“یک روزی آب خوردن نخواهیم داشت”
به گزارش انصاف نیوز، قانون نوشت:
تهران مدت‌هاست که به شهر دود و کثیفی تبدیل شده است اما این روزها آلودگی به مرزی رسیده که حتی نفس کشیدن در آن به قیمت جان تمام می‌شود. این آلودگی از کجا ناشی شده است؛ چه عواملی بر آلودگی تأثیر گذاشته‌اند؟ البته قصه آلودگی هوای تهران رشته‌ای است که سری بس دراز دارد یک سر آن به قطع درختان پارک جنگلی لویزان برای عبور آزاد راه دار آباد می‌رسد و سر دیگر آن به هزاران هزار کارخانه و کارگاهی که در کنار اتوبان کرج مواد آلاینده به هوا وارد می‌کنند. نکته اینجاست که در تهران جریان هوا از غرب به شرق است و آلودگی کارخانه‌ها با جریان هوا وارد شهر می‌شود. تولید انبوه خودرو بدون استانداردهای روز دنیا از یک سو و بنزین بدون کیفیت از سوی دیگر هم بر افزایش آلودگی تأثیر گذاشته و در نهایت باید گفت نفس کشیدن در تهران نوعی انتحار تدریجی است.
مسعود پزشکیان، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با «قانون» با بیان اینکه در حال حاضر گفته می‌شود آلودگی هوا پدیده‌ای مولتی فاکتوریال است، اظهار می‌دارد: در آلودگی هوا چند فاکتور، چند وزارتخانه و حتی کل جامعه دخالت دارند.
او با بیان اینکه نمی‌توان تنها این موضوع را به کمیسیون بهداشت و درمان مربوط دانست متذکر می‌شود: نکته مهم این است که دولت باید برای توسعه نقشه‌ای ترسیم کرده و بر اساس آن عمل کند
بی‌برنامگی عامل افزایش آلودگی هوا
نماینده تبریز، آذرشهر و اسکو در ادامه با انتقاد از بی‌تدبیری‌های انجام شده در دولت گذشته بیان می‌کند: جامعه‌ای که از یکسو شهرسازی، فضای سبز، زیر ساخت ترافیک و رفت و آمد آن بدون برنامه است یا به برنامه‌های آن عمل نمی‌شود و از سویی دیگر افراد از نظر فرهنگی و رفتاری یکسری ضعف‌هایی دارند، آلودگی هوا مسئله غیر منتظره‌ای نباید باشد.
پزشکیان ادامه می‌دهد: اگر برای این معضل برنامه ریزی نشود در آینده مشکل از این بدتر خواهد شد. او با اشاره به اینکه وضعیت به حد بحران رسیده است، می‌گوید: حتی در این شرایط بحرانی هم ما تا غرق نشویم متوجه عمق فاجعه نخواهیم شد.
روزی می‌رسد که آب برای خوردن نخواهیم داشت
همچنین پزشکیان با بیان اینکه در کل کشور آب‌های زیرزمینی در حال پایین رفتن است تذکر می‌دهد: با اینکه آب زیرزمینی در حال پایین رفتن است اما ما در حال توسعه کشاورزی کشور با گیاهانی هستیم که مصرف آب بالایی دارند و اگر به همین ترتیب پیش برویم در آینده حتی برای خوردن هم آب نخواهیم داشت.
در پایان باید گفت که آلودگی هوای تهران رشته‌ای است که سری بس دراز دارد، امید است که روزی این آلودگی به پایان برسد.
انتهای پیام
