمعه 19 بهمن ماه دقیقا در برابر القای چنین راهبرد و استراتژی ایستاده و بر آن خط بطلان کشیدند.
مضاف بر آنکه مسعود پزشکیان همواره و همیشه منتقد نگاه تک‌بعدی و یک جانبه نگری افراط و تفریطی به هر مقوله ای از جمله مذاکره و قراردادن تخم مرغ ها در یک سبد بوده و از همان ایام و ادوار تبلیغات انتخابات گفت که در ابتدا به دنبال انسجام سازی داخلی است و در پیامد آن به دنبال تعامل سازی با جهان خواهد بود.
پزشکیان از همان ابتدای کار با علم و اشراف و آگاهی به چیستی و چگونگی فعل و انفعالات اتمسفر سیاسی جمهوری اسلامی، به‌واسطه چند دهه حضور در سطوح عالی ساخت و ساختار قدرت سیاسی از وزارت تا ١۶ سال نمایندگی مجلس، برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری عزم جزم کرد و یک تازه آمده به دنیای سیاست و یک نوبالغ سیاسی نبود که از سر بی تجربگی و فقدان تجربه اندوزی حرفی بزند و شعاری دهد و اگر از انسجام سازی داخلی و وفاق ملی سخن گفت و آن را لازمه و پیش شرط موفقیت در پروژه تعامل سازنده در سیاست خارجی عنوان کرد، نیک می دانست که چه می گوید و چه می خواهد و نقطه ثقل و تصمیم گیر اصلی در حوزه سیاست خارجی شخص رهبر انقلاب است و بدون هماهنگی و رضایت و راهبری ایشان توفیقی در این زمینه حاصل نخواهد شد.
حال چقدر مضحک و خنده دار است که جماعتی عنوان می کنند که در پی سخنان رهبر انقلاب، پزشکیان ناخشنود از این طراحی چشم انداز و ترسیم خطوط، استعفا داده است!
از آن مضحک تر جماعتی هستند که نه باور و اعتقادی به نظام سیاسی موجود دارند و نه حتی اندک اشرافی به تحولات پیدا و پنهان سپهر سیاست ایرانی و حتی در بدیهی ترین امور همچون انتخابات نیز قائل به کنش‌گری نبوده و کلان استراتژی یک خطی همیشگی آنان، سگ زرد برادر شغال در مواجهه با دعوت کنندگان به مشارکت سیاسی بوده و حالا بعد از این فعل و انفعالات چند روزه یادشان افتاده، بابت رایی که نداده اند و آبرویی که گرو نگذاشته اند، ابراز شرمساری و ندامت کرده و به پزشکیان گوشزد کنند که هر چه سریعتر استعفا داده و نسبت به نظام سیاسی موجود خروج کند!
این گرامیان این مانورهای رسانه ای و تبلیغات و تحرکات ایذایی و انتزاعی را به قصد دلسردسازی حامیان و رای دهندگان به پزشکیان به انجام می رسانند، چه از نوع سوپر انقلابی پنهانی و چه از نوع برانداز خارج نشین؛ مدل رفتاری که قبل‌تر در دولت خاتمی جواب داد و سپس در دولت روحانی نیز آزموده شد.
اما این عزیزان توجه و التفات ندارند، آن کسانی که پس از چند دوره انتخابات و رصد وضعیت و شرایط در دولت های مختلف بخصوص اصلاحات و اعتدال و به رغم اتفاقات و تنش های اواخر دهه 90 و ماجراهای سال 1401 پا به وادی مشارکت انتخاباتی گذاشته و علیرغم همه تبلیغات و پروپاگاندای داخلی و خارجی به صحنه انتخابات آمدند، از چنان بلوغ و رشد و آگاهی سیاسی برخوردار بوده و هستند که نمی توان آن مشارکت را از سر گول خوردن آنان دانست و اکنون نیز انتظار فریفته شدن آنان را به این سادگی و آسانی داشت.
مردم و حامیان دولت تجربیات بسیاری از سر گذرانده و اکنون به درجه ای از بلوغ و آگاهی سیاسی و اجتماعی رسیده اند که دچار سندروم غوره و مویز نشده و با اندک تلاطم و فعل و انفعالی دچار قبض و بسط های ناگهانی و امیدواری و یا در سوی مقابلش یاس و ناامیدی ناگهانی شوند.
بر همین سان مسعود پزشکیان را هم باید دیگرگونه دید، هر چند او بی تکلف و ساده سخن می گوید، بی پیرایه حرف می زند و ساده و صمیمی و صادقانه با دیگران مواجه می شود اما این به معنای ناپختگی و یا بلد نبودن او نیست، او زیرک‌تر از بسیاری از سیاستمداران است و به اندازه کافی در سطوح عالی سیاسی تلمذ کرده و تجربه اندوخته است که با یک غوره دچار سردی و با یک مویز دچار گرمی نشود و مشتی ساده دل هر روز برای او نسخه استعفا بنویسند، آقای دکتر می داند که راه علاج بیماری چیست و کجا باید نسخه بپیچد.
انتهای پیام
بنظرم با شناختی که از اقای پزشکیان دارم اگر ایشان در مدت یکسال احساس کنند که نمی توانند به مهمترین وعده انتخاباتی خود یعنی لغو تحریم ها اقدام کنند خود بخود از خدمت کناره گیری کنند
اولا بود و نبود رییس جمهور و یا هر مقام دیگری هیچ فرقی به حال ما مردم ندارد. دوما خودمان هم میدانیم که اینا به راحتی از سر این سفره ی پر زرق و برق بلند نمیشن نیازی به داستان بافی و تحلیل نیست